1 maart: Shit happens.

Onze oude vriendenclub vanuit onze jeugd in Hoogersmilde zien we maandelijks.
In februari zijn er geen verjaardagen te vieren, dan doen we een spel.
Zaterdagavond zagen we elkaar weer.
Vriendin Sinet had Monopoly meegenomen, de Rotterdamse versie, haar geboortestad.
Dat riep gelijk bezwaren op bij de oer-Drentse gastheer: “Rotterdam komp bij oons niet op taovel!”
De toon is dan al weer gezet.

Het gastgezin had zelf een spel aangeschaft dat we gingen spelen: ‘Shit happens’.
Het spel heeft weinig spelregels en is daardoor snel te begrijpen.
Het werkt als volgt: iedere speler start met twee kaarten, die je op tafel neerlegt in gerangschikte volgorde (de minst erge kaart links en de ergste kaart rechts).
Op iedere kaart staat een ongewenste/ongemakkelijke situatie met een score van 1 tot 100, oftewel de ‘ellende index’.
Vervolgens wordt door de speler rechts van je een nieuwe kaart voorgelezen, maar de score blijft nog geheim.
Jij moet raden waar deze kaart thuis hoort in jouw rijtje.
Goed geraden? Dan leg je de kaart op de juiste plek in het rijtje.
Niet geraden? Dan mag de volgende in de rij raden.
Degene die het eerste 10 kaarten compleet heeft, wint Shit Happens!

De organisatoren hadden de spelregels kennelijk niet helemaal goed gelezen, want wij kregen allemaal drie kaarten.
Op de kaartjes die je krijgt staan allemaal nare situaties die je dus moet beoordelen op de schaal van 1 tot 100, maar dat is natuurlijk erg persoonlijk
Hoe erg is het als je je portemonnee kwijt raakt? Hoe erg is het als je levend begraven wordt? Hoe erg is het als een banaan gedoopt in diarree moet opeten?
De voorgelezen situaties riepen afgrijzen en afschuw op, maar werden soms ook afgedaan met “Is dat nou zo erg”?
Hoe erg is het als je ziet dat je ouders seks hebben? Die vraag werd voorgelezen voor degene wiens hoogbejaarde ouders nog allebei in leven zijn; de vraag alleen nog maar stellen levert dan al hilarische reacties op.
Eén deelnemer gaf het spel een geheel nieuwe dimensie door een verhaaltje te maken van de kaartjes die ze voor zich had liggen.
“Stel je voor, dan gaat je boiler stuk, heb je een ramp-kapsel en dan scheurt je condoom…”.

Meer hoef ik vast niet uit te leggen om een voorstelling te kunnen maken van onze spelletjes avond.
Wat hebben we gelachen.
Toen het spel al was afgelopen kwam het gesprek nog even op een oud zondagschoolliedje.
“Hoe kwam Mozes door de Rode Zee?”
Het kwam zelfs zover dat het even voor werd gezongen.
“Met een boot? Nee nee. God blies met zijn wind, pfff pfff pffff…’
Iemand  zei nuchter: “Waar heb je dat geleerd. Op zwangerschapsgymnastiek?”

Toen kwam het gesprek nog op ‘dat andere liedje’ dat je kunt gebruiken voor hartreanimatie.
“HA HA HA Staying alive, staying alive’ waarbij ook even werd voorgedaan hoe dat moet.
Kon zo een kaartje worden in het spel.
Hoe erg is het op de ellende index als je door deze hulpverlener wordt gereanimeerd….?

Benieuwd naar vorige spelletjesavonden?
2020 Billen Bloot 
2019 Hints
2018 Geen spelletje, maar stamppot eten.
2017 Thirty seconds
2016 Ik hou van Holland
2015 Uno