12 januari: Vreedzaam. Maar niet altijd.

Het eerste doel van mijn vakantie is gehaald: mijn handwerkkast is helemaal opgeruimd.
Dat was een aardig rotzooitje geworden.
De kast heeft vier planken:
– haken
– breien
– borduren
– naaien & overig.

Regelmatig zoek ik naalden, garen, patronen, van alles en nog wat; dan moet je nadat je gevonden hebt wat je zocht eigenlijk alles weer opruimen.
Maar je raadt het al: dat gebeurt niet.
Dozen blijven half open staan, inhoud door elkaar gerommeld.
Op de planken liggen losse breinaalden, restanten garen, uitgeschreven aantekeningen die ik ‘eerst even wegleg’, dat zoek ik nog wel eens uit.
Er ligt iets op de trap, dat moet naar boven in de map ‘haakpatronen’.
Het is al fijn als het vervolgens op de goede plank komt te liggen, maar in de map gebeurt eigenlijk nooit.
Het is zelfs al eens gebeurd dat ik een vierrings-multomap nodig had, alle borduurpatronen uit de map haalde en de map vervolgens in gebruik nam.
De borduurpatronen lagen los op een plank; bij het zoeken naar iets anders viel een deel op de grond. Ook dat kwam weer door elkaar op de plank.
Dat zoek ik nog wel eens uit.

Al met al kostte het niet eens één middag.
Als ik genoeg tijd heb vind ik het een heerlijke klus.
Rommelen met garen, naalden, patronen, het ophalen van herinneringen, opdoen van nieuwe ideeën en het resultaat: een opgeruimde kast.
Als je goed kijkt zie je op de ‘borduurplank’ het groene kistje van Gerda staan.

Bij handwerken denk je aan vreedzame type’s die lekker zen op de bank zitten, zoet bezig met een haak-, brei- of borduurwerkje.
Maar handwerken levert ook frustraties op; één project waar ik jaren geleden de stoom van uit de oren kreeg heb ik vanmiddag weggedaan.
Wordt hem niet meer.
Ieder jaar bij het opruimen kom ik het weer tegen en ieder jaar voel ik die stoom weer.
Weg er mee.

Verder is het opzetten en tellen van steken ook wel een dingetje, vooral als je steeds gestoord wordt.
“……94, 96, 98 ….”
“Wat eten we vanavond?”
“…126, 128, 130….”
“Zullen we die detective vanavond even opnemen?”
Grrrrrr.

Toen Frea in Engeland woonde kreeg ik van haar een heel toepasselijk cadeautje.
U bent gewaarschuwd.