In november schreef ik een blog onder de titel ‘Najaarsklus geklaard’; toen had Gerard beide badkamers in Casa Grada onderhanden genomen.
Maar de renovatie-plannen waren toen nog maar half uitgevoerd, het tweede deel van de klus stond gepland voor januari /februari 2024.
De vloerbedekking op alle slaapkamers werd vervangen door PVC met ‘parketlook’, we kochten nieuwe slaapkamergordijnen en voor 2 kamers nieuwe bedden. Daarvoor gingen we in zee met het wooncentrum in Westerbork met de pakkende slogan ‘Hoezo tobben, direct naar Dobben‘.
Inmiddels hebben de mannen van Dobben de gordijnen opgehangen, de PVC gelegd en de bedden geplaatst.
Intussen had Gerard voorbereidende werkzaamheden gedaan: alle slaapkamers sauzen en op de saunakamer zou meer ruimte worden gemaakt, zodat het stapelbed kon worden vervangen door twee één-persoonsbedden.
Links zie je een foto van de saunakamer zoals die er eerst uitzag.
Rechts de sauna, links het stapelbed met daarachter een inloopkast waar we onze eigen spullen in wegzetten.
Die inloopkast is er uitgehaald, er is een vloertje gestort op de plek waar de inloopkast was, de kamer is gesausd en we hebben er een koeienbehangetje in geplakt; het huisje staat per slot van
rekening in Drenthe op de plek waar vroeger weilanden waren. Bovendien schijnen koeien een rustgevend effect te hebben. Rechts zie je de foto die ik vanmiddag maakte: zo ziet het er nu uit. Ik heb natuurlijk niet zo’n speciale camera en ook het zonlicht werkte vandaag niet mee…… maar het is duidelijk: het geklim op het stapelbed voor ons en voor onze gasten is voorbij!
Op een grotere slaapkamer heeft Gerard aan één kant een nieuwe kast voor onze eigen spullen gemaakt.
En tenslotte: op iedere slaapkamer nieuwe stopcontacten en nieuwe, dimbare nachtlampjes.
Feestgebak!
Wat een klus mensen! We zijn blij dat het klaar is.
Afgelopen weekend bivakkeerden we met ons hele gezin in het geheel vernieuwde Casa Grada.
We vierden daar ons jaarlijkse ‘Februari-is-stom-feest’, dat we voor deze gelegenheid een langere naam gaven: “Het-februari-is-stom-en-blij-dat-het-klaar-is-feest.” Vrijdag waren we nog druk met de laatste kleine klusjes, maar verder was het feest niet heel veel anders dan voorgaande jaren: als we met ons gezin samenzijn hoeven we niet heel veel te organiseren.
Zaterdagmiddag was er feestgebak en verder: spelletjes doen, beetje fröbelen/handwerken, bijpraten en met elkaar genoeglijk ongezond snacken, dit jaar bij Bert’s Snackcorner in
Westerbork.
Benieuwd naar de vorige edities van dit gezinsfeest? Hierbij een link naar de editie 2023, onderaan dat blog vind je een overzicht van de vorige vijf.
Willem
Hoewel ik 8 jaar in Westerbork gewoond heb en er bovendien ook nog eens 6 jaar er dagelijks de lagere school bezocht, ken ik Berts Snackcorner niet. Maar sinds 1964 is het centrum van Westerbork drastisch veranderd. Zelfs het huis waar ik in mijn Westerborkse tijd in gewoond heb staat er niet meer; wel een verzorgingshuis.
Volgens mijn dochter zijn koeien en schapen inderdaad rustgevend, maar die mening deel ik niet met haar. Maar het klopt wel dat er in mijn Westerborkse tijd koeien liepen op de plek waar jullie vakantiehuis staat. Onder andere de twaalf van mijn vader.
De plek waar het woonwarenhuis van Jans Dobben staat was in 1964 nog het café van ‘Henduk Job’. Officieel heette de man Hendrik Nijlunsing, maar er waren veel Nijlunsings in Westerbork. Een bijnaam was min-of-meer noodzaak om ze uit elkaar te houden. Henduk Job was wel een kleurrijk figuur en ‘speide niet in zien eigen negosie’ volgens zeggen.
De oprichter van het woonwarenhuis heeft, naar mij verteld is, jarenlang opgetreden als ‘Laamert oet Zweel’. Ik ken hem vrij goed omdat hij bevriend was met mijn 3 jaar jongere broer en zodoende veel bij ons over de vloer kwam. Vooral op zondag, want dan mocht er weinig bij hem thuis; veel was verboden en wat wel mocht was verplicht, om het maar even samen te vatten.
Zie daar, zo maar wat herinneringen na het lezen van jouw blog. Nog veel genoegen toegewenst voor jullie in Casa Grada.