“Weet je nog wel dat wij toen met de werkweek van de MAVO naar Zeeland gingen? En dat we toen ook een bezoek brachten aan het Zwin?”
Ja, de meesten van ons wisten dat nog wel; ‘ons’ zijn dit geval het groepje MAVO-vriendinnen.
Dit jaar was ik aan de beurt om onze mini-reünie te organiseren en gisteren genoten we na de koffie met elkaar rondom onze keukentafel van de groentesoep, het broodje knakworst en de croissantjes.
Die werkweek was in klas 3 van MAVO, dus dat was het seizoen 1975/1976; dat is nu dus al 50 jaar geleden.
Ellen was dit jaar op vakantie geweest in Zeeland en wilde persé naar Het Zwin, maar ze kon zich van die werkweek eigenlijk heel weinig herinneren.
“Toen ik vertelde dat ik daar in de jaren ’70 was geweest” vertelde Ellen “zei die vrouw dat ze al lang geen dieren meer in kooien hielden. Hebben wij toen dieren en kooien gezien?”
We moesten heel diep in onze herinneringen graven; wij wisten het eigenlijk niet meer.
“Moesten we niet eindeloos wandelen?”
“Ja, en toen gingen we ook naar Brugge!”
Toen ik na de gezellige bijklets-dag iedereen had uitgezwaaid dacht ik ‘heb ik dat werkstuk nog niet ergens?’
Op zolder, in de doos ‘Ada 1960-1980′ vond ik het inderdaad en ik haalde het naar beneden.
Toen ik het opensloeg constateerde Gerard dat het heel netjes was.
Inderdaad; wat ik me nog herinner van die tijd is dat ik het maken van zo’n werkstuk heel erg leuk vond.

Het was eigenlijk een reisverslag, aangevuld met wat we allemaal hadden geleerd voor de vakken geschiedenis, biologie en aardrijkskunde.
Bij het hoofdstuk over het Zwin stond niet of er al dan niet dieren in kooien zaten, maar wel dat men trots was op het hebben van 7 ooievaarsparen: die waren namelijk bijna uitgestorven!
Toen vond ik schrijven ook al leuk, want er staan allerlei aanvullende opmerkingen in het verslag: over ‘meneer Sportel die ons met zijn zachte stemmetje kwam wekken’ (lees de slaapzaal kwam optetteren) en over dat er voor iedereen een fiets was, zélfs voor meneer Poldervaart (want die was bijna 2 meter…). Wat leuk om terug te lezen!
‘Het lijkt wel wat op het blog dat ik nu heb…’ bedacht ik.
Een groot schrift op A4-formaat.
Helemaal met de hand volgeschreven en voorzien van (gekopiëerde) plaatjes, ansichtkaarten, tekeningen en kaartjes.
Vijftig jaar geleden.
In 1976 kreeg ik mijn eerste schrijfmachine.
In 1994 kregen wij onze eerste computer.
Door zo’n werkstuk weer eens op te zoeken realiseer je je hoe veel er in die vijftig jaar is veranderd.
De ooievaar is al lang geen bedreigde diersoort meer, wij zijn nu ouder dan onze leraren toen waren en bijna niemand schrijft tegenwoordig nog met de hand….
Als we elkaar volgend jaar weer opzoeken neem ik dit oude werkstuk mee; misschien hebben de anderen ook wel wat MAVO-materiaal bewaard!
Hieronder een overzichtje van voorgaande bijeenkomsten van dit clubje:
2024: Jamaicaballen van Bakker Punter
2022: Buttinga
2019: Als we ouder worden (alleen het tweede gedeelte van dit blog)
2018: Slimme schilders in Diever
2017: Mini-reünie
2015: Lourdes in Friesland
Geef een reactie