13 september: In beweging.

“Blijf in beweging!”
Jahaaaa.
Ik doe mijn best.

Maar soms lukt het ineens niet zo goed.
Vorige week speelde mijn knie een beetje op en zondag kon ik haast niet meer gewoon lopen.
Achter het kniegewricht deed het bij elke stap zeer en traplopen lukte bijna niet.
Niet verzwikt, niet gevallen, niet gestoten: sluipenderwijs steeds een beetje meer pijn.
Heb ik mijn schouder weer in het gareel, de goede bril, de tanden recht, mijn hart rustig en steunzooltjes in de schoenen…..krijg ik bij stil weer last van mijn knie.
Ja, zo gaat het als je ouder wordt.
Prinses Margriet heb ik ooit horen zeggen: als je boven de 50 bent en je wordt ’s morgens wakker zonder ergens pijn……dan ben je dood.
Erg grappig vond ik, toen ik ’s morgens nog wakker werd zonder pijn.

Op mijn werk nam ik gisteren voor het eerst dit jaar de lift: die zie ik anders alleen van binnen als er zware papiercontainers verplaatst moeten worden.
Gistermorgen zag ik de dagelijkse pilates/yoga oefeningen niet zitten: te pijnlijk. Daarom koos ik voor een lichter alternatief: Nederland in beweging. Niet meer met Olga, maar met Barbara!
Nog zwaar genoeg hoor, ik was al weer mooi ‘achter de poeste’ halverwege de cardio-training. En die armbewegingen tegelijk met de pasjes en stapjes die je benen doen zijn voor mij een brug te ver. Niemand ziet mij; ik ben al blij dat ik niet in die achterste rij bij Duco en Barbara sta, het gaat om de beweging en niet om ‘precies gelijk met het voorbeeld’.

Het goede nieuws is dat de pijn achter mijn knie geleidelijk afneemt.
Op ‘Thuisarts.nl’ vond ik de geruststellende constatering dat dergelijke klachten op den duur vanzelf weer overgaan.
En als dat niet zo is moet je naar de huisarts.
Zo hebben mijn ouders mij ook opgevoed,
“Kiek ’t eerst maor eem an. Giet miestal vanzölf weer over.”
Mijn vader kwam alleen bij de dokter als er iets behoorlijk mis was.
“Dokter is veur zieke meins’n.”
Maar het meest geruststellend bij zo’n blessure is het feit dat je naar de huisarts kunt als je het niet vertrouwt.

In 2015 schreef ik al eens blog over mijn avonturen met bewegen in het blog ‘Nederland (en Ada) in beweging’.
Hierbij een link.