Sinds deze zomer worden er in de oude pastorie van de voormalig Gereformeerde kerk van Roden vluchtelingen gehuisvest. Vanuit onze PKN-gemeente is er een groep vrijwilligers actief die de groep begeleidt op velerlei gebied: koken, kleding,  huisraad, onderwijs, fietsen: er moet nogal wat gebeuren.  Er worden af en toe ook uitjes georganiseerd, zoals naar de dierentuin, een theatervoorstelling of een middag naar de stad.

Maar als je in Nederland bent moet je eigenlijk  ook kennismaken met Sinterklaas! De kinderen hadden de Goedheiligman op school al ontmoet,  maar de volwassenen en oudere kinderen nog niet,  dus werd de Sint met twee Pieten uitgenodigd voor een eerste kennismaking. Van te voren was er al druk geoefend : “Siiiiiinterklaasje kom maar binnen met je knecht”. De sfeer was zoals altijd rondom Sinterklaas: roezemoezerig en een beetje spannend; pianist Arjan begeleidde ons bij ons welkomstgezang.

Wat is grabbelen?

Er was eerst maar één Piet,  die wanhopig op zoek was naar zijn ‘vriendje’,  maar gelukkig,  Harm Holman was onderweg een dwalende Piet tegengekomen, die met gejuich door zijn maatje werd binnengehaald.
Renny Bron speelde weer even de rol van ‘juf voor de klas’.  Ze wees Sinterklaas zijn stoel,  heette hem en zijn Pieten van harte welkom en stelde de sint een aantal vragen omtrent zijn identiteit. Bij de vraag over zijn leeftijd moest hij toegeven dat hij al zo oud was dat hij dat niet meer wist…. Hij was wat verdrietig over de toestand van zijn boot en vroeg ons ‘Zie ginds komt de stoomboot’ te zingen: uit volle borst zongen we het eerste én het tweede couplet.

We zongen ook ‘dan grabbelen we als muizen!’
“Wat is grabbelen? Dat werd gelijk aanschouwelijk onderwijs: er was een grote jutezak van Sinterklaas waar iedereen met de ogen dicht een cadeautje uit mocht grabbelen.

En verder……. was het net zo’n Sinterklaasfeest als anders.
Met glunderende kinderkoppies die verguld waren met hun pakjes, met giechelende volwassenen die Sinterklaas bedankten, met warme chocolademelk met slagroom en speculaas c. q.  banketletter en maffe Pieten die ons dansjes leerden met ‘linkervoet – rechtervoet….’!

Wat is het toch ook een heerlijk feest.
Er was een Regenboog-Piet en een Roetveeg-Piet die samen met Sint het feest vierden met onze gasten, die genoten van wat er allemaal gebeurde.
Wat hebben onze gasten in die paar maanden veel geleerd!
We hoorden de kinderen enthousiast in het Nederlands zingen en tellen; Sinterklaas praatte Nederlands en er hoefde niets vertaald te worden.

De woorden ’t Is een vreemdeling zeker die verdwaald is zeker’ sloegen op de oude man uit Spanje.
Onze Syrische, Eritrese en Somalische gasten zijn in Nederland niet meer verdwaald, mede dankzij de fantastische vrijwillersgroep die aan het eind van feest allemaal met de Spaanse heilige, zijn Pieten en de vluchtelingen op de foto gingen.
Petje (of mijter) af!
(klik op de foto voor een vergroting)