Categorie: Bloemen Pagina 6 van 9

29 juni: Veiligheid voorop.

Door Ada

Op 29 juni 2016

Gisteren schreef ik dat ik een knuffeltje aan de autospiegel had gehangen.
Dat leverde mij kritisch commentaar op van Gerard.
Die vond het niet verstandig: het is onveilig, moet je niet doen.
Dat vind ik dan eigenlijk gebemoei, dus ik liet het gewoon hangen.

Gisteravond rond 23.00 uur kreeg ik nog een mail van mijn broer.
Hij had mijn blog gelezen.
Hij vond het een leuk verhaal, (ik citeer) “maar ik kan het toch even niet laten om een opmerking te plaatsen. Je moet geen dingen aan de binnenspiegel van je auto hangen. Dit ontneemt je zicht en leidt je alleen maar af. Het komt de veiligheid niet ten goede. Je zult me wel drammerig vinden, maar iemand moet het van Pa overnemen.”

Dus.
Vandaag was ik op de fiets.
Morgen haal ik het knuffeltje van de spiegel.
‘Mijn mannen’ hebben gelijk.
En natuurlijk vind ik ze drammerig.
Maar iemand moet het van mijn vader overnemen…….en ik heb het leven lief, dus veiligheid voorop!

Ondertussen geniet ik erg van onze tuin.
Vanwege het frisse weer zitten we minder buiten dan ik graag zou willen, maar ik kan ook kleine stukjes tuin naar binnen halen.
De hortensia’s bloeien weer!
Paar takjes lavendel erbij: zomer op tafel.

Reageren

10 mei: Rhododendron

Door Ada

Op 10 mei 2016

In Bloemen

Enkele weken geleden kregen we na het overlijden van mijn schoonmoeder van vrienden een origineel bloem-kadootje: twee flesjes met daarop een takje fresia’s en een anjer.
Het stond ruim een week op mijn aanrecht en ik heb er van genoten.

Inmiddels liggen de bloemetjes verlept in de groene container en heb ik iets anders in de flesjes gezet: twee takjes van onze rhododendron.

Meestal zie je de rhododendron als struik en zit hij helemaal vol met bloemen.
Dan lijkt het wel of ze allemaal aan elkaar vast zitten, maar als je één zo’n bloem van dichtbij bekijkt is hij prachtig.
(klik op de foto voor een vergroting)

’s Avonds brand ik een kaarsje in het lampionnetje dat er achter staat.

Rhododendron. Laat ik nou altijd gedacht hebben dat het heel anders werd geschreven. Ik zei altijd Rondondenderon……zo leer je nog eens wat.

Reageren

16 april: Welkom met blauwe druifjes

Door Ada

Op 16 april 2016

In Bloemen

Bij onze voordeur staat al sinds jaar en dag (echt waar: al vijf jaar! Gekregen van de toenmalige buren in 2011 bij de grote verbouwing van ons huis) een rieten mand met ‘Welkom’ en een bloemstukje.
Na kerst had ik daarin een bakje narcissen gezet en dat zag er niet meer uit. De bolletjes heb ik in de tuin begraven. In de mand heb ik voor het eerst dit jaar een bloemstukje gemaakt met ‘spul’ uit de tuin.

Van dichtbij

Op dit moment is de keuze beperkt. Skimmia, sneeuwbal en blauwe druifjes.
Dit bloemstukje staat ook niet zo lang.
Maar het is een begin: straks is het weer volop zomer en kan ik weer te kust en te keur bloemen plukken uit onze tuin.
Ik verheug me al weer op de hortensia’s!

Reageren

7 april: Perenbloesem

Door Ada

Op 7 april 2016

In Bloemen

In onze tuin staat een perenboom.
Een ‘stoofperen’ perenboom.
Daar komen ieder jaar meer peren aan dan het vorige en wij plukken daar letterlijk de vruchten van.

Dit jaar moest het boompje worden gesnoeid.
Iemand met verstand van zaken (Gerard niet) had dat geconstateerd en ging rigoureus te werk. Ik vond het zielig voor de boom.
De man met verstand van zaken vond daar wel wat van maar zei niets.
Je zag hem denken.

Van de gesnoeide takken haalde ik wat kleine takjes en zette ze op kleine flesjes voor het kamerraam. En kijk nou!
(klik op de foto voor een vergroting: hele mooie bloemetjes!)

Aan de boom in de tuin zitten alleen nog maar knoppen.
Maar dat worden vast ook allemaal bloemetjes. En ieder bloemetje kán een peer worden….

Reageren

18 februari: Merkwaardige reactie….

