Dizze keer een bijdrage in mien moedertaal: het Drents. Iederiene die ons een beetie kent wet dat wij goed Nederlands praot, maor under mekaar praot wij onze eigen streektaol. Dat is de taal die het dichtst bij oons hart lig. Toen mien va overleed hebt mien breur en ik tiedens de rouwdienst het verhaal van zien leven in het Drents veurlezen. Mien va schakelde namelijk onmiddellijk over op streektaol as e ok maor enigszins vermoedde dat zien gesprekspartner Grunneger, Twent, Drent of Achterhoeker was. ‘ Wij bint Nedersaksen under mekaar’ was een favoriete uutdrukking van hum.

Toen ik op de HAVO in Assen zat was het Drents opiens een ding. Op de legere schoele preuten wij as kiender allemaole Drents met mekaar, allent de mister preut Hollands.
Op de MAVO in Smilde kun ok iederiene zien eigen streektaol praoten (Fries, Maleis (Molukkers), Drents) zunder dat daor moeilijk over daon weur deur de leerkrachten. In Assen was dat aans. D’r was daor zölfs een leraar Nederlands die het bestun um in de pauze, toen wij zaten te klaoverjassen, tegen oons te zeggen: “Praat eens gewoon Nederlands man, altijd dat achterlijke plattelands!” Ik was tot op het bot beledigd. Ik schreef een vlammend betoog in de vorm van een opstel en kreeg een 9. “Maar ik ben het niet met je eens!” stun d’r under.

De Drent is van nature een ‘kat-uut -de-boom’-kieker. Eerst maor eem ofwachten of het wat is. En as de rest van Nederland vun dat Drenthe en drents wat minderwaardig was, dan gung een Drent daor vaak niet tegen in. ‘Misschien he’j wal een beetie geliek….’
Maor inmiddels weit d’r een aandere wiend. Daniel Lohues uut Erica begunde met Skik in het Drents te zingen en is uutgruid tot een nationaal bekende zanger. Hij leerde oons um trots te wezen op onze afkomst en op het Nedersaksisch. Hij schref prachtige teksten en maakt hiele mooie muziek. Wij gaot altied naor zien veurstellings en hebt dan een geweldige aomnd. Via dizze link kom ie op ‘Hier kom ik weg’ >>>, een lied dat de lading volledig dekt.
Die gruuntesoep met worst waor as hij over zingt kreegn wij vrogger ok bij oma. Met maggiplant. Wat Lohues bezingt en vertelt is veur oons allemoal hiel herkenbaar. Wij bint wies met hum!

Die leraar Nederlands kwam ik tot mien stomme verbaozing later tegen in een streektaoldienst in Rolde waor Gerard en ik zungen. Nao de dienst zöchten we mekaar op en bij een kop kovvie vertelde hij dat e d’r achter kommen was dat e zich vergist had. Voortschrijdend inzicht.
Waren wij ’t nao dartig jaor toch iens.