“Zult wij opholden met dat hen en weer gegeef van geld met de verjoardagen? Van dat geld kunt wij net zo goed een keer uut eten gaon.”
Meer woorden zijn eigenlijk niet vuil gemaakt aan het niet meer geven van een envelopje met geld bij een verjaardag in de familie Waninge.
Roelof wilde het dit jaar wel organiseren; hij vond de maand mei een goede optie, want dan zijn er geen verjaardagen en zien we elkaar niet.
En zo zaten we afgelopen zaterdag met broers, zwager en schoonzussen aan een grote tafel bij de Happy Gril in Pesse.

Het toeval wil dat we dezelfde afspraak ook met de vriendengroep hadden gemaakt; ook in die groep doen we niet meer aan de vlopjes, maar gaan we met z’n achten ergens eten.
En heel toevallig vielen die beide afspraken samen in week 20.
Wat was het geval?
Op donderdag 15 mei zou er weer een poging ondernomen worden om met de luchtballon de lucht in te gaan.
Nog nooit iets van gelezen? Lees dan dit blog uit 2023: Met een luchtballon.
Er zijn al ettelijke afspraken geweest (Gerard dacht dat dit de tiende was….) maar helaas ging het donderdag weer niet door: er stond te veel wind.
We hadden bedacht dat we dan (net als vorig jaar) met elkaar zouden gaan eten.
“Ik regel wel een etentje bij Picolo Roma” zei Johan.

Zaterdag 17 mei lag af vanaf januari vast, donderdag 15 mei pas een week of drie.
We realiseerden ons pas later dat die data wel heel dicht bij elkaar liggen.
Luxeproblemen.
Schoonzus Ali roept in zulke situaties vaak ‘Hiel vervelend allemaol…..’ maar aan het glunderende gezicht dat ze er dan bij trekt zie je al wat ze eigenlijk bedoelt.

En zoals ik niet vaak blog over de verjaardagen, ook over deze etentjes kan ik kort zijn: het was gezellig, het was lekker en het was vertrouwd.
Beide groepen vormen de basis van ons netwerk; we kennen elkaar allemaal al heel lang en dan heb je eigenlijk nooit gebrek aan gespreksonderwerpen.
Een hilarisch verhaal van de werkvloer, spanning en sensatie bij een anekdote over een kleinkind ‘dat alleen de weg wel wist’, genieten van de voorpret bij een aanstaand huwelijk van één van de neven en een gesprek over Daniël Lohues,  hoe mooi zijn voorstelling was. Wij hebben kaarten voor juni: ZINNAN!
Met de familie ben ik trouwens niet de enige die TWEE keer een kom tomatensoep ophaalt.
“Ze hebt hier ok advocaot…..” en vervolgens komen er schaaltjes vol ijs, advocaat en vooral vol slagroom voorbij en vertel ik het verhaal uit de familie Vrieswijk ‘van die advocaat die zo lekker langzaam ging….’

De ober maakte bij beide groepen even een foto van de hele club ‘voor in het album’.
Albums vol hebben we al.
We hebben geleerd dat er in elk leven hoogte- en dieptepunten zijn: als je het leven viert en geniet van wat goed gaat, heb je wat reserves als het eens tegenzit.
Zie het maar zo: we hebben met onze luxeproblemen weer wat reserves opgebouwd.