Maand: juni 2016 Pagina 2 van 3

19 juni: Vaderdag (2)

Door Ada

Op 19 juni 2016

“Papa hellepen puuken”

Gerard is al bijna dertig jaar vader en die rol vervult hij met verve.
Vorig jaar op vaderdag (zie 21 juni >>>) schreef ik al over hoe hij door onze drie dochters op handen wordt gedragen.
Vandaag even wat plaatjes van Gerard als vader uit ons familiearchief.
De eerste is van Frea en papa en de tuin. Ze is hier bijna twee en heeft het heel druk. Ze moet namelijk papa helpen in de tuin met boontjes plukken.

“héééél moe….”

Leuk detail: ze heeft nu in Engeland voor het eerst een huisje met een tuintje en het eerste wat ze deed was groenten planten. En papa bellen hoe het allemaal moest.

De tweede is van Harriët en Gerard.
Ze is hier ongeveer anderhalf en aan het einde van de dag héééél moe.
Dan is het toch zo fijn om even lekker bij die grote papa te hangen….

“ook een handje”

De derde foto is genomen op Gerards verjaardag. Carlijn is hier 1 jaar en drie maanden. Ze zit in de kinderstoel en Gerard krijgt van haar een cadeautje. Maar papa wil dan ook een handje, hij wil gefeliciteerd worden. Dat hoort namelijk zo op een verjaardag.
Carlijn dacht daar heel anders over, die wilde het pakje eigenlijk liever niet afgeven.

De laatste afbeelding is gemaakt op 2 november 1994. Frea is jarig en ze wordt door iedereen toegezongen terwijl ze nog in haar bed ligt. Frea en Harriët genieten van dit gebeuren, zij zijn dit al jaren gewend. Carlijn kijkt niet begrijpend naar het plafond.

“Waarom doen ze zo?”

Je ziet haar denken: “Waarom doen ze zo….?”

Het zijn mooie herinneringen aan een geweldige, maar ook heel drukke tijd.
Zoals je op de foto ziet: Gerard heeft z’n handen er vol aan.
Want als je een verjaardagsliedje zingt voor je kind moet je daar wel bij klappen. Ook al heb je een ander kind op de arm….

Waar ik dan zelf stiekem van geniet is een detail op laatste foto: de slaapkamermuur helemaal vol met Disneyposters……..

Reageren

18 juni: Pizza Quatro Stapeloni.

Door Ada

Op 18 juni 2016

In Koken & bakken

Vandaag hadden we ‘eters’: twee dochters en één aanhang.
Wat ze wilden eten, vroeg ik halverwege de week.
De dames wilden wel weer eens ouderwets zelf een pizza maken.
Dat deden we vroeger wel eens op een zaterdag: bakplaat vol pizzadeeg en opvullen met alles wat er maar op kon. Goede herinneringen.
Het recept voor deze zelf-maak-pizza heb ik van mijn vriendin uit Peize.
Het leuke is dat iedereen zelf het beleg van zijn eigen stukje kan verzorgen.

De bodem maak je met een pak broodmix voor witbrood van Koopmans.

Bakplaat bedekken met pizzadeeg

Vandaag maakte ik een heel pak klaar, maar ben je met z’n tweeën, dan volstaat een half pak: 1 pak broodmix in een kom, 250 cc warm water, 100 cc olie en een theelepel oregano.
Dit allemaal goed door elkaar mixen met deeghaken tot een mooi samenhangend deeg ontstaat.
Dan ga je het deeg bewerken met een deegrol: uitrollen op een met bloem bestoven aanrecht.

Wel vlees? Geen vlees?

In ons geval beleg ik er een heel bakblik mee én een springvorm. Het blik en de springvorm bedekken met bakpapier en bedekken met het uitgerolde pizzadeeg.
Niet moeilijk doen: soms heb je aan de ene kant een stukje bodem over, dat snij je eraf om het vervolgens op een plek waar je niet genoeg hebt neer te leggen.

Nu kun je de pizza naar je eigen smaak beleggen.
Bij ons gaat dit er allemaal op:
– tomatenpuree (klein blikje, eventueel een beetje verdunnen met water)
– geraspte kaas.

Ieder belegt zijn eigen stukje.

– uiringen
– champignons
– paprika
– ham
– salami
– spek
– ananas
– brie
– blauwschimmelkaas

Klaar!

– mozzerella
– pesto
ook lekker: een plakje ontbijtspek met daarop een rauw ei.
Dan bestrooien met geraspte parmezaanse kaas en oregano.

