Categorie: Alledag Pagina 109 van 263

Gisteren, op tweede kerstdag, stond op onze dagscheurkalender een verhaal over het vieren van kerst.
Daarop las ik o.a. de volgende zinnen:
In Nederland hebben we zelfs twee kerstdagen, met de gedachte dat we dan meerdere kerkdiensten kunnen bijwonen. 
Maar de praktijk leert dat de Nederlanders op tweede kerstdag eerder naar een woonboulevard dan naar de kerk gaan.
Toen die kalender werd gemaakt in 2019 had niemand nog van het coronavirus gehoord.
Wie toen had gezegd dat we op tweede kerstdag 2020 niet naar de kerk en ook niet naar de woonboulevard zouden kunnen gaan, was voor gek verklaard.
“Dan moet het wel oorlog zijn!” was dan een logische reactie geweest.

Maar het is gelukkig geen oorlog; twee kerstdagen en door een virus kon Nederland nergens heen.
Wat ik heb gemist zijn de kerkdiensten, de verjaardagen in deze periode met familie, de activiteiten van onze PKN-gemeente rondom kerst en het samen zingen, voor de rest waren mijn kerstdagen niet eens heel veel anders dan andere jaren.
Wat we altijd heel vanzelfsprekend hebben gevonden gaan we eind volgend jaar als een ongekende luxe ervaren.
Maar Nederland en zijn inwoners kennende zal er dan ook wel weer voldoende te zeuren zijn.

Ik maakte vandaag van alles wat over is gebleven van het gezamenlijke eten van 1e & 2e kerstdag een quiche.
Een 3e kerstdag-quiche.
A.s. vrijdag verschijnt er weer een TBONTB-blog, dan over het sub-menu ‘Koken & Bakken, daarna zal ik het recept voor deze quiche beschrijven én voorzien van foto’s.

Omdat ik andere jaren twee weken kerstvakantie had, schreef ik bijna nooit over de kerstdagen zelf; wel over de voorpret, kerststukjes, versieringen, lampjes en kaarten, maar niet over kerst.
Eigenlijk was het ook niet heel spectaculair: 1e kerstdag gingen we gourmetten en 2e kerstdag gebruikten we de pizzarette, met steeds een klein deel van de kinderen, al dan niet met aanhang.
Gewandeld, buiten glühwein gedronken en carols gezongen, een heerlijk spannend potje Kolonisten van Catan gedaan en heel erg genoten van het feit dat het gewoon door kon gaan.
Op  voorhand maakte ik me namelijk  erg nerveus of er toch niet nog een telefoontje kwam. We hoorden mensen die familiebijeenkomsten afbliezen omdat iemand corona had gekregen.
Dan moet je 10 dagen in quarantaine……..

De kerkdienst van 1e kerstdag bekeken we thuis.
Aan die viering werkten ’the Gents’ mee. Zonder corona zingen die nooit in een kerkdienst, maar nu alle andere optredens afgezegd moesten worden konden wij ze als gemeente een podium bieden.
Dan ben je als PKN-gemeente echt wel verwend als je zo’n groep sterke zangers in je midden hebt.
Maar hoe mooi de liederen ook werden uitgevoerd: het blijft schraal afsteken bij het samen zingen van kerstliederen als we op kerstmorgen met de hele gemeente bij elkaar zijn.
Niet zo mooi als deze mannen natuurlijk, maar wel zo waardevol.
Heb je het gemist? Je kunt het nog terugkijken op Kerkomroep. (Op de Helte, 25 december, 10.00 u)
De heren gaven zelfs nog een mini-concertje na afloop!

Dominee Sijbrand van Dijk had het in zijn overdenking op kerstavond over de hoop, soms ongefundeerd, die ons toch door deze moeilijke tijden heenhelpt.
Koning Willem Alexander benoemde in zijn toespraak de liefde, door Paulus zo lyrisch omschreven in 1 Corinthieërs 13.
Met de kinderen die op 2e Kerstdag bij ons waren voerden we een gesprek over het geloof: hoe heb je je opvoeding ervaren? Hoe kijken anderen tegen ons geloof aan? Wat straal je uit?

