Soms wordt aan mij gevraagd: “Waarom ga je eigenlijk nog naar de kerk?”

Lezers van dit blog kunnen inmiddels weten waarom ik naar de kerk ga,  maar die vraag kan ik nooit kort en eenduidig beantwoorden. Gistermorgen werd het waarom van een kerkdienst door dominee Sybrand van Dijk in één zin samengevat: een ankerplaats in de tijd.

Ja.
Dat is het ook voor mij. Een rustpunt in de week.
Wat is er allemaal gebeurd, wat heeft het met me gedaan, wat was mijn rol, wat moet ik er mee, wat kan ik er mee?
Bezinning, nadenken over teksten, zingen en luisteren.
Gisteren vierden we de eerste zondag van Advent. Voor de viering begon werd het voor het bezinningsmoment heel stil in de roezemoezige,  overvolle kerk; organist Ad speelde de melodie van ‘Kom tot ons,  de wereld wacht’.
Wat een mooi en ingetogen begin van de Adventstijd.

De eerste kaars werd aangestoken in de adventskrans (zie foto links)  die op de tafel in het liturgisch centrum staat. Opeens ging het licht uit en daar verscheen de profeet Micha die aan de kinderen vertelde dat het heel bijzonder was dat hij vanuit de 8e eeuw voor Christus in ons midden was;  veel bijzonderder dan Sinterklaas, die ieder jaar naar Nederland komt. Maar deze Micha was lang niet zo aardig als Sinterklaas, hij was zelfs wat knorrig. Hij wees  ons er op dat het donker was en of wij zelf niet zagen dat het licht uit was. “Wie is er eigenlijk verantwoordelijk voor het licht?” Het bleek koster Nienke te zijn.

Later op de preekstoel hoorden we meer Micha-geluiden. Hoe (slecht)  staan we er voor?  Hoe is het in de vluchtelingkampen op Lesbos?  Waarom is ons doel nog steeds economische vooruitgang?  Hoe staat het er voor met onze eigen verantwoordelijkheid voor mens en milieu? Net als bij de toehoorders van Micha eeuwen geleden schuurde het.  Onze uitvluchten werden afgedaan als smoesjes. Zo actueel is de bijbel voor een goed verstaander. Niet de koster is verantwoordelijk voor het licht,  maar wij allemaal.  Hele verhaal horen? Luister dan naar de viering op Kerkomroep >>>,  Catharina kerk,  1 december 10.00 u.

Eerst kaarsen, dan hortensia, opvullen met conifeer

Zaterdagmiddag maakte ik met groen uit onze eigen tuin een adventsbloemstuk voor op onze salontafel.  Daarvoor gebruikte ik de schaal die ik al anderhalf jaar geleden voor dit doel had gekocht bij Het Goed. Rechts een foto van de opbouw: oasis, kaarsen als eerst bovenop plaatsen,  zijkanten bekleden met hortensia, de ruimte tussen de kaarsen en de hortensia opvullen met conifeer en (in mijn geval) Koreaanse zilverspar en als laatste de rode skimmia ontdoen van de blaadjes en in groepjes van twee of drie tussen de kaarsen zetten.
Paarse besjes en andere versieringen aanbrengen in de hortensia.
Bij mij is de hoofdkleur paars/blauw, maar je kunt ook kiezen voor zilver, goud of rood.
Meer lezen over adventsbloemstukken?
Hierbij een link naar het blog over dit onderwerp in 2018>>>, vandaar uit kun je (even naar beneden scrollen) doorlinken naar voorgaande jaren.