Maand: december 2014

7 december: Van Sinterklaas naar Kerst.

Door Ada

Op 7 december 2014

Vandaag hadden we zo’n typische ‘tussen-in’-dag.
Gisteravond het traditionele Sinterklaasfeest gevierd. Met veel hilarische, cynische, humoristische en ouderwetse gedichten & kadootjes. Wat een lol. En wat een rotzooi.
Vanmorgen sliep iedereen uit, behalve ik. De Catharina-cantorij werkte mee aan de kerkdienst/viering in het Martiniziekenhuis. Om half negen werd ik opgehaald van huis, toen waren de overige bewoners van de Boskamp 30 nog in diepe rust. Toen ik om kwart voor twaalf thuis kwam waren ze nog niet eens allemaal gedouched…!
Eerst maar eens soep met broodjes. En vervolgens opruimen: iedereen zoekt z’n kadootjes en gedichten bij elkaar, alle overige troep wordt opgeveegd, alle glazen afgewassen en de Sinterklaasversieringen weer in de tas voor volgend jaar gedaan. Wij hebben namelijk nog wat oude Sinterklaaswerkjes van de kinderen bewaard en die zetten we op Sinterklaasavond nog weer even in de kast…..pure nostalgie.

Nu richten we ons op kerst. Vanmorgen al twee kaarsen van het Adventsstuk aangestoken. Gerard heeft gisteren de lichtjes in de buitenkerstboom opgehangen. We zijn al een poosje aan het oefenen met de Christmascarols voor de scratchdag (zie 13 november) en met de cantorij hebben we de muziek voor eerste kerstdag gekregen en afgelopen donderdag voor het eerst doorgezongen. Morgen ga ik alvast wat kerstversieringen ophangen, volgende weekend komt de boom er in.

Ook mogen er in deze periode onbelemmerd kerstliedjes gedraaid worden. O, wat geniet ik daar altijd van. Op mijn computer heb ik een bestand ‘Kerstmuziek’ en daar staat van alles in. Vandaag op mijn webblog een noors kerstliedje waar ik altijd een beetje ontroerd van raak. Het is van de Noorse meidengroep Katzenjammer. ‘Vi tenner vare lykter’ zingen ze. Het is een oud noors kerstliedje. ‘Als we onze lichten ontsteken’ betekent het. Als je goed op dit you tube-filmpje >>> kijkt zie je dat kroonprins Hakon op het laatst ook meespeelt op zijn gitaar. Dat zie ik Willem Alexander nog niet zo snel doen. Met Nick en Simon of zo.

Vanmiddag vertrokken de kinderen met aanhang weer één voor één, behalve Frea. Zij gaat morgen en overmorgen nog onderzoek doen op een school hier in de buurt en blijft nog een paar dagen bij ons.
Wij schenken ons vanavond een glaasje in en we gaan spelletjes doen. Ticket to ride. Machiavelli. Triviant. We hebben nog drie dagen.

Reageren

6 december: “Wat ben je nou aan het breien?!?”

Door Ada

Op 6 december 2014

In Breien, Handwerken

Halverwege dit jaar werd ik benaderd door iemand die sliep met een C-pap. Dat is een apparaat dat apneu-patiënten ondersteunt bij hun ademhaling ’s nachts. Zij had er last van dat de lange slang die er aanzat vochtig werd van binnen. Het zou helpen als er een soort hoesje omheen zou zitten. Kon ik daar niet iets omheen breien voor haar?
Toen ik er mee bezig was ontlokte dat iemand de uitspraak: “Wat ben je nou aan het breien?!?! Beenwarmers voor een ooievaar…?”

Ja hoor, ja. Maar het helpt wel. De slang blijft warmer en er ontstaat minder vocht. Goed bezig.

Reageren

5 december: The day before…

Door Ada

Op 5 december 2014

In Alledag

Vandaag een volle dag en dus een korte pagina op mijn weblog. Morgenavond vieren we Sinterklaas met de dochters en hun aanhang en daar ben ik vandaag eigenlijk heel druk mee geweest. Pakjes inpakken, gedichten maken en uittypen, ik geniet altijd ontzettend van de voorpret alleen al!

In het verleden hebben onze gezinsleden ook regelmatig voor Sint en Piet gespeeld. Gerard is jaren Sint op de basisschool van onze kinderen geweest. Niks in de gaten. Hieronder zie je een foto van Harriët die saxofoon speelt in het Pietenorkest.
Harriet in het Pietenorkest

Op deze foto is Gerard de goede Sint en zijn Wim en Carlijn de Pieten.

