Vorige week donderdag (7 januari) ging de Cantorij repetitie niet door in verband met de ijzel. Jammer vind ik dat altijd. Cantrix vond het ook jammer, temeer omdat we voor ons volgende optreden (gisteravond in de Vesperviering) maar twee repetities hadden. Waarvan er dus één uitviel!

Afgelopen donderdagavond was die ene repetitie en we moesten hard werken. Cantrix had van te voren al gewaarschuwd ‘dat het misschien wel 22.00 uur kon worden’, dus één van de oudere leden had de VOR-bus die haar altijd terugbrengt een half uur later besteld.
We hadden de kerstmuziek nog in de mappen, dus het duurde even voordat iedereen de goede stukken had. Alt naast mij had van één lied niet alle bladen gekregen. “Ik heb alleen maar een achterkant”. Alt voor haar zei: “Ach, ein schöner Rücken….’, waarop bas naast mij aanvulde “kann auch entzücken!”
Soms heeft het allemaal niets met muziek te maken.

Voortvarend jasten we door het programma heen en de repetitie verliep boven verwachting. Cantrix komt niet uit Drenthe, maar geeft wel Drentse complimenten. “Het valt me nog niet tegen!” is dan zo’n beetje het hoogst haalbare: we moeten wel scherp blijven. Dat we om 21.30 uur toch al klaar waren was eigenlijk het grootste compliment. Het oudere lid moest toen alleen wel een half uur op de VOR-bus wachten…..

zoutGisteravond was dus de vesper. De cantorij heeft prima gezongen. In zo’n dienst vallen de puzzelstukjes altijd op hun plaats. Wij zingen liederen en in de vesper blijkt dat ze precies passen bij de inhoud van de viering. In één van de lezingen uit Mattheus zei Jezus: “Jullie zijn het zout der aarde.” Naar aanleiding daarvan las iemand een Tsjechisch sprookje voor dat ging over zout. Nou ben ik erg van de sprookjes, dus dit vergeet ik nooit meer.
Benieuwd naar het sprookje? Klik hier ( zout ) voor mijn eigen interpretatie van het verhaal over de koning die drie dochters had.

Ennuh….over vandaag>>>: ik heb het er niet over.