Geloof, hoop en liefde, het kwam allemaal even voorbij deze kerst.
Op kerstavond voelde ik gewoontegewijs even aan het bedeltje dat aan een zilveren kettinkje om mijn hals hang.
Het is klein en valt niet erg op; heel soms vraagt er eens iemand naar.
Aan een klein ringetje hangen drie symbooltjes: een kruisje, een hartje en een ankertje.
Ik kreeg het van mijn moeder rond mijn twintigste, op de afbeelding zie je de drie bedeltjes.
Ze zijn dus al veertig jaar oud en vertonen nogal wat kleine krasjes en slijtsporen.
Deze symbooljtes draag ik al veertig jaar met mij mee; in dit weekend werden ze alle drie even expliciet benoemd.
Het deed mij even stilstaan bij het kettinkje dat ik vaak gedachteloos draag, maar dat in al zijn eenvoud zo’n grote zeggingskracht heeft.

Ieder jaar sturen we vrienden en bekenden een eindejaarsgroet in de vorm van een kerstkaart.
Vorig jaar haakte ik bij iedere kaart een engeltje, dit jaar vouwde ik van theezakjes en/of hartjespapier een ster.
Ook zo’n ster maken? Lees dan het blog ‘Theezakjes vouwen van 9 december.
Net als andere jaren geef ik de kerst- en nieuwjaargroet ook door aan de lezers van mijn blog.
Voor de tekst van dit jaar gebruikte ik als basis een adventstekst van Marius van de Berg.
Ds. Sijbrand van Dijk las deze tekst voor op de eerste zondag van advent; het sprak me erg aan.
Je vindt die tekst op het blog ‘Licht aan, letterlijk en figuurlijk‘.
De tekst op de kerstkaart die ik verstuurd heb ik geschreven in onze eigen streektaal.

sterren

kleine lochtpunties in de nacht
ku’j zölf ok wezen

straal warmte en interesse uut
geef het locht de ruumte

schien ondanks corona en crisis

glinster, geef aandacht
wees vriendelijk

doe de gedienen maor lös
straal, schien en glinster…!

In voorgaande jaren sloot ik met deze digitale kerstgroet het jaar af en nam ik twee weken kerstvakantie.
Dan was ik bekaf van de drukte op het werk, het zingen, de kerstvieringen, alle leuke dingen en de voorbereidingen daarvoor, kortom: dan moest ik even bijkomen en rust nemen, genieten van twee weken kerstvakantie.
In tegenstelling tot andere jaren heb ik die behoefte aan het eind van 2020 niet.
Op mijn werk is het de laatste weken vanwege het wisselen naar een andere baan binnen Lentis erg rustig geweest en ook de rest van ons sociale leven ligt door de coronalockdown bijna helemaal stil. In deze kerstvakantie verschijnt er dus wel regelmatig een blog, al zal het misschien niet dagelijks zijn.

Straal,  schijn en glinster!

PS: heb je deze dagen de kerkdiensten gemist?
Op kerkomroep kun je de diensten (zonder publiek) in de kerstnacht en op 1e kerstdag terugzien en/of luisteren.

24 december Catharinakerk, 22.00 uur m.m.v. een kleine afvaardiging van de Cantorij Roden.
25 december Op de Helte, 10.00 uur m.m.v. een afvaardiging van The Gents.

Kerstbonus: 
Vandaag als bonus bij dit blog een link die ik doorgestuurd kreeg van onze cantor Karel Stegeman.
Hij studeert aan het Prins Claus Conservatorium in Groningen en hij schreef het volgende:

Vlak voor de lockdown heeft het conservatorium een kerstgroet opgenomen die ik graag met jullie deel. De link vinden jullie onder dit bericht.
Veel luisterplezier en een hartelijke kerstgroet aan een ieder – in het bijzonder aan alle zangers die de afgelopen weken of zelfs maanden graag zouden zingen maar wachten op betere tijden.

https://www.youtube.com/watch?v=NOtO39d9NhM&ab_channel=PrinsClausConservatoriumGroningen
Wat een mooi kerstconcert; geniet er van!

Vorige week kregen we een uitnodiging van Nelly van de Hoogersmilde-vriendenclub.
“Wat hebben we elkaar lang niet gezien! Zin om mee te doen met een pubquiz met z’n achten? Dan zie je elkaar op je tablet. Kunnen we ook even bijpraten.”
Nou, wat ja een goed idee; iedereen deed mee, dus vrijdagavond 17 december zochten wij rond 20.00 uur contact.
Dat contact met z’n achten gaat natuurlijk nooit zonder slag of stoot.
Het begon dus al met gedoe en heerlijk gezeur: “Ik zie joe niet, ik zie allent joen kneien…” en meer van dat soort opmerkingen over beeld en geluid.

