Als ik voor Carlijn’s afstudeervakantie vertelde dat wij naar Gotland gingen wisten kenners mij te vertellen dat Visby een prachtige,  oude Hanzestad is.
“Dan gaan we daar in ieder geval met een gids een stadswandeling doen” stelde Carlijn voor.
Nu hadden wij op de boot via de intercom al wat Zweden Engels horen praten en wij hoopten maar dat de Engelstalige gids die we hadden geboekt een beetje verstaanbaar zou zijn….

Aidan bij het beeld van Linnaeus.

We hadden ons voor niets zorgen gemaakt.
Onze gids stelde zich voor als Aidan. Hij kwam uit Schotland, had in Manchester gewoond en was na wat omzwervingen tien jaar geleden verliefd geworden op Gotland, waar hij was gaan wonen.  Bijzonder: de tour was gratis,  achteraf kon je de man geven wat je vond dat de stadswandeling je waard was.
Inmiddels is hij een vaste waarde in Visby; hij staat met 5 sterren bovenaan bij de Tripadvisor…..

Aidan strooide niet met jaartallen; hij vertelde verhalen en zei daarbij in welke eeuw die zich hadden afgespeeld.
Een van de eerste verhalen was gelijk horror: ‘blood-bath-square’.
Daar had de bevolking in de 15e eeuw hardhandig afgewerkt met een 13-tal stadsoudsten, die stiekem een verbond hadden gesloten met aartsvijand Denemarken.
Alle dertien werden uit het stadhuis gehaald en op het plein daarvoor één voor één onthoofd. Bloedbad-plein dus.
Hij vertelde daarbij dat alle mensen van 13 jaar en ouder uit de stad moesten komen kijken naar deze openbare terechtstelling.
Aidan: “Een aantal jaren geleden nam ik een groep Amerikanen mee waar ook een meisje van 12 bij was. Zij vroeg: “Maar als ik het nou wel had willen zien, mocht ik dan wél kijken…..?”

Beeld van Jezus onder ‘het gat’.

Over de grote kathedraal  vertelde hij het verhaal dat de zolder van die kerk werd gebruikt voor het bewaren van geld en goederen, de schatten van de stad Visby.
Hij wees ons daarbij op twee kleine, zwarte deurtjes. “Daar zat vroeger een ophaalbruggetje voor. Dat konden worden uitgelegd naar de stadwal, zodat men de schatten met kruiwagens naar binnen kon rollen.”
Verder wees hij ons op een bijzonder houten beeld van Jezus, door hem ‘floating Jesus’ genoemd.
Met kerst werd dat beeld  vroeger met veel gevoel voor drama (met de geur en rook van brandend wierook en kaarsen) door een gat in het plafond naar beneden gelaten in het koorgedeelte van de kerk: Christus die op aarde kwam.
Met hemelvaart hees men hem naar boven, waar hij door datzelfde gat in het plafond naar de hemel (lees: zolder) verdween.

Nu heb ik nog maar twee verhalen verteld; wij hingen anderhalf uur aan zijn lippen.
Hij vertelde over de handel in huiden en alcohol, over de internationale contacten in de vroege middeleeuwen, over de vele kerken in Visby en over Linneaus (een beroemde Zweeds arts, plantkundige, zoöloog en geoloog) en nog veel meer.
Misschien komt er in een volgend blog nog wel een verhaal van hem voorbij.

Onze gids Aiden heeft geen eigen website, maar wel een Facebookpagina.
Zeer de moeite waard om daar eens een kijkje op te nemen. 

Benieuwd naar al onze belevenissen op Gotland?
Klik dan hier naar deel 1, daar vind je een overzicht van alle gepubliceerde delen: Afstudeervakantie van onze jongste