Op 28 augustus publiceerde ik twee foto’s van de huwelijksdag van Frea en Jon.
Die ochtend genoten we met de gasten die waren blijven slapen op Hayemaheerd van een heerlijk ontbijt.
Een gezellig en ontspannen besluit van een memorabele gebeurtenis: de trouwdag van onze oudste dochter Frea en haar Jon.
Zij noemen zich vanaf die dag Mrs. and Mr. Salt Waninge.
Die zondag de 28e zaten we ’s middags in de auto op de terugweg naar Roden, na een nacht in een stro-iglo op het kampeerterrein van Hayemaheerd.
“Ik voel me helemaal leeg.” zei ik tegen Gerard.
“Ja. Leeg maar erg voldaan!” was het antwoord.
Dan kom je thuis na zo’n enerverende gebeurtenis.
Waninge Plaza was nog helemaal versierd voor de ‘pre-party’ van de vrijdag met witte rozen, slingers en ballonnen, die ons vrolijk toelachten: “Partytime!”
De koelkast stond vol met wat er over was gebleven van het buffet voor die avond; natuurlijk was ik bang dat er niet genoeg zou zijn en hadden we veel te veel…..
Op de slaapkamer lagen de prijskaartjes die we van ‘het pak’ en ‘de jurk’ hadden geknipt nog op ons bed.
Daarnaast lag de nieuwe panty voor het feest waar ik een kwartier voordat we zouden vertrekken een gat in trok.
Op het nachtkastje lag het bonnetje van de panty die Gerard toen nog had opgehaald bij de Hema.
Dan heb je alles goed voorbereid en dan gaan door de stress zulke stomme dingen fout.
Maar ze zijn getrouwd! Een informeel feest, helemaal zoals ze het zelf graag wilden. Met een ambtenaar van de burgerlijke stand die in prachtig Gronings Engels haar uiterste best deed tijdens de plechtigheid en een mooie, persoonlijke toespraak hield voor het bruidspaar.
De bruid verraste iedereen met een emotionele uitvoering op gitaar van een zelfgeschreven lied dat ze zong voor haar bruidegom en Jon ontroerde menigeen met een liefdesverklaring voor Frea van meer dan één A viertje. Er waren speeches van Jon’s vader, maid of honour Makenzi, best man Callum en ook van ons: Gerard in het Nederlands en ik in prachtig Drents Engels.
In een volgend blog zal ik nog wat meer vertellen over de bijzondere locatie en het feest na de plechtigheid.
Nog één leuke anekdote: de gemeentehuis bode die meegekomen was met de ambtenaar had in de vroege middag al een gesprek gehad met Frea en later ook met Jon.
Later had hij tegen zijn collega gezegd: “Ik heb het bruidspaar nog helemaal niet gezien.. ”
We aten die zondagavond wat restjes van het vrijdagavond feest.
Terwijl Gerard naar Studio Sport keek werkte ik mijn mail weg.
Leeg maar voldaan.
Dit blog sluit ik af met het lied dat Gerard ik hebben gezongen tussen de twee uitvoeringen van onze speeches in.
Het is gebaseerd op de bijbeltekst uit 1 Korinthiërs 13 over de liefde.
Marie
gefeliciteerd met het huwelijk van jullie dochter. Wat een mooi lied
hebben jullie gezongen!