“Oma! Kijk, ik ben een meisje!”
Een jongetje van een jaar of 8 staat met twee ballen uit de ballenbak onder zijn trui en drukt zijn ‘boezem’ naar voren.
Oma heeft net de tweede slag binnengehaald met klaverjassen en zegt onverstoorbaar: “O. Dan heeft oma nou DRIE kleindochters!” en gooit de volgende kaart op tafel.
Hiermee heb ik nog maar een heel klein stukje beschreven van het spektakel dat Familiedag Waninge heet.
We waren te gast bij Gerards broer aan de Dieverbrug. Zij hebben een boerenbedrijf; er was in hun schuur ruimte genoeg om de hele, alsmaar uitdijende familie te herbergen. Hun beroep kwam tot uitdrukking in de zeskamp die we ’s middags deden met onderdelen als spijkerbroek hangen aan pa’s trekker, hooivorkdarten, melken en een overall-race.
Iedere oom en tante waren captain van hun eigen Zeskampteam en zo toog tante Ada ten strijde met groep 4.
We zetten ons schrap voor de bierkrattenrace, balzakflessenvoetbal en bovengenoemde boerenspellen. Gelukkig was er één rustig onderdeel: de denkronde. Maar dan wordt er wel weer gekibbeld en gezeurd over de antwoorden. “Nee man! Napoleon is geboren op Malta!”
Tijdens de barbecue moet er altijd lang gewacht worden. De organisatoren hadden bedacht dat het dan leuk zou zijn als er iets was om naar te kijken en hadden ‘het open podium’ bedacht: iedereen die dat wilde mocht iets opvoeren.
Er kwam van alles voorbij aan dansjes, liedjes en zelfs een smartlap: wij zongen namelijk met ons gezin ‘het lied van Piet’.
Het beschrijft de doodgewone Nederlander Piet die een dagje gaat vissen voor zijn broodnodige rust, maar die per ongeluk in de Waninge-dag beland. Als je de blogs leest van de vorige familiedagen (zie link hieronder) weet je wat Piet allemaal is overkomen…..
Schoonzus Hennie sloot het open podium af met het ontroerende gedicht ‘Het is vandaag familiedag…’
Het lijkt namelijk ‘altijd feest’ in de familie Waninge, maar dat is natuurlijk niet zo.
We misten gisteren oudste zus Marrie en haar man Tjalling in ons midden; hij is ernstig ziek en ze konden er helaas niet bij zijn, maar gelukkig waren hun kinderen er wel bij met hun gezinnen.
Gerards broers Henk en Jan zijn ons in 2011 en 2019 ontvallen en Hennie beschreef ons ouder wordende clubje treffend in haar zelfgeschreven gedicht: Het is vandaag familiedag
En verder was het vooral erg leuk en helemaal des Wanings.
Zo ving ik bijvoorbeeld een gesprek op over een nichtje van 14, waarvan de vader (onze neef) zich nog niet zo’n zorgen maakte over toekomstige vrijers. “Ze heeft nogal wat noten op zang: hij moet langer zijn dan zij (dame is 1.84), moet op klompen lopen en moet ’trekker’ zeggen. Als je ’traktor’ zegt ben je een kakker.”
Nou, dat is dan ook maar weer duidelijk; je hoort maar zo niet bij de familie….
– In het midden van de schuur stond een kinderzwembadje vol met plastic balletjes, een alternatieve ballenbak. Dat was een doorlopende bron van vermaak; de vloer lag bezaaid met ballen, want de kinderen gooiden de ballen niet alleen naar de volwassenen toe, de volwassenen gooiden ze ook terug…..
Je vindt twee foto’s van de BigBag-overall race op het Instagramaccount van deze website.
Benieuwd naar alle edities van onze familiedagen tot nu toe?
Klik dan hier voor het verslag uit 2014, daar onder vind je een overzicht van alle jaren.
Geef een reactie