8 januari: Reminder. ’t Lek zo gewoon….

De eerste zaterdagavond van het jaar is standaard gereserveerd voor onze vriendengroep vanuit onze jeugd in Hoogersmilde.

4 fotoboeken – 40 jaar vriendschap.

Deze keer was die bijeenkomst bij ons gepland en zaterdagavond zaten we genoeglijk bij elkaar en wensten elkaar ‘veul heil en zegen veur ’t neie jaor.’
Met twee leden van deze groep ben ik al bevriend sinds mijn puberteit; in die periode zaten we samen in de zondagsschoolleiding.
In 1980, ik was toen 19, organiseerden we met elkaar onze eerste vriendendag op Hemelvaartsdag; een eenvoudige rekensom leert dat wij dit jaar ons 40-jarig jubileum vieren.

Eind 2018 bedacht ik dat het wel leuk zou zijn om van die veertig jaar een fotoalbum te maken met van ieder jaar een paar foto’s.
Toen realiseerde ik mij al dat dat een hoop werk zou zijn, maar als ik op tijd zou beginnen zou ik het in stukjes kunnen doen: iedere maand 3 jaar of zo.
Vanaf 2007 heb ik mijn foto’s digitaal en ook op datum gearchiveerd, dus dat was niet zo’n probleem, maar van 1980 tot 2006 moest ik alle foto’s uit onze eigen albums scannen.
Steeds haalde ik twee albums tegelijk naar beneden, die ik naast de printer legde. Had ik even tijd, dan scande ik weer een jaar.
Ik hoef vast niet uit te leggen dat dit weliswaar veel werk is, maar ook heel leuk!

Op deze manier kregen we die al die oude albums weer eens in handen en haalden Gerard en ik heel wat goede herinneringen op.
Op de eerste foto’s in het boek zijn we allemaal nog geen twintig, de laatste foto’s zijn gemaakt tijdens ons laatste Hemelvaartsweekend in Aalten. Allemaal 50-plussers.

Vlak voor kerst had ik het fotoboek klaar; ik bestelde vier exemplaren en op 30 december kwam het pakje binnen.
Zaterdagavond heb ik het met een klein toespraakje overhandigd.
In het bijgaande kaartje met een toepasselijke afbeelding van een schilderij van Marius

Toepasselijke kaart…..

van Dokkum had ik gezet: ’t Lek zo gewoon, maor ’t is hiel biezunder: 40 jaor vriendschap.
Het boek werd door de stellen uitgebreid bekeken en ik kreeg complimenten en bedankjes.
Maar daar heb ik het niet voor gedaan: dit boek is bedoeld als reminder.
Kijk eens hoe goed we het hebben gehad met z’n achten en hoe waardevol deze contacten zijn.
Voor ons voelt deze vriendengroep net zo vertrouwd als onze familie; bij rouw, trouw en andere feestjes zijn zij er, naast onze kinderen en broers & zussen altijd bij.

Later dit jaar gaan we met z’n achten een week naar Marokko om dit 40-jarige jubileum te vieren; we kijken er met elkaar ontzettend naar uit!

Om het jubileum luister bij te zetten had ik zelf een Mozart-taart gebakken, gebaseerd op de Mozart-vlaai van Limburgia en geïnspireerd door ‘Heel Holland bakt’.

Biscuitdeeg gemaakt en gebakken in een springvorm en in drie laagjes gesneden, botercreme gemaakt en die tussen de laagjes gesmeerd en afgewerkt met slagroom, advocaat en chocoladevlokken.

Hij was heel erg lekker, maar het biscuitgebak was iets te vast gebleven, dat moet ik een volgende keer anders doen……
Robèrt maar eens raadplegen.