Vorige week hadden Gerard en ik allebei vrije dagen opgenomen voor een week herfstvakantie in onze eigen provincie: een hele week waren we met z’n tweeën in Casa Grada in Westerbork.
We hadden bedacht dat we mijn verjaardag voor familie en vrienden in ons vakantiehuis gingen houden; dat konden we dan gelijk combineren met een ‘housewarming’.
Onder het motto ‘het leven is een feest, maar je moet zelf de slingers haken en ophangen’ had ik mijn zelfgehaakte vlaggetjeslijn in een hoek van de kamer opgehangen; die vlaggetjes zorgden ervoor dat het de hele week een beetje feest was.
We ontvingen af en toe wat gasten, laafden en voedden hen, lieten met gepaste trots ons huis zien en tussen de bezoekjes door verkenden we op de fiets de omgeving en genoten we in en om het vakantiepark van de oktober-herfst kleuren.
Als je klikt op de afbeelding krijg je een vergroting, dan zie je het terras en de herfstkleuren rond een deel van het meer.
Ondertussen maakten we een lijstje van klusjes die nog moeten gebeuren, daarvoor gaan we een deel van een volgende vakantie gebruiken.
Broodrooster riekt en moet even worden nagekeken, gaat mee naar Roden.
De snoeren van de lampen in de keuken hangen wat rommelig boven de tafel; binnenkort maar even naar IKEA.
Er zouden eigenlijk wat lampjes in de tuin moeten; als je ’s avonds nog even naar het water wilt lopen zie je geen hand voor ogen.
Een tegelpaadje over het gras naar het water zou ook wel fijn zijn…..
Schreef ik in september nog dat er helemaal niemand in ons gastenboek had geschreven, deze keer lazen we leuke verhalen over een familiefeestje en een gezinsweekend, over vissers en hunebedbezoekers, over een gebroken colaglas met excuses, geluidsoverlast van graafwerkzaamheden in de buurt, maar ook zinnen als “Wat een heerlijk huis. Onze mannen hebben eindeloos gevist, maar wij (de dames kennelijk) hebben genoten van de sauna en hebben ons laten verwennen in ’the Beauty & Wellness’!'”
Een ander stel schreef: “Een snoek kwam ons ‘begroeten’, maar daar bleef het bij…..”
Wat leuk; dat was nou precies de bedoeling van het gastenboek.
Zelf schreef ik over ons openhuis/feestweek; voor ons is het op deze manier een soort dagboek.
En nu is het weer maandag.
Gisteravond de spullen uitgepakt, vanmorgen werd ik weer om 08.30 uur op het werk verwacht.
De ervaring leert dat je zo weer in je ritme zit.
Maar toen ik vorige week dinsdagmorgen aan de koffie zat met m’n breiwerkje zei ik tegen Gerard: “O, wat is dit fijn. Als Lentis nog eens met een goede regeling komt waardoor ik eerder met pensioen kan, dan ga ik daar in ieder geval over nadenken……”
Geef een reactie