Het leuke van de Holy Stitch bijeenkomsten is het delen van handwerkweetjes.
Gistermiddag bijvoorbeeld leerde één van de dames ons een borduurtrucje: beginnen met een nieuwe draad zonder aan te hechten.
Als je borduurt met twee draadjes DMC-garen, dan moet je niet twee, maar één draadje van het strengetje afknippen, dubbel zo lang als je met twee zou doen.
Dan doe je het dubbel en haal je de twee uiteindjes door de borduurnaald.
Nu steek je de borduurnaald aan de onderkant van het werk op plek waar het volgende kruisje moet.
Je haalt de draad net niet helemaal door het werk heen en borduurt vervolgens een half kruisje.
Aan de onderkant haal je nu de draad dóór het lusje dat er nog hangt van het insteken en dan trek je het aan; dan zit het vast.
Nou borduur ik al vanaf dat ik kind was, (meer dan vijftig jaar hè) maar hier had ik nog nooit van gehoord.
Dat ga ik direct uitproberen.

Iemand had gehaakte kip-driehoekjes meegenomen waar ik twee jaar geleden al over blogde*.
“Wat heb je daar dan in zitten?”
Fiberfill, macaroni, er kwam van alles voorbij.
“Ik heb altijd een mandje staan waar ik alle draadjes in doe die ik afknip na het afhechten van haak- en breiwerk. Zo’n kluwen draadjes is ook heel geschikt om als vulmateriaal te gebruiken” merkte één van de deelneemsters op.
Wist ik ook niet.
De ultieme duurzaamheid.

De bijeenkomst stond in het teken van pasen en er kwamen allerlei dingen voorbij.
Eierwarmers waar de oortjes nog op genaaid moesten worden, zodat het haasjes werden.
Eierwarmers waar de vleugeltjes nog aan genaaid moesten worden, zodat het kuikentjes werden.
Eierwarmers gemaakt in verschillende haaksteken met verschillende soorten garen.
Kuikens van pompoentjes van wol.
Een ingenieus ophangsysteem van narcisjes-stof waar je eieren in kon doen, maar dat nooit gebruikt werd……
Kleine schaapjes met een steen er in.
Texelse Jutter-flessen beplakt met motiefjes van een paasservet.

Wat ik in 2020 voor ogen had met de Holy Stitch bijeenkomsten gebeurde gisteren: we kennen elkaar nu een beetje, iedereen durft haar verhaal te doen, het is niet meer opgeprikt en we zitten ‘handwerkend, kleppend & beppend’ bij elkaar.
“Waar haal je dan garen enzo? Waar kun je ritsen kopen? En knopen?” en vervolgens worden er adresjes en tips uitgewisseld.
En zo zat ik op een doordeweekse dinsdag zomaar twee uur overdag te haken.
Voelt als verwennerij.
Kwam ook wel een beetje door de paaseitjes.
Met frambozensmaak!

* Hierbij een link naar het blog over de gehaakte kip-driehoekjes en de ‘loensende-kip-onderzetter;.