Twee weken geleden, vrijdag 18 maart, klikte ik setje 15 op mijn tanden.
De eerste twee dagen voelt dat vervelend, maar op zondag zijn mijn tanden en ik vaak al weer gewend aan de nieuwe beugel.
Zo niet bij setje 15.
Zaterdag de 19e werd ik namelijk ziek.
Griep. Hoofdpijn en beroerd.
Dan kan die beugel niet inblijven, je kunt die strakke beugel dan gewoon niet aan je tanden velen.

Zaterdag én zondag lag de beugel in het tandenborstelglas in de badkamer.
Maandag was de hoofdpijn al minder en ik probeerde het weer mét beugel; het viel me niet mee.
In. Toch maar weer uit. Iets langer in. Weer uit.
Die week heb ik mijn best gedaan, maar ik had hem beslist minder in dan anders; pas woensdag lukte het weer een hele dag.

Gistermiddag moest ik me weer melden bij de tandartspraktijk; ik zag de bui al hangen.
Het had tot maandag geduurd voordat de beugel echt goed zat, dus ik verwachtte dat setje 15 een week of twee langer zou moeten zitten.
Vertraging in het proces, daar zit je natuurlijk niet echt op te wachten. 56 weken vind ik eigenlijk wel lang genoeg.

Voordat ik in de stoel ging liggen meldde ik bovenstaande al bij Martijn.
Tot mijn verwondering was het toch goed gegaan: setje 15 zat goed ‘los’ op mijn tanden, het volgende setje kon geplaatst worden.
“We liggen mooi op schema, het gaat nog helemaal volgens de verwachting!”
Geen zand in de machine dus, we gaan gewoon op dezelfde voet/tand verder.

Setje 16 zit er nu opgeklikt, setje 17 kreeg ik mee voor over twee weken.
Als je een beetje mee hebt geteld weet je dat ik nu over de helft ben!
Nog 26 weken te gaan.

Benieuwd naar het hele orthodontietraject?
Hierbij een link naar deel 1, onderaan dat blog vind je een overzicht van alle gepubliceerde delen.