Maand: februari 2015

6 februari: Donald Duck

Door Ada

Op 6 februari 2015

Vandaag zag ik een sterke reclamespot van stervoetballer Dirk Kuit. In het eerste shot zie je kleine Dirkie die eerst nog de Donald Duck wil uitlezen voor hij met z’n vriendjes buiten gaat voetballen.
In het tweede shot is het WK 2014 en zit Dirk nog in de kleedkamer met de Donald Duck voor zijn neus terwijl de wedstrijd al bijna begint `Begin maar vast, ik kom zo…!`

Je kunt als voetballer vette bedragen opstrijken door mee te doen aan een commercial. Auto´s. After shave. Supermarkten. Maar Dirk maakt reclame voor de Donald Duck.
Eigenlijk heb ik het niet zo op voetballers, maar deze stal mijn hart.
Reclame voor de Donald Duck. Hoe niet stoer! En hoe ontwapenend!
Want ik hou van volwassen mensen met een zwak voor Donald Duck.
Er zijn foto´s van mijn broertje en mij dat ik hem voorlees uit het Vrolijk weekblad. Hieronder zo’n exemplaar uit mijn fotoboek.

Ik 6 en hij 2. Wij zijn er mee opgegroeid. Als de Donald Duck vroeger op de deurmat viel, dan las mijn vader hem één keer voor. We zaten dan allebei aan een kant van hem in zijn luie stoel, 1 bil op de leuning en 1 bil op zijn been. Het leukste was altijd als mijn vader zelf heel hard moest lachen om wat hij voorlas. Dan schudde zijn buik zo op en neer. En wij ook.

Als we Triviant spelen weet ik soms een vraag omdat ik vroeger de Donald Duck las.
Het is natuurlijk wel een stripblad, maar je steekt er ook van alles van op. Ik weet bijvoorbeeld waar Verweggistan ligt. Onze dochters hebben ook jaren lang een abonnement op de Donald Duck gehad. Totdat ook jongste Carlijn in Leeuwarden woonde en wij op dag tegen elkaar zeiden: zullen we hem maar opzeggen? De dames waren het er eigenlijk niet mee eens. De Donald Duck hoort bij ‘thuis’!
Ja hoor, ja.

Zat mijn vader op z’n 73e nog bij ons de Donald Duck te lezen, ook ik grijp m’n kansen. In de wachtkamer bij de tandarts. Of bij de kapper. Leuker dan de Story….!

Reageren

5 februari: InBetween zingt géén Daniël Lohues

Door Ada

Op 5 februari 2015

In Muziek

Echtgenoot Gerard is ook een groot liefhebber van zingen. Hij zingt tenor bij ‘InBetween’, een algemeen gemengd zangkoor uit Leek. Het koor zingt heel gevarieerde stukken: mooie evergreens, musical stukken, geliefde popsongs en licht klassieke werken. Maar tot mijn grote spijt geen muziek Daniël Lohues.
Op zaterdagavond 14 februari is het jaarlijkse concert van InBetween met als thema “Viva la musica” >>>. Als voorzitter wordt Gerard geacht een voorwoord te schrijven voor het programmaboekje. Verrassend genoeg refereert hij in zijn stukje aan een lied van Daniël Lohues, we hebben allemaol baat bij muziek >>>

Even een klein stukje uit de tekst voor in het programmaboekje:

Welkom op het jaarlijks concert van ons algemeen gemengd koor “InBetween” dat als thema heeft gekregen “Viva la Musica”. Veel van onze koorleden beleven het ook zo: “LEVE DE MUZIEK”, zingen geeft hun leven meer kleur en het doet wat met ze. Daniël Lohues zingt er ook over in het lied, Baat bij muziek, dat als volgt begint:

De iene hef baat bij ‘n borrel of twee
De ander hef baat bij mooi weer
Mar ien ding is bij elk mens geliek
We hebben allemaol baat bij muziek

Het lied gaat uiteraard nog verder, het is als het ware een ode aan de muziek. Je kunt er alleen van genieten of met een zaal vol liefhebbers zoals vanavond. Hoe verschillend we ook zijn en op welke muziekzender we dan ook maar afstemmen, muziek doet iets met mensen. Ten slotte eindigt hij het lied met

We lachen en wiezen
‘moe’j hunnie ‘s zien!’
Verschil is der altied al west
Mar ien ding maakt ons allemaol geliek
We hebben allemaol baat bij muziek

Muziek kan verbinden, kan kippenvel bezorgen, kan je vrolijk maken, kan je helpen om verdriet te verwerken en het kan je kracht geven. Kortom “Viva la Musica”!!!
Tot zover de tekst van Gerard.

