Zondagmorgen.
Voor de kerkdienst aan luister ik naar Radio 5 waar Jacques Klöters het programma ‘de Sandwich’ presenteert.
Het is week van de jaren ’60. Jacques draait altijd al muziek die anders is dan wat je normaal gesproken hoort op Radio 5 en ook nu horen we geen Rolling Stones, Cats en Beatles.
Hij draait ‘In oktober’ van Ramses Shaffy en Liesbeth List.
Ook vertelt hij het verhaal van de bijzonder televisieshow van Rudi Carell, waar Esther Ofarim als zeemeermin ten tonele verschijnt en laat daarbij ‘Split personality’ horen. Vind je het leuk om die veertig minuten televisie eens terug te zien? Hierbij een link naar de hele show op  YouTube. Hij won er in 1964 ‘de zilveren Roos van Montreux’ mee.

Zo geniet ik van heerlijke zondagmorgenmuziek. We horen het thema van de film Dr. Zjivagho en dan vertelt hij over beroemde componisten uit de jaren ’60.
Harry Bannink wordt met name genoemd, die samen met Annie M.G. Schmidt legendarische liedjes schreef.
“Stroei…..voei…..” klinkt uit de luidsprekers, gezongen door Hans Boskamp.
Een liedje uit ‘Ja zuster, nee zuster’, een serie die van 1966 tot 1968 op de televisie was.
Als kind heb ik daar nog stukjes van gezien, maar ik kende vooral het lied ‘Niet met de deurn slaen’, de tune van serie.

In 2002 kwam er een film uit van ‘Ja zuster, nee zuster’; die was bij ons gezin populair.
Er werd een CD uitgebracht en die kochten we.
We konden alle liedjes die daarop stond meezingen en dat deden we dus ook af en toe uitbundig, vooral in de auto.
Het liedje ‘Stroei, voei’ was erg populair, want daarbij kon je zo heerlijk mee meeblèren en uithalen.
Hilarisch was het moment waarop wij met ons hele gezin in de auto zaten en een campingterrein opreden waar ons een plaatsje was toegewezen om de caravan op te zetten.
Onze dames op de achterbank zaten net middenin de uithaal ‘STROEI….VOEI….!” toen Gerard en ik tegelijk de autodeuren openden.
‘KARREKARREKIRA, NOTTEKIRA…!”
Het Griekse gezang tetterde over de camping en alle hoofden van de mensen in de buurt draaiden zich naar onze auto.
De toon was gezet…..ietwat zorgelijk werden we bekeken; zouden die lawaaipapagaaien op ons veldje komen?
Wij bleken achteraf mee te vallen, maar muisstil waren onze dochters natuurlijk ook niet.
Wie ze kent zal dat ongetwijfeld beamen.

Op dit blog vandaag twee uitvoeringen van het bovenbeschreven lied.
Hierbij een link naar de uitvoering van Hans Boskamp uit de jaren ’60. Geniet daarbij vooral van de mooie foto’s uit de de oude doos die voorbijkomen.
Deze tweede link is naar een video van de trieste Griek uit de film met o.a. Loes Luca.