Dan gaan de pizza’s in een voorverwarmde oven van 180 graden.
25 minuten is voldoende. Op de laatste foto zie je hoe onze pizza op de bakplaat er vanmiddag uit zag: 5 repen, ieder met z’n favoriete ingrediënten.

Onze dochters over deze lekkernij: “Vroeger vrouwden we de plakjes vleeswaren altijd in kwarten op, dan konden we meer beleg op één pizza stapelen.”
Een echte Waninge-pizza dus: Quatro Stapeloni!

Reageren

17 juni: Een zonnewijzer!

Door Ada

Op 17 juni 2016

In Alledag

Sinds een paar weken zijn Gerard en ik eigenaar van een echte zonnewijzer.
Hij staat in onze ‘nieuwe’ tuin.

Dat leek me nou zo leuk! Een zonnewijzer >>> werd in de oudheid (toen er nog geen horloges en klokken waren, laat staan digitale tijd…) gebruikt om de tijd van de dag aan te geven.
Al een paar jaar keek ik hier en daar naar zonnewijzers. Maar ze waren altijd schreeuwend duur. Of groot en lelijk. Of glimmend en protserig. “Het komp joe ok wel krek…!” kreeg ik dan te horen. Ja zeker, het komt mij krek.

Omdat de grenzen van ons perceel iets verlegd werden doordat er een huizenblok naast ons gebouwd werd, hebben we onze tuin opnieuw ingericht. De groentetuin is naar achteren verplaatst, de borders zijn wat breder geworden en het gazon wat kleiner. Midden in het gazon hebben we een klinker-rondje aangebracht en daar staat dus nu de zonnewijzer. Alvast voor mijn verjaardag. In oktober…..

We hebben deze gekocht via Marktplaats. Hij stond een beetje los op zijn sokkel en er was een schroefje los, maar daarom was hij ook een stuk goedkoper. Gerard zette hem eind mei alvast in de tuin en dat had hij niet moeten doen. ‘Een beetje los op de sokkel’ betekende waarschijnlijk een doodsschrik voor een kraai of een ekster die er nietsvermoedend op ging zitten. Op een morgen troffen we de zonnewijzer aan op het klinker-rondje. Van zijn voetstuk gevallen. Het pijltje was helemaal krom en viel er later af.

Gelukkig hebben wij een heel handige ex-buurman, Jan. Gerard vroeg hem of hij de gevallen zonnewijzer nog kon repareren. “Waarom denk je dat ik dat kan?” vroeg Jan. Dat wisten wij nog van vroeger, toen hij nog naast ons woonde; hij maakte zelf windwijzers met schaatsertjes erop. Diezelfde avond nog kregen we de pijl weer terug van de zoon van de handige ex-buurman, die bij ons in de straat woont.
En kijk nou eens hoe mooi het is geworden: het pijltje zit er weer op en de schroefdraad waarmee hij op de sokkel stond is gerepareerd. Bedankt Jan!

Reageren

16 juni: Hun hebben…?

Door Ada

Op 16 juni 2016

In Alledag

Vanmorgen kwamen we bij elkaar met een twaalftal secretaresses en managementassistenten: we deden mee aan een workshop spelling.
Schrijven is mijn vak, maar ook mijn hobby. Het liefst zou ik foutloos willen schrijven, maar tijdens het Nederlands dictee maak ik altijd heel veel fouten.
Dan weet ik het weer: Nederlands is een moeilijke taal.

De training van vanmorgen werd gegeven door Annemiek de Kok van ‘de Kok advies & training’. Ze behandelde alle spelmoeilijkheden die wij van te voren hadden aangegeven.
Hoe zit het met samenstellingen: galgenmaal of galgemaal? Ruggegraat of ruggengraat?
Hoe vervoeg je Engelse werkwoorden; is het gefaxt, gefaxd of gefaxed?
Wat is het meervoud van café? Cafés of café’s?
Wanneer gebruik je hen en wanneer hun?
‘Hun hebben groot gelijk’ was in ieder geval niet goed.
Is het nou groter als mij? Of groter dan ik? Groter als ik?
Zeer leerzaam. Annemiek is ooit begonnen als lerares Nederlands en weet op een rustige en ontspannen manier de meest lastige kwesties uit te leggen. Met voorbeeldzinnen, kleine opdrachtjes en een heldere uitleg zijn we vanmorgen heel wat wijzer geworden.

Het bleef trouwens niet bij woorden: ook de leestekens werden besproken.
Wanneer gebruik je een punt komma en wanneer een dubbele punt?
Waar zet je een komma? “Je gebruikt in ieder geval een komma bij een botsende persoonsvorm” zei ze bij een zin waarin ik het gebruik van een komma niet nodig vond. Bij ‘botsende persoonsvorm’ denk ik trouwens meer aan iemand die ik helemaal niet mag en niet aan woorden….
Het was een heerlijke morgen. Drie uur duurde het al met al, maar ik heb me geen moment verveeld. Als taal je interesse heeft kost het geen moeite om je hoofd bij de les te houden.

