Onze PKN-gemeente organiseert ieder jaar een ‘Preek van de leek’.
Niet bekend met dit fenomeen? Hierbij een link naar informatie over dit concept op de landelijke PKN-site.
Op de afbeelding hiernaast zie je de advertentie die deze week in ‘De Krant’ stond: de man die je op de foto ziet is Diederik Greive; hij is hoofdofficier van Justitie Noord Nederland.
Hij sprak gistermorgen over wat ‘altijd opnieuw beginnen’ voor hem betekent.

Wat je zeker weet als je naar zo’n bijzondere viering gaat: het wordt anders dan anders.
Ook voor Diederik Greive was dat zo; hij is wel gewend om voor groepen mensen te spreken (vaak in de rechtszaal natuurlijk maar ook als spreker) maar in een volle kerk in zo’n imposant oud gebouw was ook voor hem wennen.
‘Altijd opnieuw kunnen beginnen’ is in zijn werk als officier van justitie een belangrijk onderwerp.
Je legt iemand straf op voor iets wat hij heeft misdaan en na het uitzitten van de straf mag iemand opnieuw beginnen.  “En als dat de eerste keer mislukt, moet iemand een tweede kans krijgen. En soms een derde. Je moet altijd opnieuw kunnen beginnen.”
Maar het ging gistermorgen niet over delinquenten en hun leven na de straf: het ging over onszelf.
Hoe kun je zelf opnieuw beginnen?

De preek werd opgebouwd aan de hand van schilderijen die steeds een ander aspect van een nieuw begin lieten zien.
Een beeld van Johannes de Doper in een hagepreek-achtige setting: laat je dopen en maak een nieuw begin.
We zagen Job op het dieptepunt van zijn leven, die daarna nog aan een nieuw rijk en gezegend leven begon.
Een schilderij van Paulus, wiens leven opnieuw begon na een ontmoeting met Jezus in een bliksemschicht.
Van Lot, die met zijn gezin vertrok uit Sodom en Gomorra.
Zijn vrouw was afgebeeld als zoutpilaar omdat ze achterom had gekeken, waarbij Greive opmerkte dat ‘rücksichtlos’ opnieuw beginnen zonder achterom te kijken eigenlijk niet kan; je moet je verleden blijvend onder ogen zien.
We zagen een schilderij van Vincent van Gogh, waarop iemand een hulpbehoevende op een ezel tilt.
De woorden ‘barmhartige Samaritaan’ werden niet genoemd, maar er werd wel gerefereerd aan de gelijkenis: laat je iets liggen, ga je er aan voorbij, of pak je het op?

Wat leerden we?
Opnieuw beginnen hoeft niet groots en meeslepend, het kan op heel veel verschillende manieren, met grote, maar ook met kleine dingen.
Het deed me denken aan mijn schoonmoeder.
Die kon bij een stampvol aanrecht met afwas van een maaltijd met 23 personen nuchter zeggen: ‘Wij moet gewoon argens begunnen; dan komp der vanzölf ruumte.’
Een mooie beeldspraak in het licht van deze kerkdienst.
Aan het werk dus.

Je kunt deze viering terugluisteren via Kerkomroep en via het You Tube-kanaal van onze kerk.
Doen;  het is beslist de moeite waard!

benieuwd naar voorgaande ‘lekepreken’? Hierbij een overzicht met links naar blogs die ik daar destijds over schreef:
2021 Harm Dijkstra
2022 Anne Doornbos
2023 Daniël Rouwkema
2024 Rob Oudkerk