Gisteravond kwamen kwamen Harriët en Cees bij ons eten.
Niet gewoon eten, maar met de Pizzarette.
Dat is een mini–oventje waarin je zelf mini-pizza’s kunt bakken.
Was ooit het kerstpakket dat we kregen van één Gerard’s vorige werkgevers.
Het werkt een beetje hetzelfde als gourmetten: je zit met elkaar aan tafel en ieder maakt z’n eigen mini-pizza.
In de wintermaanden doen we dat drie keer, zodat we met ieder stel afzonderlijk een gezellige avond hebben.

Voor een maaltijd met 4 personen maak ik net zoveel brooddeeg als voor een breekbrood (voor het recept zie Pizza-breekbrood).
Vervolgens rol ik het uit en steek er met een bijgeleverd scherp rondje kleine pizzabodempjes uit. Die kun je op een soort ‘spateltje met handvat’ leggen en die beleg je vervolgens met allerlei lekkers dat je op een pizza kunt doen.

De eerste keer dat we het ding gebruikten vond ik het helemaal niks: het deeg bleef plakken aan de spateltjes-met-handvat en het werd daardoor een enorme knoeiboel.
Na jaren ervaring heb ik de slag te pakken en weet ik hoe het moet. Het deeg rol je uit op bakpapier, je steekt de rondjes uit en laat het bakpapier onder de rondjes zitten, die knip je met de schaar mooi rond om het plakje deeg heen.

In de loop van de jaren weet ik wat de lekkerste dingen zijn om de pizzaatjes mee beleggen: dunne plakjes ontbijtspek, geurige salami en gerookte ham.
Verder zorg ik voor genoeg kaas: Gorgonzola smeerkaas, Mozzarella, oude kaas, room-Brie, Parmezaanse kaassnippers en ‘gewone’ Millner belegen kaas.
Kleine tomaatjes, champignons, rode paprika, uien, groene en rode pesto, tomatensaus en een paar schijven ananas maken het af.

Mini-Stapeloni’s  …..

Stel je voor: een bodem-rondje met een beetje tomatensaus, een dun plakje spek, drie schijfjes brie met een beetje groene pesto erop…..
Of een beetje tomatensaus, plakje ham, ananasschijf en een laagje Millner.
Je eet je vingers er bij op.

Het probleem in ons gezin is vaak dat men te enthousiast is met het beleggen.
Daarbij moet je denken aan de befaamde ‘Waninge-Pizza-Stapeloni’.
(Geen idee? Lees dan het blog ‘Pizza Quatro Stapeloni’ uit 2016.)
Kaas heeft de eigenschap te gaan smelten als het warm wordt, het is dus niet moeilijk om te bedenken wat er gebeurt als er te veel kaas op zo’n pizzaatje zit.
Dan helpt een rondje bakpapier ook niet meer.

Gelukkig is de bakplaat van roestvrij staal en bestaan er pannensponsjes.