Bravo voorzitter!
Daniël wordt niet gezongen maar wél gehoord.
Wil je ook graag komen? Gerard heeft nog kaarten.

Reageren

4 februari: Kind maakt muziek

Door Ada

Op 4 februari 2015

In Muziek

Middelste dochter Harriët is saxofoniste. Ze is in 2013 afgestudeerd aan het Prins Claus Conservatorium in Groningen. Ze geeft les aan verschillende muziekscholen in Drenthe, heeft een aantal leerlingen en speelt in verschillende bands. Ze woont in Groningen en heeft het naar haar zin.
Zaten wij er in het prille begin van haar carrière bovenop, (zie blog Kind maakt muziek 4 & 5 oktober 2014) tegenwoordig krijgen we er niet meer zoveel van mee.

Maar gelukkig heb ik facebook. Daarop heb ik heel weinig ‘vrienden’. Alleen mijn dochters en hun aanhang. En de liefde komt ook bijna altijd van hun kant, want ik zet er haast nooit wat op. Maar zo kan ik een beetje volgen wat de dames en heren bezig houdt en af en toe vind ik daar een filmpje of een foto waar ik erg blij mee ben.

Ook het volgende filmpje vond ik daar. in het kader van de Bus Sessions 2015 speelt de band “Oes” het nummer ‘Stalken’ in lijn 15 richting het Zernike in de stad Groningen.
Q-link Bus Sessions is een initiatief van OV-bureau Groningen Drenthe en Qbuzz, in samenwerking met Grunnsonic en vond plaats in de bussen van Q-link tijdens Eurosonic Noorderslag in Groningen. Klik hier voor het filmpje >>>

Aan het begin van het filmpje stelt de band zich voor: zangeres Oes, gitarist Domingus en saxofonist Harriët. Het is erg leuk gefilmd en ik vind het prachtig om Harriët eens zo life en akoestisch bezig te zien.

Reageren

3 februari: Gouden jaren met macaroni en Smac

Door Ada

Op 3 februari 2015

In Alledag, Koken & bakken, Lezen

Van vrienden uit Peize kreeg ik voor mijn verjaardag een boek.
Het heet “Gouden jaren” en de ondertitel is: ‘hoe ons dagelijks leven in een halve eeuw onvoorstelbaar is veranderd.”, geschreven voor Annegreet van Bergen.
Het is een fantastisch boek.
Eén minpuntje: je realiseert je onophoudelijk dat je oud wordt.
Oud bent.
Oma vertelt…..dat gevoel.

Maar dat is het enige minpuntje.
Voor het overige is het een feest van herkenning.
Verhalen over het huishouden, de komst van de wasmachine, de stofzuiger, de verwarming van het huis, eetgewoonten: je beseft door het lezen van dit boek pas hoezeer de maatschappij veranderd is. En dat je zelf bent meeveranderd.
Een klein stukje uit het hoofdstuk ‘buitenlandse keukens’ wil ik graag delen op dit blog. Ik citeer:
Smac Wanneer mijn moeder op zaterdag macaroni maakte, liet ze eerst gesnipperde uien op een laag vuur langzaam garen. Een keukentechniek die tegenwoordig ‘slow’ is en bekendstaat als het karamelliseren van uien: ze worden er zo lekker zoet van.
Vervolgens opende ze een blikje Smac, waarbij ze moest uitkijken zich niet te bezeren aan de vlijmscherpe randen, daarna sneed ze het ingeblikte varkensvlees in stukken en deed het, inclusief het drillende strogele vet, bij de uien. Dan strooide ze er de kerrie over en roerde er de gekookte macaroni doorheen. Op tafel stond een flesje Maggi en daarmee brachten we deze onverslaanbare combinatie van zoet, vet en zout verder op smaak.

