20 april: Lezer van de maand – Wieger Vonk

Hoe kennen wij elkaar?
Er is  niet echt een vast beginpunt aan te wijzen. Onze zoon en de dochter van Ada en Gerard zaten samen in een vriendengroep en zo is het gekomen. Ook hebben wij elkaar toevallig in een zomervakantie ontmoet in de catacomben onder het koor van de Dom in Trier. Wij liepen daar en plotseling zagen we Frea. ‘Hé, wat doe jij hier’. De ontmoeting met de familie Waninge was erg leuk. En natuurlijk zingen Ada en ik samen in de cantorij.

Waar en wanneer ben je geboren?
Op 8 mei 1957 in Oudega, gemeente Smallingerland (Drachten en omgeving). Mijn Friese roots voel ik nog steeds. In 2019 heb ik in Leeuwarden gewerkt en daar heb ik mijn Fries mooi kunnen bijspijkeren. Het horen en spreken van de taal geeft me ook een goed gevoel: de taal die mijn vader en moeder met elkaar en met ons spraken is me erg vertrouwd en dierbaar.

Verliefd? Getrouwd?
Beiden. Al 42 jaar met Tineke. Samen hebben we 3 kinderen en 5 kleinkinderen en één op komst.

In welke levensfase zit je nu? Hoe vul je je dagen?
Met Tineke samen proberen we onze levens inhoud te geven. Zorg en aandacht voor elkaar, onze kinderen en kleinkinderen, mijn schoonmoeder en familie en vrienden. We zingen beiden graag en sinds een paar jaar met veel plezier samen in de cantorij. Helaas is dat door corona tot stilstand gekomen net zoals veel ander activiteiten. Ook trekken we er samen graag op uit met de caravan. Met de zomer in aantocht heb ik daar wel weer zin in.

Mijn hele werkzame leven werk ik in de ICT. De afgelopen 5 jaar heb ik veel gereisd voor opdrachten in het midden van het land maar het thuiswerken maakt reizen gelukkig overbodig. In deze thuiswerkperiode ben ik gestart met een nieuwe opdracht en het valt me op hoe snel je vertrouwd raakt met nieuwe collega’s: nog nooit in levende lijve gezien of gesproken maar toch wel erg vertrouwd met goede gesprekken ook in moeilijke tijden van persoonlijke problemen of overlijden.

Wat wil je graag met de lezers delen?
Ik heb een brede interesse, ik volg de actualiteit, ben actief o.a. in de kerk, ik ga graag op mijn crossfiets een eind fietsen rond Roden. Ook lees ik – als ik er tijd voor heb – graag een boek.  Kortom: het is moeilijk kiezen ‘wat wil ik met jullie delen’.

Maar om toch een punt te pakken: ik las altijd graag romans maar de laatste tijd lees ik steeds vaker non-fictie. Een familiekroniek, een historische roman of een reisboek door de geschiedenis. Door het lezen raak je geïnteresseerd in de levens van anderen, wat waren de drijfveren voor het handelen van deze mensen  en hoe heeft de geschiedenis zich ontwikkeld.
Het leuke daarvan is dat je heel veel op internet kunt vinden. Over de personen, plaatsen en achtergronden. Je kunt het verhaal van de hoofdpersoon uit het boek, de mensen die hij ontmoet en de activiteiten die hij onderneemt in groter verband terugvinden op b.v. Wikipedia. Hoe waren de verhoudingen tussen landen en groepen mensen die je ook in het boek leest. Je kunt gewoon op Google Maps de locaties virtueel bezoeken, je kunt kijken hoe de plaatsen uit het boek er nu uitzien.
Aanraders zijn ‘De stamhouder’ geschreven door Alexander Münninghoff en ‘De ommegang’ van Jan van Aken.

Ook leuk in deze coronatijd: op YouTube kijken naar ‘dingen die niet waar lijken te zijn’. Een mooi voorbeeld is deze video. Verbaast u niet, verwondert u slechts.
Of ga eens virtueel ‘rondwandelen’ door een museum.

Een verrijking van mijn leven zijn de kleinkinderen (klik op de foto voor een vergroting). Opvallend is de verscheidenheid in karakters: de één bedachtzaam in handelen en spreken en de ander rad sprekend, hupsend en spontaan. De jongsten moeten zich nog ontwikkelen maar allen zijn ze me dierbaar.
Een klein voorval wil ik jullie niet onthouden. We hadden een houten tuinbankje gekocht. Die werd in onderdelen geleverd en moest nog in elkaar gezet worden. Het past natuurlijk maar op één manier in elkaar, de gaten voor de schroeven moeten op de goede plek komen, links en rechts moeten goed. Een mooie bouwtekening is meegeleverd. Mijn kleinzoon helpt me. Samen overleggen en proberen. Het past niet. Ik vraag hem ‘wat gaat er fout’? Ik zie hem denken, kijken op het papier en naar het tuinbankje in wording. Ik zie zijn hoofd draaien, zijn romp en zijn hele lijfje draait mee. ‘Het moet andersom’. Het ruimtelijk inzicht is er wel maar de juiste woorden nog niet: ‘het zit in spiegelbeeld in elkaar’. Samen genieten.