Dizze keer een bijdrage in mien moedertaal: het Drents. Iederiene die ons een beetie kent wet dat wij goed Nederlands praot, maor under mekaar praot wij onze eigen streektaol. Dat is de taal die het dichtst bij oons hart lig. Toen mien va overleed hebt mien breur en ik tiedens de rouwdienst het verhaal van zien leven in het Drents veurlezen. Mien va schakelde namelijk onmiddellijk over op streektaol as e ok maor enigszins vermoedde dat zien gesprekspartner Grunneger, Twent, Drent of Achterhoeker was. ‘ Wij bint Nedersaksen under mekaar’ was een favoriete uutdrukking van hum.
Toen ik op de HAVO in Assen zat was het Drents opiens een ding. Op de legere schoele preuten wij as kiender allemaole Drents met mekaar, allent de mister preut Hollands.
Op de MAVO in Smilde kun ok iederiene zien eigen streektaol praoten (Fries, Maleis (Molukkers), Drents) zunder dat daor moeilijk over daon weur deur de leerkrachten. In Assen was dat aans. D’r was daor zölfs een leraar Nederlands die het bestun um in de pauze, toen wij zaten te klaoverjassen, tegen oons te zeggen: “Praat eens gewoon Nederlands man, altijd dat achterlijke plattelands!” Ik was tot op het bot beledigd. Ik schreef een vlammend betoog in de vorm van een opstel en kreeg een 9. “Maar ik ben het niet met je eens!” stun d’r under.
De Drent is van nature een ‘kat-uut -de-boom’-kieker. Eerst maor eem ofwachten of het wat is. En as de rest van Nederland vun dat Drenthe en drents wat minderwaardig was, dan gung een Drent daor vaak niet tegen in. ‘Misschien he’j wal een beetie geliek….’
Maor inmiddels weit d’r een aandere wiend. Daniel Lohues uut Erica begunde met Skik in het Drents te zingen en is uutgruid tot een nationaal bekende zanger. Hij leerde oons um trots te wezen op onze afkomst en op het Nedersaksisch. Hij schref prachtige teksten en maakt hiele mooie muziek. Wij gaot altied naor zien veurstellings en hebt dan een geweldige aomnd. Via dizze link kom ie op ‘Hier kom ik weg’ >>>, een lied dat de lading volledig dekt.
Die gruuntesoep met worst waor as hij over zingt kreegn wij vrogger ok bij oma. Met maggiplant. Wat Lohues bezingt en vertelt is veur oons allemoal hiel herkenbaar. Wij bint wies met hum!
Die leraar Nederlands kwam ik tot mien stomme verbaozing later tegen in een streektaoldienst in Rolde waor Gerard en ik zungen. Nao de dienst zöchten we mekaar op en bij een kop kovvie vertelde hij dat e d’r achter kommen was dat e zich vergist had. Voortschrijdend inzicht.
Waren wij ’t nao dartig jaor toch iens.
Willem
Ik zat wat te snuien in je blog en kwam terecht bij dit verhaal. Het greep mij metien um twee dingen; net as op de begrafenis van je pappe heb ik bij de begrafenis van mien pappe in 2004 ok in ’t Dreints zien levensverhaal verteld. Later kreeg ik daorveur nog complimenten van hiel veul meinsen. Ze haarn het hiel mooi vunden. Ik was min of meer op dat spoor zet deur Toni Norg oet Hooghaolen. Die har bij heur opleiding “Uitvaartbegeleiding” een scriptie schreven over ‘Drets in de uitvaart”
Wij bent nog een stap wieder gaon en hebt ok de tekst op de grafstien in ’t Dreints daon. Ien concessie hew daon an ’tante Annie’ wel een jaor of 8 nao ’t oet de tied raken van mien mamme in zien leven kwam en die beide hebt nog 28 jaor een mooie tied had. Op de stien van mien mamme stun de spreuk oet psalm 23 “De Heer is mijn herder” en wij wolden daor “God is mien Scheper” van maken, Maor T Annie har liever dat het in ’t Nederlands bleef.
Het tweede ding waora’k op ‘ansleug’ was die leraar op de HAVO. Ik nim an dat die HAVO de veurtzetting was van de (Christelijke) HBS in Assen en toen mien veer jaor leden overleden zus daor op zat har ze ok een leraar Nederlands die beheurlijk anti-Drents was. De naam van die beste man wi’k niet meer, maor mien zus was het toen best wal een beetie met hum iens en gung zölfs in hoes Nederlands proten. Dat hef niet lang duurt, want mien olders vunder wal daj goed Nederlands mussen kunnen, maor in hoes proot ie maor ‘gewoon’. Ik heb ’t nou over eerste helft jaoren ’60.