Het eerste blog van dit jaor gung over het sjoelen wat wij op ollejaorsdag weer daon hadden met oons gezin. 
Bij dat verhaol stun een foto van Jon die de sjoeler anwees waor het vakkie van de drie zat.
Toen ik in meert het verzuuk kreeg um weer een stukkie in te leveren veur de rubriek ”Moi Noordenveld’ in ‘de Krant’ ‘ vun ik dat wel een mooi underwarp.
Zu’n blog möt dan altied nog wel een beetie anpast worden, een kop en een steert der an, zodat het ok veur lezers die mien blog niet kent te volgen is.
Ofgelopen dinsdag weur het publiceerd.
Het is altied fijn um te horen dat meinsen het stukkie waardeerd hebt.
Van Jannie kreeg ik dizze app: Wat een prachtig sjoelverhaal. Ook bij ons was het sjoelen: met de kinderen toen ze nog klein waren en ook nu is het steeds weer sjoelen met kinderen en kleinkinderen. 1e Paasdagavond met de kleinzonen erbij: geweldig! En natuurlijk een echte HOMAS sjoelbak! Het is gewoon ons verhaal in de krant.
O ja, en ook bij ons won papa altijd…..
En dat heurde ik dus vaker.
“Ik las joen stukkie. Herkenbaor heur!”
“Zo giet het bij oons ok!”
“Die psychologische oorlogsvoering komt mij bekend veur….”
He’j het blog van neijaorsdag mist en valt ‘de Krant’ niet bij joe op de deurmatte?
Hierbij een link naor een PDF met de column: 2024.02.29 Spellegies
Willem
Wij haarn in hoes ok een hiele echte Homas-sjoelbak. De ultime poging van mien mamme um oes an de spellegies te kriegen, maor ok die sjoelbak gung op een gegeven moment dezölfde weg as de aandere spellegies wel ze ooit kocht haar; argens op een plekkie waoras het niet te zèer opvul. De tragiek veur mien mamme was daw gien van allen het spellegies-gen van heur metkregen hebt.
Een beetie troost veur heur was wal daw allemaol graag lazen en ’t niet as een schande ervaarden um wat te leren wat misschien niet metien van nut was veur waj dagelijks deden. De miesten van oes bent ok verzamelaars van nutteloze kennis worden.
Hef ok wal wat.