een alternatief voor 'de waan van de dag'

Categorie: Gastblogs

8 oktober. Gastblog: Een nieuwe baan!

Vandaag weer een gastblog, deze keer van de hand van Gerard.

“Wat een goed idee” riep ik, “dat je gastbloggers ruimte geeft om te schrijven!” Waarop Ada gelijk de vraag stelde of ik dan ook een keer een blog wilde schrijven. Dochter Harriet ging mij al voor en ik kan natuurlijk niet achterblijven. Waar ik dan over ging schrijven?? “Over mijn nieuwe baan.” zei ik. De baan waar ik naar op zoek was maar die ik nog niet had. “Dat duurt niet zo lang meer” zei ik er zelfverzekerd achteraan.

En dan is het nu zo ver:  ja, ik heb gelukkig weer een baan aangeboden gekregen. lefierAfgelopen dinsdag werd mij via een detacheringsbureau de kans gegeven om mij te presenteren bij Wooncorporatie Lefier in Groningen. Deze corporatie kende ik omdat ik hier in de periode van 1995 tot 2003 heb gewerkt. Op mijn vakgebied,  ‘bouwen en wonen’ hadden ze een tijdelijke vacature voor een adviseur KVGM, Kwaliteit Veiligheid Gezondheid en Milieu. Mijn verleden ligt bij de corporaties en dus leek mij dit een uitgelezen kans om mij hier van mijn beste kant te laten zien.

En dat lukte dus!!! Ze waren er daar bij Lefier van overtuigd dat ik, door mijn kennis en persoonlijke eigenschappen, de juiste kandidaat ben. Of ik misschien gelijk woensdag en donderdag een paar uurtjes kon werken voor een goede werkoverdracht.  Ik was er zo blij mee!!! Ik hoor namelijk wel al bij de moeilijk te plaatsen doelgroep 55+!!! NEE ECHT??! Ja, toch wel!! Zelf zie ik dat natuurlijk heel anders, maar als dat gezegd wordt  dan zal het zo zijn. Hoe dan ook ik ben weer helemaal fit en super gemotiveerd om weer volledig aan de slag te gaan. Het voelt als een nieuwe start. Onze waarde van deze week!

Aanstaande maandag begin ik en tegen de consulent van het  detacheringsbureau, mijn werkgever, kan ik zeggen:maandag

Reageren

18 september: Gastblog. Hersenen die een eigen leven leiden.

Op 14 september kondigde ik het al aan: af en toe schrijft iemand een ‘gast-blog’.
Dochter Harriët kwam met dat idee en zij is dus ook de eerste:

Mijn hersenen hebben andere prioriteiten dan ik.
Tenminste, daar verdenk ik ze van. Ik heb van alles gedaan om ze te overtuigen dat ik gelijk heb, maar ze zijn koppig en houden voet bij stuk.
Mijn hersenen vinden het namelijk blijkbaar erg belangrijk dat alles wat ik dacht, wat mensen zeiden, waar we toen waren, wat iedereen daar van vond en hoe ik me toen voelde netjes opgeslagen zit zodat ik het waar en wanneer ik maar wil op kan roepen… gewoon voor het geval dat. Persoonlijk vind ik dit niet zo boeiend.
Persoonlijk wil ik veel liever indruk maken op feestjes met vergaarde kennis uit de boeken die ik lees. Dit interesseert mijn hersenen geen zak.

Die van mijn vriend Cees wel.
Hij heeft hersenen die het met hem eens zijn.

Hersenen van Cees: “We willen niet voor lul staan omdat we niet weten wanneer de eerste wereldoorlog ophield.”
Cees: “Ok. Ik ook niet.”
Hersenen van Cees: “Deal.”

Dus slaan ze elk willekeurig feitje trouw op en wel zo dat hij ze kan gebruiken als hij ze nodig heeft. hippoDat laatste is erg belangrijk, want het schijnt dat hersenen alle informatie opslaan die ze tegenkomen. Alle kleine details, alle onbenullige feitjes, alle ellenlange cijferreeksen die je ooit hebt gezien, ze schijnen opgeslagen te zijn in de hippocampus. Of ze makkelijk op te rakelen zijn is er vervolgens van afhankelijk of de hersenen de informatie labelen als ‘belangrijk’. Dit gebeurt bijvoorbeeld als ergens een grote emotionele waarde aan zit.

Ik moet hier niet te lang over nadenken. De kloof tussen mijn hersenen en mij zou alleen maar groter worden. Het zou escaleren en er zouden dingen gezegd worden die niet meer goed te praten zijn.

Dus hebben we een staakt het vuren. Ik probeer niet meer wanhopig feitjes te stampen en mijn hersenen doen waar ze goed in zijn: gesprekken, gedachtes en gevoelens opslaan.
Toch eigenlijk ook wel weer handig… kan ik in elk geval meedoen met mijn moeder’s Bert Visscher quotes.

Reageren

Pagina 4 van 4

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén