Categorie: Handwerken Pagina 1 van 23

“Wil jij nog wel een paar uiltjes-wanten voor mij breien?” vroeg dochter Carlijn vorige maand.
Die wanten, polswarmers eigenlijk, had ik in 2014 voor haar gebreid.
“En dan wil ik ze graag met een extra lange boord en ook in een andere kleur. Paars of zo?”
Die boord moest driekwart van de onderarm bedekken “want de wind waait altijd zo bij de mouwen van mijn jas in…”

Eerst zocht ik maar eens het blog op dat ik dat ik toen had geschreven in 2014.
Maar de link naar het patroon werkte niet meer, dus ik moest ik mijn breiboeken er even weer bij hebben.
Voor het originele patroon moest je 24 steken opzetten, maar het garen dat daarvoor gebruikt was was veel dikker; ik herinnerde me dat ik de vorige keer ook al veel meer steken had opgezet.
Hierbij alvast een link naar het originele patroon van Molly Makes: polswarmer uiltjes breien

Het patroon moest drastisch worden aangepast.
60 steken zette ik op en breide het eerste stuk van de boord met de verschoven boordsteek: daarmee krijg je een rul en rekbaar breiwerk.
Daarna minderde ik geleidelijk 15 steken, zodat ik 45 steken overhield.
Met die 45 steken breide ik de boord verder met de boordsteek zoals die in het patroon beschreven staat en die is best bijzonder.
1 toer brei je 2 recht 1 averecht en in de volgende toer haal je de tweede rechte steek eerst over de eerste heen en dan brei je hem.
Het geeft een heel apart effect en de boord wordt zo heel elastisch.
Op het patroon heb je naast het uiltje aan weerskanten maar één steek averecht, maar ik koos er voor om aan weerszijden 3 averecht steken te breien.
Het uiltje neemt 8 steken in beslag + 2 x 3 averecht = 14 steken: die zette ik op één naald en verder volgde ik de beschrijving van Molly Makes.

Toen moest er nog een aanpassing komen: ze wilde de wanten wat langer over de hand, dus ik breide er na het uiltje nog 4 centimeter boordsteek bij aan.
Ze zijn goed gelukt; Carlijn was er blij mee!
Ben je geen ervaren breister? Niet aan beginnen, het is best een gedoe.
Wel veel ervaring? Dan maak je met het PDF van Molly Makes en mijn beschreven aanpassingen vast je eigen versie!

In een handwerkwinkel in Klazienaveen kocht ik vorig jaar een aantal bolletjes haakkatoen voor een stapeltje Aaltjes.
Er stond ook een mand met aanbiedingen, o.a. bollen sokkenwol.
Daar ben je eigenlijk nooit aan bekocht, dus ik kocht twee bollen verlopend garen in kleuren die mij wel aanspraken.
Na de zomer, toen ik wel een beetje klaar was met Aaltjes en lampionnetjes haken zette ik 60 steken op van de wol uit Klazienaveen voor een paar sokken voor mezelf.

Toen ik er één af had was wel duidelijk dat ik van het restant van dat eerste bolletje niet nóg een sok kon breien, dus ik pakte de tweede bol.
Het leek mij wel leuk om de twee sokken ‘gelijk’ van kleurverloop te krijgen, dus ik zocht in de tweede bol het punt op waarmee ik met de eerste sok was begonnen.
Na een centimeter of 6 boord kwam er opeens een knoopje voorbij en werd het gemeleerd groen ineens rood.
Nou ja zeg!
Als je dan doorbreit weet je zeker dat de sokken niet gelijk worden.
“Kijk nou!” riep ik tegen Frea en Jon, die bij ons waren te koffiedrinken die ochtend.
Die snapten precies wat ik bedoelde. “Wat een armoede….”
Precies.

Maar ik ben niet voor één gat te vangen.
Ik rolde de bol garen precies zover af tot ik weer op hetzelfde punt was in het gemeleerde groen, draaide de uiteinden om elkaar heen en breide weer verder.
De sokken zijn prima gelukt: ik heb ze ’s avonds al aan en heb warme voeten.

