Hij mag zich inmiddels tot mien favoriete schrievers rekenen: Anne Doornbos.
Dit veurjaor kwam deel 3 uut in de reeks over Inspecteur Freek Rossing met as titel ‘Grafgift’.
Schreven in ’t Drents, het speult zöch of in Drenthe en giet over een typisch Drents underwarp: hunebedden.

Bi’j een vaste lezer van dit blog, dan wee’j dat ik arg geïnteresseerd bin in die préhistorische graven; samen met Gerard heb ik der al hiel wat bezöcht, niet allent in Drenthe, maor ok in Duutsland.
Tik bij de zuukfunctie van dizze website maor ies ‘hunebed’ in…

Het boek begunt met de ontdekking van het liek van een wichie under het hunebed D26 bij Drouwen.
Nog gien twee bladzijden haar ik lezen, toen haar ik oons fotoboek van veurig jaor al bij de kop: “Daor bint wij toch west, veurig jaor bij dat boomkroonpad in Börger…..” en daor vun ik de foto’s al: een beetie ofgelegen van de weg, een mooie kring kransstienen der umhen én het informatiebordtie met foto’s van de opgravings in de jaoren ’68 en ’70. Ik heb der toen zölfs een blog over schreven: Een bed en stoelen

Rossing stelt zichzölf honderd vraogen: waorum is het wichie hielemaol schoonmaakt en daornao insmeerd met eulie?
Waorum lig der allemaol diggelgoed um heur hen? Hoe hef de daoder heur daor under kregen?
Verder vindt e dat e der niet goed bij kan; hij vindt dat die iene dekstien eigenlieks optakeld mut worden, maor in Drenthe is dat vluken in de karke. Een hunebed haal ie niet uut mekaar.
“Dat is hetzelfde as zeggen dat de TT Assen in ’t vervolg op de zaoterdag veur Paosen hollen mut worden” zeg iene op ’t plietsieburo.

Het was een feest um dit boek te lezen.
Ie komt veul te weten over hunebedden en archeologie en ok over de handel in honden vanuut Roemenië en wat er met die handel nog meer met komt de grens over.  En ok nou weer mooie, herkenbaore stukkies in het boek.
Over de luu in Roon die met Rodermarkt denkt dat ze het centrum van de wereld bint.
Over de directeur van het hunebedcentrum die ok een prominente rol speult in dit boek.
En Rossing, die naor stad Grunn’n reist, waor e een gesprek hef op de faculteit archeologie waor nicht Coby heur colleges volgt.

En ’t is ok nog spannend; het boek kreg met recht de aanbeveling ’thriller’
Jammer dat daor gien goed Drents woord veur is.
Wat mij betreft wordt het tied dat RTV Drenthe een tillevisie-serie giet maken van ‘het Inspecteur Rossing-dossier’, zoas zo eigenwies op de kaft van het boek stiet.
Gien ‘Flikken Maastricht’  maor  ‘Tuut’n Assen’.
Ik verheuge mij nou al op die takelwagen bij dat hunebed…..

Beneid naor de veurige twee dielen over de Drentse speurder Freek Rossing?
Hierbij een link naor beide titels:
De paddenvanger
De man die Russisch preut