Vanmorgen , ik was nog boven rek- en strekoefeningen aan het doen, hoorde ik dat er bij Bert Haandrikman op Radio 5 aandacht was voor iets nieuws: de nationale beweegminuut.
We hoorden Bert in gesprek met Olga Commandeur, de nationale beweegmevrouw, die vertelde dat wij Nederlanders kampioen ZITTEN zijn.
En zitten, je raadt het al, is het nieuwe roken.
Dat is niet nieuw hoor , dat horen we ook al jaren van bijvoorbeeld Erik Scherder.
Bij ons op het werk kwam collega Hermien een paar weken geleden met een collectief beweegmoment: ze roept ons enthousiast bij elkaar, zet via haar telefoon “Think!” aan van Aretha Franklin en dan gaan we drie minuten bewegen. Hermien straalt zoveel plezier en enthousiasme uit dat je vanzelf glimlachend mee staat te swingen.

Maar terwijl ons steeds wordt voorgehouden hoe belangrijk bewegen is, wordt bewegen in het dagelijks leven steeds minder.
Boodschappen doen hoeft niet meer, want alles wordt bij je thuis bezorgd.
Grasmaaien hoef je ook niet meer zelf te doen, want daarvoor heb je tegenwoordig een elektrische Zoef de Haas en stofzuigen kun je laten doen door een stofzuigrobot.
Gemak dient de mens, nietwaar?

Niet waar.
Gemak maakt je lui.
Mijn voorbeeld op het gebied van bewegen is mijn moeder, die nooit op enige sport heeft gezeten.
Ze hield van wandelen en fietsen en deed tot op hoge leeftijd haar huishouden helemaal zelf, inclusief het wassen van de ramen.
Boodschappen doen, was ophangen, stofzuigen, opruimen, afstoffen: ze hield het allemaal goed bij en ze kon op haar tachtigste nog op haar knieën zitten om iets onder de bank weg te pakken.
In de blogserie ‘Voeg leven toe aan de dagen’ heb ik daar al eens over geschreven onder de titel: ‘Gezondheid’.

Even terug naar Olga.
Zij had samen met  rapper Willie Wartaal een clip gemaakt om iedereen te stimuleren om het zitten af te wisselen met één minuutje beweging.
Willie en Olga hebben groot gelijk en het is heel goed dat er aandacht voor is, want we zitten natuurlijk veel te veel met elkaar.
Eenmaal beneden aan de thee zocht ik de video-clip gelijk even op.

En toen…?
Voelde ik me een ontzettende 60-plusser.
Wat een herrie, wat een druk geflits en wat een warrig geheel; meneer Wartaal doet zijn naam eer aan.
Goed bedoeld denk ik, maar om met Wim Sonneveld te spreken: ‘Ach, ik ben te oud foor die rotsooi…’
Even voor de goede orde: ik voel me anders helemaal nog niet oud, maar ik hoor kennelijk niet bij de doelgroep waar dit filmpje van Olga en Willie voor is gemaakt.
Conclusie: ik doe het wel op mijn eigen manier.
Dus af en toe samen met mijn collega’s en Hermien.
Zaterdagmorgen een half uurtje Zumba op muziek die ik leuk vind en iedere werkdag een kwartier pilates/yoga.
En verder natuurlijk wandelen, fietsen, zwemmen én mijn eigen huishouden doen.

Maar soms ook gewoon even lekker zitten.
Handwerkje, spannende detective of lekker bloggen, zoals nu.

Benieuwd naar de hippe clip van Olga en Willie? Hierbij een link: de nationale beweegminuut.