Soms ken ik een lied al heel lang en is het me nooit zo opgevallen. 
Dit blog gaat over een lied van Neil Diamond; het heet ‘Morning side’.
Het kwam uit in 1974, maar het kwam niet verder dan de tipparade.
Het kwam donderdagmorgen voorbij de Arbeidsvitaminen; deed ik mijn sokken aan en hoorde de zanger zingen:
And when he diedHe left a table made of nails and prideAnd with his hands he carved these words inside“For my children” *
Hans Schiffers vertelde dat Diamond het lied had geschreven naar aanleiding van het overlijden van zijn grootouders.
Dit vond ik erover op Wikipedia:
In een interview met de Engelse radio-dj Ken Evans uit 1972 vertelde hij: “‘Morningside’ is een treurig liedje. Het gaat over alleen sterven, iets waarvan ik me al lange tijd bewust ben. Het raakte mij toen mijn grootouders overleden – dat zij alleen stierven – dat zij niet bij hun kinderen waren toen zij overleden. En anderhalf jaar geleden, toen ik voor het eerst in Londen was, kwam ik langs een winkel en zag ik een prachtige tafel in de etalage. Die was handgemaakt en op een of andere manier kwamen deze twee gebeurtenissen samen, waaruit het nummer ontstond.”
Luister eens naar het nummer: hierbij een link naar een uitvoering op YouTube.
Wat een pareltje.
* En toen hij stierf liet hij een tafel na, gemaakt van spijkers en trots
En met zijn handen sneed hij deze woorden erin “Voor mijn kinderen”
Janny
Ik ken dit nummer, maar nu heb ik er meer bewust naar geluisterd en de tekst meegelezen.
En hoe moeilijk het ook was om een geliefde los te moeten laten omdat ze stierven, het heeft mij goed gedaan als ik erbij kon zijn.
En die tafel waaraan je dan samenkomt met zoveel herinneringen, het raakte mij diep.
Dankjewel voor het delen.