Gerard, Wim en Carlijn

Reageren

4 december: Quand tu chantes ca va!

Door Ada

Op 4 december 2014

In Cantorij Roden, Muziek

Vandaag de laatste hobbel in het revalidatieproces genomen: alleen in de auto. Mijn moeder moest voor onderzoek naar het ziekenhuis en ik heb haar begeleid. Toen ik de auto startte ging de radio ook aan. “Quand tu chantes ca va” >>> van Nana Mouskouri was erop. Dat kan geen toeval zijn. Mijn lijflied deze weken is “I shall sing” (zie 31 oktober) en nu stak Nana mij een hart onder de riem: “Als je zingt gaat het goed…!” De tranen zaten hoog, maar het alleen rijden ging goed. Onderweg nog luidkeels meegeblèrd met Pussycat en met Tom Jones.
Quand tu chantes ca va.

De uitslagen van mijn moeder waren goed, dus we hebben er gelijk maar een gezellige dag van gemaakt. We togen naar Beilen, aten lekker patat met kroketten, ma kocht een broek, een trui, een tas, sokken, schoenen, boterhambordjes en van alles bij de Kruidvat. Van te voren had ik gevraagd: neem je de boodschappentas niet mee uit de auto? “Nee, zoveul koop ik toch nie…!”

Toen ik om vier uur thuis kwam was de energie helemaal op. Toen ben ik lekker even met Mozart op bed gaan liggen. Helemaal ontspannen. Moest ook wel even, want vanavond was er weer Cantorij. A.s. zondag werken we mee aan een viering in het Martiniziekenhuis, daar hebben we het eerste uur aan besteed. In de pauze hadden we koffie met pepernoten en het tweede uur hebben we de liederen gezongen voor eerste kerstdag. O.a. een 14e eeuws kerstlied : In dulci jubilo (met zoete jubel….).
Ik ben toch zo blij dat ik de cantorij-repetities weer kon oppakken na het infarct. Want het is namelijk echt zo : Quand tu chantes ca va!

Reageren

3 december: Franse les met ‘Frangiflutti’.

Door Ada

Op 3 december 2014

In Breien, Handwerken

Gisteravond hadden we de 10e en laatste franse les van dit jaar. Het is nu eerst kerstvakantie, half januari beginnen we weer. Iedereen nam iets lekkers mee en na het nakijken van het huiswerk dronken we een glaasje wijn en hadden het nog even heel gezellig.
Tijdens zo’n les vertellen we allemaal een kort verhaal in het frans (petite histoire) om de spreek- en luistervaardigheid te oefenen en heel verrassend had één van de andere ‘studenten’ een bol wol meegenomen en een patroon. Ze had het uitgeprint en liet zien wat ze ging breien. Het was een heel bijzondere sjaal met de naam ‘Frangiflutti’. Je vindt hem op de website van Wolwollewool >>>> een handwerkwinkel in Maastricht.

Mijn schoonzus mailde deze week dat ze tijdens een workshop van haar werk had geleerd dat een half uur breien of haken hetzelfde effect heeft als een half uur ‘mindfulness’. Wist ik al lang. Gisteren had ik om 11.15 uur een afspraak met de cardioloog in het ziekenhuis. Ik kom al tien jaar bij die man, dus ik weet inmiddels dat zijn spreekuur altijd erg uitloopt. Wat heerlijk dat je dan je breiwerkje bij je hebt……. om 11.55 uur was ik aan de beurt. Toen had ik dus al een half uur gebreid. Het ontlokte een medewachtende de opmerking: “Wat gezellig, een breiwerkje!” Ja man, gezellig. In de wachtkamer bij de cardioloog. Ik heb andere associaties bij gezellig. Het was trouwens allemaal goed, ik mag alles weer, dus ook zwemmen! Maandag ga ik naar de bedrijfsarts en ik denk dat ik volgende week weer ga beginnen met werken. En maandagavond zwemmen.

Vandaag gebeurde er iets waar ik helemaal van opkikkerde: een nichtje dat al acht maanden zwanger is vroeg mij of ik een dekentje voor haar kinderwagen wilde haken. Helemaal blij wordt ik van zo’n opdracht. We zijn gelijk naar ’t Spinnewiel gegaan en we hebben garen uitgezocht. Ze moet nog even bedenken wat voor dekentje ze wil, maar veel bedenktijd heeft ze niet want ze is op 17 december uitgeteld. Ik ben benieuwd wat ze kiest. Wordt vervolgd.

