Oplettende lezers hebben het waarschijnlijk al gezien: vandaag staat er een nieuwe foto in de header bovenaan dit digitale tijdschrift, een nieuwe omslag zeg maar.
De header kleurt mee met de seizoenen: op de voorgrond zie je altijd de zonnewijzer, op de achtergrond een deel van onze tuin.
Op de vorige foto zag je voornamelijk sneeuwklokjes, vandaag maakte ik een foto van de narcissen en krokussen. Je zou misschien denken dat dat paarse allemaal lila krokussen zijn maar het is heide. Winterheide, die bloeit in de winter. Het geeft een beetje kleur aan dat jaargetijde, waarin de borders verder vooral bruin en grijs laten zien.

Onze tuinkabouter Gradus van de Lansbulten staat helemaal rechts op de headerfoto, op de foto hiernaast van de narcissen aan de andere kant van de Koreaanse zilverspar staat Gradus links. 
Vorig jaar sneeuwde hij nog helemaal in*, toen noemden wij hem Gradus van de Sneibulten, maar dit jaar heeft Gradus niet veel sneeuw gezien.
Piet Paulusma vertelde deze week in zijn weerpraatje op Radio5  dat hij in zijn carrière nog niet eerder meegemaakt had dat het zo vroeg in maart al  zulk mooi weer was.
Wat ik nog wel weet dat we vorig jaar een lang en koud voorjaar hadden en dat ik daar op het laatst behoorlijk zat van was.
Dit jaar heb ik al vier keer naar mijn werk Groningen gefietst, deze week twee keer: gisteren en vandaag.
’s Morgens is het nog behoorlijk koud, maar ’s middags is het heerlijk.

Het is trouwens wel heel druk op de fietspaden richting Groningen.
Omdat er ernstige verkeershinder is naar aanleiding de wegwerkzaamheden rondom het Julianaplein in Groningen gaan veel meer mensen op de fiets.
Verder is het op de oversteekplaatsen rond Eelderwolde lastig oversteken, omdat veel automobilisten die wegen als sluiproute gebruiken.
Vanmiddag had ik geluk dat iemand zo vriendelijk was om even te stoppen, anders kom je door een constante stroom van automobilisten de weg haast niet over.
Ik stak een hand op en kreeg een grote glimlach terug; kleine moeite, groot plezier.

De ijsbaan in Peize is van watervlakte sinds begin deze week veranderd in een weiland.
In de Onlanden krioelt het al weer van de vogels die bijzonder druk zijn.
Bij ons in de tuin komt de rabarber al weer boven, zitten de hortensia’s vol knoppen en een koolmeesje verkende één van onze vogelhuisjes: “Is dit geschikt….?”
Een mannelijke collega van mij uit mijn arbeidsverleden bij Justitie in Assen kon in zo’n periode jubelend de afdeling opkomen met de woorden “’t Is lente, ’t is lente, ik voel het aan mijn instrumenten!”

Zo is het mensen.
Lente.
Een nieuwe lente, een nieuw geluid.
Nieuwe header in dit geval.

*Meer weten over de ingesneeuwde Gradus, lees dan: ‘Wij kriegt ander weer‘ uit 2021.