Armoede is precies de goede term voor zo’n knoopje in een bol garen.
En dan had ik nu nog goedkoop garen uit een aanbiedingenmand, maar soms heb je écht duur garen en dan ontdek je ook wel eens een knoopje.
Nog geen man overboord als het egaal garen is, maar bij verloopgaren is het echt vervelend omdat dan het patroon onderbroken wordt.
“Wat is dat dan voor garen?” vroeg ik me af “Waar komt het vandaan?”
Carlijn dacht uit Scandinavië.
“Strømpegarn. Dat doet me aan Pippi Langkous denken. Pippi Langstrump is het in het Zweeds…”
We keerden het etiketje om.
LAMMY Yarns.
Holland.
Zit in Hilvarenbeek.
Maar er staat verder geen woord Nederlands meer op het wikkeltje, alleen dan het woord ‘sokkengaren’.
Verder is het virgin wool/laine vierge/schurwolle….

Eigenlijk zou er nog bij op moeten staan: with knots in the yarn/avec des nœuds dans le fil/mit Knoten im Garn.
In duidelijk Drents: met knuppen in ’t gaoren!
Om met de vader van Bartje te spreken: “Een schaande is’t.”

Een collega had bedacht dat ze een truitje ging breien voor ‘de-baby-op-komst’ van een andere collega.
Dat was een goed idee, maar het kwam er niet van.
Het baby’tje (een zoon) is al lang geboren, maar het garen zat nog in de plastic verpakking voor tien bollen.
Op een morgen lag het op mijn bureau.
“Voor jou. Ik weet niet wat ik er nu mee moet doen, jij bedenkt vast iets leuks.”

10 bollen Scheepjes-garen van 50 gram.
56% katoen, 44% acryl.
Grijs gemeleerd.
Op de werkvloer was het even onderwerp van gesprek.
Andere secretaresses vonden grijs niet echt een kleur voor een babyvestje, maar ik dacht: “Bij zo’n mini-spijkerbroekje en een wit shirtje? Best leuk.”

Maar ik had andere plannen.
Ooit had ik van restjes sokkenwol een soort omslagdoek gebreid, waarbij je begint met het opzetten van drie steken en het breiwerk iedere heengaande toer met twee steken uitbreidt door te meerderen. Daarbij verschijnen dan in het midden twee gaatjes (zie afbeelding links) en krijgt je breiwerk de vorm van een vlieger. Hoe je dan moet breien lees je hier.
Toen had ik bedacht dat dat ook een mooie basis zou zijn voor een grotere omslagdoek, maar ik moest nog bedenken hoe ik van de vlieger-vorm een driehoek-vorm kon maken.
Het experiment is geslaagd: het resultaat zie je op de afbeelding hiernaast.

Voor het patroon gebruikte ik verschillende ajoursteken.
Als je op de afbeelding klikt komt hij groter in beeld, dat zie je de details.
Na 4 banen met steeds die meerdersteek in het midden hield ik op met meerderen.
Op de afbeelding links zie je een deel dat  met rode lijnen is afgebakend; bij dat deel breide ik de pen aan de voorkant uit, aan de achterkant stopte ik twee steken voor het midden. Toen keerde ik het werk en ging ik aan de voorkant weer verder.
Die pen breide ik weer uit, aan de achterkant stopte ik weer twee steken eerder en keerde het breiwerk weer. Als je dit maar blijft doen brei je steeds minder steken aan die kant. Als je bijna geen steken meer over hebt (alleen de zes ribbelsteken aan de zijkant brei je helemaal terug naar het midden. Dan heb je aan één kant die driehoek tussen de rode lijnen gebreid, de andere kant is nog de bovenkant van de vlieger. Dan brei je helemaal naar het einde van je werk en pas je de ’twee steken minder breien per toer’ ook aan de andere kant toe.
Toen andere kant ook helemaal klaar was, had ik dus een driehoek, maar de omslagdoek was nog iets te klein.
Ik breide er nog 15 centimeter bij aan, maar nu meerderde ik steeds aan de uiteinden aan weerzijden een steek.
Er komt van deze omslagdoek geen uitgebreide breibeschrijving; als je een ervaren breister bent kom je er met mijn beknopte beschrijving wel uit.

4½ bol gebruikte ik voor deze omslagdoek; hij is nu in het bezit van de collega die mij het garen gaf.
Toen hoorde ik dat er weer een collega zwanger was en breide ik een baby-vestje.
Met de valse kabelsteek en houten beertjes-knoopjes.