Door Ada

Op 18 februari 2016

In Bloemen

Aan de rechterkant van deze website staat de rubriek ‘Recente reacties’.
De meest recente reacties zijn van Sini Ramaker en Hillie Venema.
Als je op de reactie van Hillie Venema klikt, zie je dat ze schreef: “Gelukt Gerard.”
Ook Sini vindt iets in die trant.

Nou is Gerard inderdaad heel goed gelukt, maar dat hoeft niet op mijn blog.
Voor een buitenstaander is deze reactie op z’n zachts gezegd wat merkwaardig, daarom leg ik het even uit.
Hillie en Sini zingen bij algemeen gemengd zangkoor “InBetween” in Leek, het koor waarbij Gerard al jaren tenor zingt.
Woensdagavond was de koorrepetitie. De dames hadden tegen Gerard gezegd dat ze graag een reactie wilden plaatsen op een artikel van mijn blog, maar dat lukte steeds niet.
“Ik moet iets invullen of zo, maar ik kom er niet op.”

Dat is inderdaad veranderd.
Je kunt nog wel reageren op mijn blog, maar je moet eerst een klein puzzeltje oplossen.
Een aantal weken geleden kreeg ik namelijk ineens heeeeel veel spam-reacties op mijn blog, ik had op een gegeven moment meer dan 100 e-mails in mijn inbox.
Dat waren ‘robots’ die internet afspeuren naar open kanalen waar ze op kunnen reageren, zodat ze een (reclame)boodschap kunnen achterlaten.

Degene die mij helpt met moeilijke website-dingen (die ik zelf niet kan) heeft er een nu een klein filtertje opgezet, zodat je eerst een soort code moet kraken, in dit geval dus een puzzeltje maken. Dat kunnen robots niet, dus zo blijven mij de vele spam-mails bespaard.

anjers voor de make-over

Vandaag heb ik van een bijna uitgebloeide bos anjers een recycle-bloemstukje gemaakt.
Links en rechts zie je de foto’s van de ‘voor’ en ‘na’ situatie.

anjers na de make-over

De mooie anjers heb ik eruit geknipt. Vervolgens vulde ik een mooi potje met oasis en stak het in eerste instantie lukraak vol met ‘Skimmia Japonica Rubella’

(hebben we gewoon in de tuin staan). Daar tussenin prikte ik de anjers die nog mooi waren.
Zo krijg je een klein Biedermeiertje.
Extreme make-over!
Bij het woord Biedermeiertje moet ik altijd aan Bert Visscher denken. Wil je weten waarom? Zie: Bloemschikken >>>
Waarschuwing: hou je niet van de humor van Bert Visscher, kijk niet……

Reageren

30 januari: Narcissen, quilten en een rugtasrits.

Door Ada

Op 30 januari 2016

In Alledag, Bloemen

De naam van deze website is ‘de waarde van de dag’. De ene dag beleef je als meer waardevol dan de andere, maar over het algemeen heb ik geen moeite met het benoemen van iets dat me trof, waar ik erg van genoot of dat me erg aansprak.
Gisteren bijvoorbeeld was eigenlijk een dag van ‘dertien in een dozijn’: wekker om zes uur, ’s morgens werken, ’s middags even over de markt, vrijdagavond lekker vrij. Niks bijzonders zou je zeggen.

Toen ik gistermorgen met m’n duffe hoofd beneden kwam waren van de potloodnarcisjes die ik donderdag in de vensterbank had gezet al een paar uitgekomen: lente!
(klik op de foto voor een vergroting en kijk hoe mooi!)

Gistermiddag ging ik met Carlijn naar de tentoonstelling “Quilt & Vilt’ in kunstencentrum K38 in Roden. Ik kondigde het al aan op 10 januari >>>. We hebben er van genoten. Wat een mooie werken hingen er. We hebben met verwondering staan kijken naar de immense quilten die met eindeloos geduld in elkaar gezet zijn. Wat een kunstenaars.
Er was een quilt die ik als haakster heel bijzonder vond: het was een doek met ronde vormen, waarin gehaakte, ronde kleedjes in waren verwerkt. Het was op een heel aparte manier met elkaar verweven, zie afbeelding rechts. We ontmoetten een lezeres van dit blog die ook quilts maakte en er enthousiast over vertelde. Ik zei het trouwens steeds fout volgens haar: je spreekt het niet uit als kilten maar kwilten. Kilten zijn rokjes voor Schotse mannen. Eén doek sprak me bijzonder aan vanwege de mooie kleurencombinatie, zie afbeelding hier rechts.

