Gisteravond zaten we op ons terras aan de koffie met onze vriendengroep. We hebben op dit moment een heleboel aardbeien in de tuin en daarmee maakte ik met eierkoeken en verse slagroom een lekker gebakje.
Met een scherp mesje sneed ik de bovenkant van de eierkoek open zodat ik hem kon openklappen.
Op de binnenkant deed ik twee eetlepels slagroom en twee eetlepels gesuikerde aardbeien.
Daarna vouwde ik de eierkoek weer dicht en bestrooide hem met poedersuiker.
Toen ik mijn eigen gebakje al op had, bedacht ik pas dat ik hier een mooi blog over zou kunnen schrijven, dus toen gebruikte ik het taartje van Sinet voor twee foto’s. Of ik dat er wel even bij wilde zetten; bij deze.

Na de koffie buiten gingen we toch maar naar binnen,  we zijn tenslotte al op leeftijd.  We weten nog hoe onze ouders van te voren al riepen “Wij gaot toch niet buut’n zitt’n, hè?” onder het opwerpen van allerlei bezwaren: te koud,  te veel wind,  te warm,  tocht, vliegen en wespen.
Gisteravond was het geen discussie: de kaarsjes waaiden uit en iemand in een korte broek had kippenvel op zijn benen….

Toen we iedereen uitzwaaiden stonden de data voor de volgende verjaardagen al weer gepland tot en met januari 2019. Dit jaar ben ik in september al jarig. Verder moeten we eigenlijk het Hemelvaartsetentje nog eens overdoen omdat we toen niet compleet waren.  Als er geen reden is voor iets leuks bedenken we  gewoon iets… .