Vandeweek was ik een dag op stap met een dierbare vriendin. Wij delen alles op boekengebied, dus ik vertelde over dit boek en met name over de macaroni.
“Ja!” zei ze “Dat maak ik nog steeds, in de vakantie. Lekker makkelijk en hartstikke lekker.”
En inderdaad, het is ook vast onderdeel op onze campingtafel. Er gaat altijd een blikje Smac en een pak macaroni mee in de caravan. Sweet memories……!

Reageren

2 februari: Lente?

Door Ada

Op 2 februari 2015

In Bloemen

Op 2 januari >>> schreef ik over de kleine flesje van de Jumbo waar witte wijn in had gezeten. Toen had ik er skimmia in de gedaan. Afgelopen vrijdag heb ik op de markt een klein bosje narcissen gekocht. Zo’n ielig bosje met een elastiekje er om voor € 2,-. Als je het koopt ziet het er eigenlijk niet uit, want de narcissen zitten nog in de knop. Er zitten er 10 in een bosje en nu zitten en in ieder wijnflesje twee. Het ziet er uit als: ‘Bijna voorjaar!’
Ik hou mezelf natuurlijk voor de gek.
Het is nog maar februari.
Maar de sneeuwklokjes piepen ook alweer uit de zwarte grond.
En ook al moet ik ’s morgens nog ruiten krabben en ook al is het nog regelmatig wit buiten, de dagen worden al weer langer en zaterdag ga ik een dagje winkelen met m’n tante in Emmen. Dan koop ik de eerste Paas-eitjes bij meneer Jamin.
Het is zo weer lente!

Reageren

1 februari: Glimmende oogjes.

Door Ada

Op 1 februari 2015

In Alledag, Kerk & gemeente, Muziek

Zondag. Rustdag. Geniet ik altijd van. Eerst was daar vanmorgen een kerkdienst. Normaal gesproken zijn in onze PKN-gemeente op zondagmorgen 3 kerkdiensten in verschillende gebouwen, maar de eerste zondag van de maand kerken we met elkaar in één gebouw. Wat mij betreft doen we dat vaker.

We gebruiken de zondag ook vaak om even op bezoek te gaan bij onze moeders. Vanmiddag namen we de gitaar mee naar de beschermde woonvorm waarin mijn schoonmoeder woont. Eerst een kopje thee en daarna samen zingen. De bewoners kennen ons al en gaan er echt voor zitten. Meneer B. begint al te glimmen als ik de gitaar uitpak. Mevr. R. wordt van een andere unit gehaald omdat ze dol is op zingen. Het hele bekende repertoire komt voorbij. Daar ruist langs de wolken. Ga niet alleen door ’t leven. In ’t groene dal, in ’t stille dal. Gerard en ik zingen al langer samen, dus wij hebben inmiddels redelijk wat ervaring. Meneer B. vraagt altijd om liederen als Ik heb eerbied voor jouw grijze haren en Mijn Sarie Marijs.

Hij vertelde een vorige keer dat hij vroeger altijd zong. Vooral achter de ploeg. “Wat zong u dan?” vroeg Gerard. De oogjes begonnen al te glimmen bij de herinnering: “Heb medelij, Jet!” Dat lied kenden wij niet. Maar met internet is daar tegenwoordig wat aan te doen. Dus ik zoeken. Eerst op wikipedia en toen op You Tube. Ik vond een opname van Kees Pruis uit 1929. Nu begrijpen wij de guitige blik van meneer B. Het lied gaat over een hele dikke vrouw die bij een hele dunne man in bed ligt. Hij wordt bijna geplet en roept dan “Heb medelij Jet…!” Vanmiddag hebben we het gezongen. Grote pret bij meneer B. “Jij neemt alle dekens, o monstervrouw, ik bibber van de kou!”
Voor de liefhebbers: hierbij een link naar het Youtube filmpje >>>
Toen we waren uitgezongen werd mevrouw R. weer teruggebracht naar haar afdeling. “O, breng mij trug naar die ou Transvaal…!” De stemming zat er nog goed in.

Reageren