De laatste keer dat ik bij tante Trijn was gaf ze mij een pak mix voor Pizza & Focaccia.
“Ik kreeg een kerstpakket van Martijn (bonuszoon) en daar zat dit in, maar daar doe ik niks mee. Kun jij dit gebruiken?”
Zekers.
Wij maken in het voorjaar altijd een paar keer gebruik van onze pizzarette-oven en voor de mini-pizza’s maak ik zelf pizzadeeg met bloem en gist.
“Maar jouw kinderen hebben toch ook zo’n pizzarette? Willen die deze mix niet?” vroeg ik aan haar; ik wil niemand te kort doen.
“Nee, die kopen altijd van die kant en klare rondjes pizzadeeg. Zelf maken is toch veel te veel gedoe?”

Tja.
Eigenlijk is dat ook wel zo.
Vanavond staat de oven weer op tafel: we hebben eters uit Almelo.
Vanmiddag ben ik al begonnen met het deeg.
De eerste vraag is dan natuurlijk: Wat zit er al in dit pak en wat moet er nog bij?
Antwoord: bloem en gist.
Italiaanse kruiden, olie, zout, en water moet je er zelf nog door mengen.
Mijn gedachte daarbij is: “Dan hoeft zo’n pak toch niet? Bloem en gist kun je gewoon los kopen en dan is het waarschijnlijk een stuk goedkoper dan deze mix.”
Maar ik wil dit gegeven paard niet in de bek kijken: zonder vooroordelen ga ik  mixen, kneden en laat het deeg 45 minuten staan.
Daarna uitrollen op bakpapier, rondjes uitsteken en stuk voor stuk uitknippen: de rondjes gaan met bakpapier en al in het oventje, dan bakken/plakken ze niet vast aan de bakplaat.

Het is maar net wat je zelf wilt.
Ik hou wel van het ge-utter met deeg enzo; ik sta met plezier te kneden, te rollen en te steken.
En het verse pizzadeeg is heerlijk!
Ben je benieuwd wat wij zoal op op die mini-pizzaatjes bakken?
Lees dan nog eens het blog ‘pizzarette-oven; nog steeds een succes uit 2022.
Daar lees je ook wat de befaamde ‘Waninge-pizza-stapeloni’ is 😉