Reageren

2 december: Klaverjassen

Door Ada

Op 2 december 2014

In Alledag

Afgelopen vrijdag vertelde ik dat ik hoopte dat het klaverjassen zaterdagavond goed zou gaan voor wat betreft de concentratie. Met die concentratie zat het wel goed. Maar mijn maat en ik verloren de eerste boom spectaculair. De tegenpartij had meer dan 2000 punten. We hebben even overwogen om dan maar te gaan pokeren, maar we wilden toch revanche: we wonnen de tweede boom!

Klaverjassen is een spel waar ik nooit genoeg van krijg. Mijn ouders deden het ontzettend veel en wij leerden het als kinderen al vroeg van hen.

Mijn vader kon vroeger spannende verhalen vertellen over de vele ‘stiekeme’ bomen die zij vroeger bij hem thuis hadden gespeeld. Mijn grootouders waren namelijk gereformeerd en vooral opa was streng in de leer. Aan ‘kaartspelers en dobbelaars’ had mijn grootvader een hekel. Maar als mijn vaders ouders een avond weg waren en mijn vader moest oppassen op zijn kleine broertje en zusje, dan haalden de drie grote broers hun jongere broertje uit bed omdat ze een vierde man nodig hadden. Het kleine broertje kon kennelijk al heel vroeg klaverjassen en moest als de wiedeweerga naar bed als de ouders weer thuis kwamen…..
Ook mijn broer was nog vrij jong toen mijn vader hem oud genoeg vond om als vierde man te fungeren, volgens mij was hij een jaar of 10. En wat hebben we veel gekaart met z’n vieren. Als we met mijn ouders op vakantie waren deden we iedere avond minstens twee bomen. Ook ’s zondags na de kerk gingen we na de koffie altijd even met z’n vieren om de tafel voor één boom. Daarna was er altijd groentesoep en werd ‘De toestand in de wereld” besproken door Mr. G.B.J. Hilterman.

Toen ik verkering kreeg met Gerard hoefden mijn ouders niet veel van hem te weten: ze wisten alles al. Hij was hervormd, z’n vader was boer, hij had zelf een baan als timmerman en hij woonde in hetzelfde dorp als wij. We zaten al vanaf de kleuterschool bij elkaar in de klas. Dus toen ik vroeg of Gerard een keer een avond bij ons thuis mocht komen om kennis te maken, sprak mijn vader de legendarische woorden: “Kan e ok klaoverjass’n?” Ja. Hij mocht komen. De rest is geschiedenis

Reageren

1 december: Winter

Door Ada

Op 1 december 2014

In Haken, Handwerken

Vandaag begint de meteorologische winter. Vanmiddag was het koud, ik wandelde naar Tuincentrum Roden voor een potje vogelpindakaas van de Vogelbescherming. Vorig jaar hadden we een potje gewone pindakaas onder ons vogelhuisje geplaatst, maar ik hoorde dat ‘mensenpindakaas’ te zout is voor vogeltjes.
Winter is be Engel in het rood slist niet mijn favoriete seizoen, dat is de herfst. Maar van de winter is december wel de meest leuke maand. Eerst heb je alle spatzen rond Sinterklaas en daarna leven we toe naar Kerst.

Vorige week kwam mijn collega op bezoek, zij nam een engeltje voor me mee. Ze vond dat ik wel een engeltje op mijn schouder kon gebruiken. Het is gemaakt door haar zus en het past precies bij ons interieur. Het gebruikte materiaal is o.a. heel dun, buigzaam ijzerdraad, vilt en een stukje boomstam.
Prachtig vind ik zoiets, ik hou gewoon erg van zelfgemaakte dingen.

Zelf heb ik me de afgelopen dagen gewaagd aan een gehaakt engeltje d Kerstengeltje voor in de boom at ik vond op internet, op de website ‘handwerkles’ >>> . Daar vond ik een patroon en Mirte (van de website) maakt er hele duidelijke filmpjes bij. Wel een gepruts hoor, je kunt er niet ontspannen mee op de bank zitten naar Downton Abbey kijken. Het engeltje heb ik gemaakt achter het beeldscherm van de computer met het patroon en de bijbehorende filmpjes bij de hand.
Als de kerstboom in huis komt krijgt ze een ereplaats. Maar eerst Sinterklaas.

Reageren