Vanmiddag dronk ik met Gerard buiten een kop thee. Hij had vanmorgen de boodschappen gedaan en koeken meegenomen (zie foto).
Is het nou Jodenkoeken? Of Jodekoeken?
Vanmorgen leerde we het eerste.
Het staat dus fout op de Jumbo-verpakking…..!

Wil je ooit een workshop organiseren op het gebied van schrijftechnieken of zoek je iemand voor een communicatietraining of iets dergelijks?
Denk dan eens aan Annemieke. Er staat heel veel informatie op haar website >>>.
Extra tip voor als je net als ik van taal houdt: via haar website kun je ook naar haar Facebookpagina. Daar vind je grappige cartoons en links naar leuke filmpjes over taal.

Reageren

15 juni: Sander de Hosson

Door Ada

Op 15 juni 2016

In Alledag

Al een aantal maanden volg ik de blogs van Sander de Hosson.
Sander is longarts in het Wilhelminaziekenhuis in Assen.
Zijn specialisaties zijn longkanker en palliatieve zorg (stervensbegeleiding).

Hij raakte mij met een column in het Dagblad van het Noorden in de bijlage ‘Gezondheid & co’. Sander schreef over iemand die helemaal niet meer gezond was, die ging sterven en hij deed dat op zo’n mooie en integere manier dat ik meer wilde lezen van hem.
Sander schrijft geen vrolijke verhalen.
Hij schrijft indringende blogs over situaties waar hij in zijn werk tegenaan loopt.
Altijd schrijft hij over zijn mededogen met de patiënt en hij laat kritiek doorklinken op de geneeskunde, met name over het ‘alsmaar doorbehandelen omdat het kan’, waarbij aan de kwaliteit van leven voor de patiënt voorbij wordt gegaan.

Wat goed dat iemand zich zo kwetsbaar op durft te stellen en ons laat delen in wat de dokter vindt en denkt. Die ons een kijkje gunt in de belevingswereld van de mens achter de longarts. Een mooi mens in dit geval.

Reageren

14 juni: Rode plukken……

Door Ada

Op 14 juni 2016

In Alledag

Vanmorgen begon de dag niet met een fietstocht naar Groningen: buienradar liet mij iets te veel ‘rode plukken’ zien rond half drie.
Dus in de Yaris naar Groningen. Daar was ik veel te vroeg; het was toen nog mooi
weer, dus ik maakte vóór 08.00 uur nog een ochtendwandeling. Het ouderencentrum
waar ik werk ligt aan het Noord Willemskanaal en er is een klein park omheen.
Zo vroeg in de ochtend raast het verkeer onverminderd voort over de A7, is het
druk op de wegen er omheen en van het fietspad langs het water wordt veel
gebruik gemaakt door fietsers en wandelaars/renners. Ook de vogels doen hun

Noord Willemskanaal om 07.38 uur

uiterste best, dus om de stilte te beleven hoef je hier op dit moment van de dag niet te zijn.

Maar het is wel een mooi sfeertje om even in te wandelen. Zo ziet het fietspad langs het water er dan uit. (foto rechts).

Midden in het parkje staat een majestueuze boom. Een heel groot en oud
exemplaar met lichtgroene slierten. Vorig jaar ontdekte ik de boom op een
herfstmorgen. Toen waren de slierten lichtbruin en scheen de ochtendzon er voorzichtig doorheen.

Kaukasische vleugelnoot

Sprookjesachtig mooi. Ook nu was het weer prachtig,
alleen scheen de zon niet.
Ik vroeg me af hoe de boom heet.
Tegenwoordig heb je dan meneer Google, ‘die ken je alles vrage’.
Dus typte ik ‘boom met slierten’ in op Google en bij de afbeeldingen vond ik een soortgelijk exemplaar.
Het is de Kaukasische vleugelnoot uit de Okkernootfamilie. Deze boom komt oorspronkelijk niet in Nederland voor, maar is hier rond de 18^e eeuw geïntroduceerd.

Vanmiddag waren er inderdaad de voorspelde ‘rode plukken’.
Zat ik rond kwart voor drie nog te mopperen ‘dat het de hele dag droog was gebleven en dat ik net zo goed op de fiets had kunnen gaan’……. om kwart over drie reed ik in de stromende regen langs Peize.
Helemaal happy in de Yaris.

