Wallander tussen de hunebedden.  Dat zee auteur Anne Doornbos zölf over de deur hum bedachte inspecteur, die in Drenthe misdrieven  oplost.  Over het eerste deel in het Rossing-dossier, ‘De paddenvanger’, schreef ik al een blog in 2019. Toen ik heurde van een tweede deel over Freek Rossing keek ik geliek hoeveul boekenbonnen en verjaordagsgeld ik nog had liggen; toen het boek uutkwaam haar ik het binnen een weke in huus.
Op vekaansie naor Dordrecht  nam ik het met en  binnen vier dagen haar ik het uut. Puntie van de  stoele. De bank in dit geval. Gerard zat naor het veur mij stomvervelende voetbal te kieken en ik weur hielemaol metzeugen  in het verhaol over de braandmoord op Herman Pieterman,  een hoge ome bij de NAM die uut  de tied komp deur een uutslaonde braand in zien eigen sauna.

Dit boek speult ongeveer drie jaor nao de gebeurtenissen in ‘De paddenvanger’; ie leest hoe het naost het plietsiewark privé verder gaon is met Freek en zien Janna en ok van de aandere teamleden lees ie soms wat: d’r wordt een poppie geboren, iene kreg ‘vekering’ en ie leert het team weer wat beter kennen.
Het verhaol is netuurlijk hiel aans as in het veurige boek, maor ok nou wordt het misdrief dat plaots vindt  op de eerste bladzieden umschreven.
Dan vraog ie joe geliek al weer of wat iene bezielt um zo te wark te gaon en een aander meinse zo um te brengen.
Het is duudelijk wraak. Maor wat hef die dure NAM’mer dan uutspookt dat hij zu’n einde verdient?

Ok in dit boek speult het zöch allemaole of in Drenthe; in Gies in precies te wezen.
Ie leest hoe het d’r an toe giet op een dörp. Hoe d’r ankeken wordt tegen import.
Veur een underzuuk naor  bepaolde  schroeven giet de plietsie naor Iezerwarenhandel De Wit in Roon en ien van de bejaorde slachtoffers woont in de Vijverberg in Nörg.
Bij dizze zaak bint Polen betrökken, de tolk komp uut Paais.
Die Polen warkt bij een leliekweker op de Smilde.
In mien brein heb ik dan de Daolings en de Jolings al weer veur de brille.

Kostelijk is de beschrieving van de verholding van inspecteur Rossing met de pers-officier van Justitie Jan Hoekstra.
Die is op zien minst als ‘stroef’ te umschrieven.  Rossing hef niet veul op met de op schijnwerpers beluste ambtenaar.
De mooiste zin uut het boek vun ik dizze vergelieking: “Jan Hoekstra glum as een Duutser met zeuven braodworsten…”

Ok in dit verhaal warkt het team samen met de collega’s in Noord Duutslaand, ‘over de gruppe’ zoas dat in de grensstreek nuumd wordt.
Zölfs de camping waor het leste stukkie van het verhaol zöch ofspeult ken ik van vrogger: daor hebt wij in de jaoren ’60 met mien olders al ies staon.
Het is net as bij het veurige boek van Doornbos: ie vuult je meer betrökken umdat het zöch allemaole in je eigen umgeving ofspeult.

Henning Mankel hef hiel wat boeken schreven in de Wallander-serie; ik hoop dat ok het inspecteur Rossing dossier nog veul vervolgdielen kreg!
Ik leg de boekenbonnen alvast weer uutzied.