Over borduren blog ik niet zo vaak. Het onderwerp heeft wel een aparte tab in het menu onder Handwerken, maar de borduurwerkjes die ik maak zijn lange termijn projecten. Daar komt bij dat ik wel haak en brei in de auto en in gezelschap, maar borduren doe ik altijd in mijn eentje, dus dat schiet nooit zo op. Na het liedboekomslag en de tweelingonderzetters ben ik vorig jaar in september begonnen aan een nieuw project: een opberghoesje voor onze klaverjasbenodigdheden: scorebloc, spel kaarten, pen en stand van de familiescores. Deze dingen liggen nu allemaal los in de kast, vallen soms ergens achter of schuiven tussen andere spellen. Het wordt een hoes die in drieën wordt gevouwen; aan de binnenkant komt een soort voering waar ik vakjes in kan naaien om de losse dingen in op te bergen.
Zelf bedacht, zelf ontworpen, maar niet volgens een vastomlijnd plan. Borduren is voor mij een soort ‘kleuren voor volwassenen’: welke vormen ga ik gebruiken, welke kleuren en hoe ga ik het verdelen. De lap verdeelde ik in drieën en besloot eerst het middelste vlak te vullen. Op internet zocht ik naar voorbeelden van schoppen, klaver, harten en ruiten en begon vanuit het midden met een vierkant met die vier symbolen.
Naast internet maak ik ook gebruik van borduurboeken die ik zelf heb. In 2014 schreef ik al eens over ‘Randen borduren in kruissteek’; twee jaar geleden verraste Harriët me met een boek dat ze had gevonden in een kringloopwinkel : merklapmotieven. Dat zijn geen leesboeken maar snuffelboeken. Teltekeningen, voorbeelden, motiefjes op onderwerp gesorteerd: heerlijk om in te duiken voor ideeën voor zo’n klaverjasomslag.
Vorige week zocht ik nog iets om de rechthoeken naast het middelste vierkant mee te vullen. in het boek vond ik wijnranken; die vond ik wel bij klaverjassen passen ;).
Alleen het onderste stukje gebruikte ik; voor die hele druivenstruik was geen plaats meer.
Dit is een eerste blog over dit project; wordt vervolgd dus.
Roel
Ada,
Ik heb nog een doos borduurgaren.
Roel Valkema