Reageren

13 juni: Gehaakt yoga-haarbandje

Door Ada

Op 13 juni 2016

In Borduren, Haken, Handwerken

Maandag. Voor sommige mensen de beroerdste dag van de week, maar niet voor mij.
Op maandag hoef ik niet naar het werk en heb ik ‘huishoud-rommel-yoga-zwem’-dag.
Al een jaar heb ik op maandagmorgen Club-yoga van 09.45 – 10.45 uur.
Mijn halflange haar, wat als ik rechtop sta niet voor mijn ogen hangt, hindert mij bij de yoga-oefeningen. Mijn moeder wist dat vroeger al treffend te omschrijven: “Wat he’j dat haor weer veur d’oogn te slier’n.”

Daarom haakte ik vorig jaar een eenvoudig haarbandje. Klik hier eenvoudig gehaakt haarbandje voor een PDF met de beschrijving. (ook heel goed te doen als je nog niet veel ervaring hebt met haken) . Inmiddels heb ik er ook één voor dochter Harriët gehaakt.
Afgelopen week bedacht ik dat het wel leuk zou zijn om een haarbandje te borduren.
Dan gebruik ik zo’n gehaakt haarbandje als basis en daar naai ik een geborduurd laagje overheen. Geen idee of het wat wordt, maar ik ga het in ieder geval proberen.
Hierbij een foto van het eerste probeersel.
Wordt vervolgd dus.

Reageren

12 juni: Tederheid & pretlichtjes.

Door Ada

Op 12 juni 2016

In Kerk & gemeente

Vanmorgen was er een feestelijke doopdienst in de Catharinakerk: twee baby-jongetjes en een meisje van 12 werden gedoopt. Eén van de baby’s is familie van ons, vorig jaar werd zijn broertje gedoopt in Op de Helte. (zie 12 juli >>>)

Wie mijn blogs volgt weet dat we twee weken geleden ook bij een doopdienst waren met als onderwerp ‘Bouw een ark’ en vorige week (afscheidsdienst van Theo van Beijeren) ging het over worden als de kinderen. Vandaag stonden die beide schriftlezingen centraal. En natuurlijk waren er overeenkomsten, maar het was toch vooral anders! Met Gods woord kun je heel veel kanten op.

Vanmorgen lag de nadruk op de regenboog, het teken van God’s vriendschapsverbond met de mensen, na de zondvloed aan de mensen gegeven. God geeft ons zeven kleuren, voor elke dag één. Al die kleuren vormen samen het licht; het is bedoeling dat wij dat licht uitdragen in de wereld door vooral ‘het kind in onszelf’ de ruimte te geven.
Vertrouwen hebben, zoals een kind papa en mama vertrouwt.
Ons als een kind verwonderen over al het moois dat de schepping ons biedt.
Onze blijdschap delen met anderen door een oprechte lach.
De ‘druk-druk-druk’-modus te laten voor wat het is en de tijd nemen voor even niks.
Kleurrijk durven zijn, spontaan en openhartig: de belofte die de regenboog in zich heeft uitdragen.

De invloed van de doopouders op de inhoud van de viering was goed te merken. Mooie liederen zongen we, o.a. Taize en Elly en Rikkert. Organist Arjan Schippers verraste ons tijdens de collecte met het lied Dochters van Marco Borsato.

De doop is altijd een mooi moment.
Deze morgen sprak de voorganger na de woorden Ik doop je in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest de tekst:
Ik bid dat de Heer je zegent
dat Hij je voeten laat dansen
en je armen sterk maakt
ik bid dat Hij je hart vult met tederheid
en je ogen met pretlichtjes.

Ogen gevuld met pretlichtjes!
Dat is niet alleen voorbehouden aan kinderen…..dat kan ook als je de 80 al ruim gepasseerd bent. Hierbij pleit ik voor meer pretlichtjes in ieders ogen.

Reageren

11 juni: In contact.

Door Ada

Op 11 juni 2016

In Alledag

Als je ‘Ada Waninge’ intypt op google kom je uit op deze site. Als iemand contact met mij wil, dan kan dat eenvoudig via een reactie op één van de blogs.
Verder heb ik een email-adres, staan wij met ons vaste nummer in het het telefoonboek en heb ik contact met vrienden en familie via mijn mobiele telefoon, voornamelijk via WhatsApp.

Op Facebook heb ik een ‘slapend account’: de enige vrienden die ik heb zijn mijn dochters en hun aanhang.