Carlijn moest daarna nog even met haar rugtas naar de maker. Ze heeft een dure Eastpak-rugtas en de rits daarvan was stuk. Twee jaar garantie zit er op zo’n tas, ze heeft hem twee-en-een-half jaar. Ze had in Leeuwarden al geïnformeerd, de reparatiekosten varieerden van € 35,= tot € 50,=. “We gaan nog even naar schoenmaker “Peters&Peters” in Roden waar ik altijd mijn schoenen laat repareren. Hij heeft verstand van zaken en is niet zo schreeuwend duur.” stelde ik voor. Carlijn liet Peter haar kapotte rits zien. “Ja, dat is een dure geschiedenis….” Wisten we al. “Maar het is jammer als je zo’n tas weggooit. Laat hem hier maar even, kom over een half uur maar weer, misschien kan ik nog iets met die rits.”
Toen ze na drie kwartier terugkwam was de rits gerepareerd: Peter had om het kapotte gedeelte van de rits twee kleine ijzeren klinkjes gezet, zodat de rits er soepel overheen liep.
“Dat wordt dan 5 euro, dame.” Een vakman met liefde voor het vak én verstand van zaken.

Op dit blog staan geen advertenties. Maar heb je kapotte schoenen of tassen:
Peters & Peters, Albertsbaan 13 in Roden.

Reageren

22 december: Hoe gaat het nu?

Door Ada

Op 22 december 2015

In Alledag, Bloemen

Gerard is nu al meer dan twee weken thuis. Heel vaak wordt ons de vraag gesteld: “Hoe gaat het nu?” Het gaat goed.
Afgelopen weekend heeft Gerard meegezongen met het carols-ensemble van InBetween: een paar repetities en zondag zingen op de Kerstmarkt op landgoed Nienoord.
Hij is nog wel snel vermoeid. Elke dag gaat hij voor of na het eten even een paar uur naar bed, dan kan hij het ’s avonds beter volhouden.
Hij helpt hier en daar een handje met de huishouding: gisteravond bijvoorbeeld zorgde hij voor het eten (boerenkoolstamppot) en hij loopt er iedere dag wel even uit voor de broodnodige beweging én buitenlucht. Op 28 december staat er een afspraak met de hematoloog. Daarvoor is Gerard gistermorgen al even naar het UMCG geweest voor bloedafname, zo weten we zeker dat de uitslagen daarvan volgende week maandag binnen zijn.

We genieten van onze kerstvakantie samen. Vorige week maakte ik een kerststuk. De

een nieuwe glansrol voor de piek

kerstboom die nu in de kamer staat had iets te lange takken aan de onderkant, die kon ik goed gebruiken. In het bos vond ik nog wat hulststruiken waar nog behoorlijk was bessen aan zaten.
Het stuk staat op een grote, glazen, ondiepe schaal.
Middenin staat een groot stuk oasis en daar pal tegenaan zette ik een oud glazen bokaaltje dat nog van mijn oma is geweest. Daar deed ik een kaarsje in.
Vervolgens plantte ik onze piek in de oasis.
Onze kerstboom heeft namelijk geen piek, onze kinderen weten niet beter of er zit een grote rood/groen geruite strik bovenin. Maar ik had nog wel een piek, die bleef al jaren in de doos. Tot dit jaar dus. Vorige week zag ik in Landgoed Mensinge een bloemstuk waar wel drie pieken in verwerkt waren en ik dacht: dat kan ik ook!

Reageren

11 december: Eén week thuis

Door Ada

Op 11 december 2015

In Alledag, Bloemen

Vandaag is Gerard precies één week thuis en het gaat al een stuk beter met hem. Vanmorgen hadden we om 10.30 uur een uitgebreid gesprek met de stamcelcoördinator in het UMCG. Het bloedonderzoek van vanmorgen gaf een positief beeld: alle waarden waren weer goed gestegen en de artsen waren tevreden. Wij ook. Hij mag nu drie soorten medicijnen laten staan, dat scheelt ook al weer.

We zijn vanmorgen ook wat meer te weten gekomen over het vervolg-traject. De komende twee jaar wordt om de twee maanden Gerard’s bloed onderzocht. Daarmee kan men volgen hoe de ziekte zich ontwikkelt en of (en hoe snel) het terugkomt. De eerste afspraak is op 28 december.

Op de afdeling in het UMCG waar Gerard lag mochten geen bloemen worden meegebracht. Bloemen en planten (inclusief het water of de grond waarin ze staan) kunnen effectief grote hoeveelheden ziekmakende bacteriën of schimmels bevatten.
Vandaag hebben we ook gevraagd hoe kwetsbaar Gerard nu nog is en hoe het zit met de bloemen die hij deze week thuisbezorgd heeft gekregen: een prachtige bos van het koor InBetween en een Biedemeijer-schaal van de ZWO. Ook wil ik nog een kerst-bloemstuk maken: kan dat eigenlijk wel? Ja dus. De bloemen zijn ook eigenlijk het probleem niet, het zijn de bacteriën en schimmels in het water en de aarde waar de patiënt niet mee in aanraking ma buiten bloemen g komen. Hij mag ze dus zelf niet verversen en weggooien. Nou, geen probleem. Dat is geenszins het geval. Gerard doet nooit iets aan de bloemen thuis, dus ik mag m’n gang gaan met het kerststuk. Wordt vervolgd.

