Het zit er op!
Het PKN-Christmascarolskoor editie 2023 heeft gisteravond voor het laatst meegewerkt aan een activiteit: we zongen in de vesper van gisteravond.
‘Op zoek naar licht in Christmascarols’ was het thema van deze viering.
Natuurlijk: ik bedenk het zelf en ik organiseer het allemaal zelf, het gaat eigenlijk altijd goed, maar toch ben ik dan nerveus; gezonde spanning noem ik het zelf.
Het zou ook niet goed zijn als het je helemaal niks meer deed.
Ook op deze viering kunnen we tevreden terugkijken.
En nee, het was wederom niet vlekkeloos, maar in mijn oren het klonk wel mooi.
Erwin Wiersinga begeleidde ons op het orgel en dat vind ik dan ook wel weer spannend.
Wij zijn eigenlijk niet een gewoon koor en ik ben geen gewone dirigent, maar de samenwerking gisteravond ging prima! We hadden regelmatig ‘spiegel-oogcontact’ en Erwin versierde de muziek met mooie tussenriedeltjes en boogjes zodat het allemaal net wat mooier klonk.
Erwin wees ons er nog wel even op dat vooral de mannen sneller zongen dan het orgel aangaf.
Advies: het tempo niet onnodig opvoeren.
Wat mij aan een Smildiger uitdrukking deed denken: “A’j wilt jaegen dan moe’j in ’t bos weden en a’j wilt drieven moe’j in de wieke gaon liggen.” Hierbij was natuurlijk wel weer ondertiteling nodig…….
Na het inzingen, dus nog voordat de vesper begon, sloot ik de activiteit ‘PKN Christmascarols’ af en bedankte iedereen voor zijn/haar deelname. Zoiets kan namelijk alleen maar slagen als veel mensen enthousiast meedoen!
Wat ik met het aanbieden van deze activiteit voor ogen had is helemaal gelukt: onderlinge ontmoeting, vierstemmig zingen, namens de PKN Roden-Roderwolde een bijdrage leveren aan de Roder Weihnachtsmarkt en samen heel veel plezier beleven aan het zingen van de overbekende carols. We maakten een mooie groepsfoto die als bonus bij het blog vandaag gaat.
Waar ik anders verwijs naar Kerkomroep om de viering terug te kijken: dat kan nu niet.
Er was tegelijkertijd een viering van een andere gemeente in de Catharinakerk en er is maar één uitzendkanaal.
We moeten het dus doen met de goede herinneringen.
Gelukkig hebben we de foto’s nog!
En nu is het allemaal al weer voorbij: de drukte, het oefenen, het gedoe met papieren, standers, blokfluit, maar vooral ook…… het genieten van het samen vierstemmig zingen van die prachtige melodieën.
Dit blog sluit ik af met een opmerking die vrijdagavond door iemand werd gemaakt: “We kunnen wel eens een flashmob doen; dan gaan we allemaal quasi nonchalant met een winkelwagentje naar binnen en dan beginnen we opeens een kerstlied te zingen!”
Wie weet…….
Weet je niet wat een flashmob is?
Dan geef ik je hierbij een link naar een flash-mob in Kopenhagen.
Muziek in de metro.
Klik hier voor de YouTubeVideo.
Met dit soort dingen ben ik altijd in tranen, omdat dat is wat muziek met me doet.
Muziek spoelt het stof van het dagelijks leven van de ziel.
Geef een reactie