4 januari: Geen internet op Sinter – Kerst & Nieuw.

Gisteren vierden we het Sinterklaasfeest.
Op 5 december was Gerard nog lang niet de oude en was Frea niet in Nederland, maar in de kerstvakantie wel.
De enige dag dat iedereen hier kon zijn voor het Sinterklaasfeest was gisteren….
Helaas hadden we gisteren langdurig geen internet. Iets met ijzel aan kabels.
Daarom vandaag een blog over zaterdag én zondag.

Zaterdag was de eerste zaterdag van het nieuwe jaar.
Op die dag vieren we altijd de eerste verjaardag van onze vriendenkring (zie ook 4 januari vorig jaar >>>) en brengen we een heildronk uit op het nieuwe jaar.

De enige echte!

Een van de vriendinnen vond het door mij gebreide, grijze Harry Slinger-mutsje >>> niet goed. Moest volgens haar rood zijn. Zij is de enige ‘westerling’ in onze groep en ook de enige die zich hier druk over maakt. Zij had haar moeder ingeschakeld om dit misverstand op te lossen: Gerard kreeg zaterdagavond een knalrode versie! Moeder: BEDANKT!

We legden voor 4 maanden vooruit al weer de data vast voor de volgende bijeenkomsten en we weten nu al dat ‘de club’ op Hemelvaartsdag dit jaar jaar bij ons is voor het vieren van de 36e vriendendag. Dan is hopelijk de discussie over de mutsjes voorbij: als het goed is is Gerards haar dan terug!

Gistermorgen ging ik  eerst naar de kerk. Wat ik daarvan heb meegenomen was een tekst uit Jesaja 60: Sta op en schitter! Nelson Mandela zei daarover: “Wij zijn geboren om de luister van God uit te dragen die in ons woont“.
Verder nam ik ook de bloemen uit de kerk mee, die gingen namelijk naar de familie Waninge aan de Boskamp.  De ouderling van dienst vroeg bij de afkondiging wie de bloemen wilde wegbrengen; ik wel!
Eén van de gemeenteleden grapte na de dienst: “Weet je wel waar ze wonen?”

Gistermiddag om 16.00 uur hadden we thee met pepernoten, suikerbeesten, en chocoladegeld. De dochters waren er met aanhang en zongen met z’n vijven vijfstemmig (dus niet om aan te horen) de melodie van jinglebells.
Lalalaaahh Lalalaaahh  etc.
We hadden een fantastische avond. Nadat ik het hele spul had gevoederd met een grote pan pasta met champignons, prei en ui met gewone kip (want omnivoor) en vega-kip (want vegetarisch) en saus van sojamelk (want veganistisch) en weinig pesto (want notenallergie) begonnen we na de afwas met het voorlezen van de gedichten en het uitpakken van de cadeautjes. Zeer humoristisch, veel milde spot en af en toe een speldenprik. 

Eén van de dochters had voor iedereen een ‘fop-kado’ gemaakt.

Ik kreeg een button.
Omdat ik al oud ben en toch hippe dingen doe.