Uit voorzorg had ik vorige week de gedroogde hortensia’s en de kalebassen buiten neergezet, op de buitentafel. Gooi ik na kerst wel weg.

Reageren

28 november: Adventskrans.

Door Ada

Op 28 november 2015

In Alledag, Bloemen

Gisteravond heb ik mezelf verwend met een ‘bloemenklus’. Morgen is het de eerste Adventszondag, de laatste jaren maak ik in de week daarvoor zelf een adventskrans met vier kaarsen (zie voor meer informatie 30 november 2014>>>)
De voorgaande drie jaren deed ik dat steeds met een vierkant stuk oasis, dit jaar koos ik voor een oasis-ring.

Met de laatste mooie hortensia’s, dennengroen, conifeer, hulst en ‘kerstbakjes-archief-spulletjes’ heb ik deze adventskrans gemaakt.
Je begint met de vier kaarsen (vastgezet met twee cocktailprikkers), daar omheen prik je 6 á 7 hortensia bollen. Vervolgens vul je dat wat nog zichtbaar is van de oasis op met conifeer (schuin insteken zodat het bedekt), dennengroen en hulst. De kerst-accessoires prik je er lukraak tussen. De krans staat op een rode schaal in een wit ‘antiek-looking’ dienblad dat ik kocht bij de Action.
(klik op de foto voor een vergroting).

Reageren

14 november: IJsblokjes & piepkleine appeltjes

Door Ada

Op 14 november 2015

In Alledag, Bloemen

Rechtstreeks uit het

Na een goede nachtrust zonder piepend infuusapparaat (die maken tegenwoordig amper nog geluid) zat ik al vroeg aan het ontbijt. Dus niks zaterdagmorgen uitslapen, vandaag werd de eerste chemokuur met het zogenaamde Melfalan wordt toegediend.
Wel spannend. De verpleegkundige zei gisteren: “Die kuur tast de weke delen aan van mond tot kont”. Ik moet eerlijk zeggen, het idee alleen al sprak mij niet heel erg aan.

Ik kreeg vooraf medicijnen tegen het misselijk worden. Verder moest ik ijslollies eten en ijsblokjes. Het is de bedoeling dat je je mond meer dan een half uur lang ijskoud houdt, dan krijgt de Melfalan zo weinig mogelijk grip op je mondslijmvlies.
Nou ben ik normaal gesproken wel van het ijs, maar drie mierzoete ijsstaven is wel wat veel van het goede. Gelukkig kon ik het afwisselen met gewone ijsklontjes. Het ging heel goed tijdens de kuur. Ik werd er niet erg misselijk van, ik had alleen een beetje een weeig gevoel in de maag, dat ook wel de hele dag wat aanwezig bleef.

Het eten heeft er wel om door kunnen gaan en dat is voor een Waninge wel belangrijk, dat moge bekend zijn. Vandaag kreeg ik bezoek van Carlijn en Ada.
We deden gezellig spelletjes in het dagverblijf, waaronder het geliefde Machiavelli.
“Wat zullen wij vanavond eens gaan doen met z’n tweeën” vroeg Ada aan Carlijn.
“Laten wij ook een lijntje leggen…!” zei Carlijn een beetje ondeugend.
De dames willen kennelijk niet achterblijven.
Wordt vervolgd: welterusten!

Ineens ziet mijn leven er heel anders uit! De reis naar het UMCG heb ik nu een paar keer gemaakt, dus ik ben wat gewend aan het rijden in het stadsverkeer. De dagelijkse gang van zaken aan de Boskamp is even minder gestructureerd dan anders (lees: helemaal niet gestructu 20151110_124902 reerd) en ik laat het ook maar gewoon gebeuren. Ik hou gelukkig wel heel erg van spelletjes doen.

Dit blog sluit ik af met een leuk bloemstukje dat we vorige week kregen van een meelevend gemeentelid. Ze heeft een boom in de tuin waar piepkleine appeltjes aan groeien. Daarmee had ze heel creatief een herfststukje gemaakt. Ze vertelde erbij hoe ze het had gedaan:

Een klein oranje potje vullen met oasis en daarbovenop een flinke toef mos (met van de kleine krinkeltjes). Daarbovenop had ze de appeltjes geprikt met cocktailprikkertjes en daar tussen een beetje mos er uit laten piepen. Leuk resultaat!

Reageren