Aan Twitter, LinkedIn, Pinterest etc. doe ik niet. Alles bijhouden kost namelijk ook tijd. Tijd die ik graag besteed aan alle dingen die ik ook leuk vind, zie de zwarte balk met rubrieken bovenaan deze site. Skypen doe ik met mijn dochters en af en toe met een vriendin die ik graag wil spreken.

Toen ik een nieuwe telefoon kreeg waar ook internet op zat, was ik bang dat ik constant met het scherm voor mijn neus zou zitten, maar dat gebeurde niet.
Het geluid kan er namelijk ook af. Zodoende ben ik niet altijd en overal bereikbaar.
Maar ik ben wel in contact. Afgelopen week kreeg ik een app van mijn duo-baan collega: zij is nu op vakantie. Ik kreeg een paar foto’s van mooie vergezichten, een idyllisch huisje en een terrasje met een lekker drankje. Het was fijn om iets van haar te horen, want ik mis haar. We hebben op het werk veelvuldig contact: twee tot drie keer per week uitgebreid telefonisch werkoverleg, we hebben veel mail-contact en heel af en toe spreken we elkaar ‘life’. Via de app weet ik nu dat ze het leuk heeft en geniet van haar vakantie.

Bij alle contactmogelijkheden die ik hierboven beschreef gaat het om ‘contact-op-afstand’.
Maar het allerfijnste vind ik het als mijn dochters naast mij op de bank zitten.
Als ik de familie spreek op een verjaardag met koffie en zelfgemaakt gebak.
Als we met de vriendenclub het glas heffen op onze vriendschap.
Als ik met mijn collega zit te geiten achter een tafeltje op een ‘Ontwikkeldag’ van het werk.
Als ik mijn broer met twinkelogen hoor vertellen over ‘zijn muziek’ in een radioprogramma.
Echt contact.
Al het andere is ondersteuning.

Reageren

10 juni: Vis-curry

Door Ada

Op 10 juni 2016

In Koken & bakken

Gisteravond kwam de ZWO (meer info zie >>>) bij elkaar voor de afsluiting van het seizoen. Die club is normaal gesproken Gerards ding, maar één keer per jaar mag de aanhang ook mee. Dat is in Gerards geval wel fijn, omdat zijn aanhang ook het voedsel (dat die avond door de leden zelf wordt meegenomen) voor haar rekening neemt.
We begonnen de avond bij een ZWO-lid in de tuin met het zingen van lied 309a: Gloria a Dios. Dat had de ZWO ook gezongen op de afscheidsavond van Theo van Beijeren.

Het was de bedoeling dat we Aziatisch gingen eten.
Of wij een Thaise vis-curry wilden meenemen. Tuurlijk.
Dat had ik trouwens nog nooit gemaakt. Ik kreeg een recept, waarvoor ik nogal wat ingrediënten moest kopen die ik allemaal niet in huis had. Toen bedacht ik dat ik zelf nog een ander recept had voor een vis-curry. Stond in een ADA-kookboekje dat ik ooit kreeg van Sinterklaas (lees Frea). ADA staat voor ‘Anders Dan Anders’.

In dit ADA- kookboekje staan overigens teksten die in geen enkel ander kookboek staan.
– curry niet door de rijst mengen! Als je de curry toch door de rijst mengt: FOEI!
– Vis: het recept zegt pangasiusfilet, maar DUUR! Koolvisfilet kan ook.
– bij een recept met pesto en salami: geen aanradertje als je ’s avonds nog Franse les/cantorij hebt, je adem heeft dan een negatief effect op je sociale status.
Maar dit terzijde.

Dat recept voor een vis-curry was aanmerkelijk eenvoudiger en dat heb ik gemaakt.
Het was lekker. Gelukkig maar……
De andere gerechten waren ook heerlijk en we hadden een zeer genoeglijke avond.

Vis-curry met broccoli, ui en paprika.

Hierbij het recept voor de viscurry: (2 personen)
400 gram broccoli
200 gram vis (pangasius, koolvis, kabeljauw o.i.d.)
2 dikke uien
1 paprika
200 cc kokosmelk
Curry-pasta (ik nam de Thaise variant van Conimex. Dat was met een half pepertje. Er was ook een variatie met vier pepertjes….. te veel risico.)

Broccoli schoonmaken, roosjes 5 minuten voorkoken.
Uien en paprika in stukjes snijden en aanbakken in olie.
Kokos melk en curry pasta door elkaar roeren en dit sausje door de uien/paprika roeren. Als de massa bubbelt de vis (in stukjes gesneden) er door heen mengen en 7 minuten laten sudderen. Dan de broccoli erdoor heen roeren. Serveren met rijst.
Curry niet door de rijst mengen! Als je de curry toch door de rijst mengt: FOEI!

Reageren