Toen ik nog bij mijn ouders  thuis woonde kon mijn vader zo maar out of the blue zeggen: “Wij kriegt ander weer, ik vuul het an mien voet”.
Hij had een ongeluk gehad, waarbij hij een deel van zijn grote teen was verloren en het litteken van die wond speelde af en toe op.
Als er een weersomslag aan zat te komen voelde hij dat; wij konden ons daar niet zoveel bij voorstellen en deden er een beetje lacherig over.
“Mien va kan met zien tienen het weer veurspellen…!”

In 2018 heb ik een hartoperatie ondergaan, waarbij er groot litteken ontstond op mijn bovenlichaam.
Inmiddels begrijp ik wat mijn vader bedoelde; als er een weeromslag aan zit te komen voel ik het ook.
Meestal is het een licht trekkerig gevoel, maar eind vorige week, toen de winter er aan zat te komen, was het erger.
Het leek alsof de huid strakker om het litteken zat en voelde echt vervelend.
Het heeft te maken met de luchtdrukverschillen; ons hele lichaam reageert daarop.
Daar merk je gewoonlijk niets van, maar rondom een litteken zijn de zenuwen en de huid wat gevoeliger omdat het weefsel daar stuk is geweest.

En we kregen ander weer!
Wat een sneeuw kregen we en wat een spectaculaire duinen ontstonden er door de harde wind.
We bekeken het natuurverschijnsel grotendeels vanuit ons warme huis, maar we gingen er zondagmiddag ook nog wel even uit voor een ommetje.
Moest van Erik. Daarover morgen meer.
Je hebt vast al een heleboel foto’s gezien van de sneeuw en de duinen; een groot verschil met 1979 toen niemand een mobiele telefoon had en ook geen digitaal fototoestel.
Vandaag op dit ‘weerblog’ twee afbeeldingen. De eerste is van onze tuinkabouter, Gradus. Ken je hem niet? Hij heet officieel Gradus van de Lansbulten; hij is in 2019 op camping de Lansbulten door mij persoonlijk gered van vereenzaming en verval. (zie: Een nieuw sprookje…). Gradus heet nu even officieel ‘Gradus van de Sneibulten’.
De andere foto maakte ik bij Havezathe Mensinge, gistermiddag.
Toen moesten we weer van Erik een ommetje maken, daarover later meer.
Mij trof het beeld van die Drentse veldkei, waar de wind een wonderlijke sneeuwvorm omheen had gewaaid.
(klik op de foto’s voor een vergroting.)