Rond twintig over acht ging het dan gebeuren. Ieder stel vormde samen een team, Gerard en ik noemden ons team ‘Grada’.
Het begin was nog wel even een dingetje: je moest allemaal tegelijk starten. Als er eentje achterbleef en niet aanhaakte, kon dat later ook niet meer, maar gelukkig, dat lukte ons prima.
Er kwamen twee heren in beeld, die ik eerst niet vertrouwde: “Hé, die horen helemaal niet bij onze vriendenclub!”, maar dat bleken de quizmasters te zijn.
Zij legden ons uit hoe het allemaal in zijn werk ging, maar dat kregen wij niet helemaal goed mee, omdat onze vrienden diezelfde tekst ook hoorden en het bij ons daardoor via de telefoonapp tweemaal binnenkwam, 0.5 seconde later. Ergo: niet te verstaan.
“Ach, je leest toch ook niet de hele gebruiksaanwijzing van een nieuw apparaat helemaal door, laten we maar beginnen”.
Maar daardoor hadden wij een essentieel detail gemist: bij de open vragen moest je je eigen score bijhouden; daar kwamen wij pas achter in ronde 4.

Döt ok niks.
Mensen, wat was het leuk.
De vragen gingen alleen over Nederland: een ronde met voorjaarsbloemen, bekende Nederlanders, tunes van televisie series, algemene vragen, foto’s van Nederlandse steden en muziek.
Bij de TV-tunes wisten wij heel veel niet, alleen Baantjer had iedereen goed. Heeft deels ook met onze leeftijd te maken.
“Hoe heet het hondje in de boeken over Jip & Janneke’? Bijna iedereen dacht Takkie, één team dacht Siepie, maar die kijken door een ‘kattenbril’.
Die hadden zelfs hun team naar hun kat genoemd…..
We begonnen allemaal met koffie, maar al snel kwamen er andere glazen in beeld en haalde iedereen iets lekkers op.
Zo zaten wij in onze eigen pub met ons eigen bier- en portglas, met borrelnootjes en chips uit Gerard’s kerstpakket.

De pubquiz werd verzorgd door Magna Events; de vragen komen voorbij in plaatjes of worden door een quizmaster gesteld; deze avond kostte ons € 4,95 per stel.
Dat evenementenbureau heeft door het coronavirus andere vormen van entertainment moeten bedenken, want de bedrijfsuitjes en andere feestjes die ze anders organiseren kunnen al maanden niet doorgaan. Lijkt het je leuk om ook eens zoiets te doen? Hierbij een link naar hun website, je komt dan op hun aanbod pubquizen; wij deden de Hollandse Pubquiz.

Om 21.45 u waren alle vragen beantwoord. Wij moesten toen nog de administratie van de eerste vier ronden bijwerken, maar dat was snel klaar, de antwoorden kwamen gelijk in beeld.
Een uur later wisten we weer van een ieder van ons hoe de laatste maanden verlopen waren en sloten we af.
Hou ik een avond met vrienden anders gemakkelijk vol tot 24.00 uur, nu was mijn batterijtje eerder leeg.
Van ‘met elkaar gezellig doen’ kun je kennelijk ook afwennen…..laten we hopen dat we daar snel weer aan wennen in 2021!

Verhalen die nooit vervelen, je kent ze vast wel.
Jozef die vanuit de put als slaaf wordt verkocht en op het eind onderkoning van Egypte wordt.
Maria uit The Sound of Music, die uiteindelijk trouwt met kapitein Von Trapp en die zingend met hun hele familie het filmdecor uitlopen, weg uit nazi-Oostenrijk.

Een verhaal dat ook nooit verveelt is ‘A Christmas Carol’, geschreven door Charles Dickens in 1843.
Hij bracht het boek uit op 19 december en het was al uitverkocht op de 22e.
Het boek was onmiddellijk een succes, met een verkoop van 6000 exemplaren binnen een week.
In 1843 hè? Maar wat ook een fantastisch verhaal!
Alle aspecten van het leven komen aan de orde; door die drie geesten kijk je in het verleden, in het heden en in de toekomst.
Je kijkt naar de keuze’s die Scrooge heeft gemaakt, maar ondertussen kijk je ook naar eigen leven.
Stel je voor dat ik nog een tweede kans zou krijgen….wat zou ik dan anders doen?
Het verhaal is griezelig, spannend, romantisch en sentimenteel; zo zit je op het puntje van je stoel (als bijvoorbeeld de geest van Marley voorbij komt om Scrooge te waarschuwen), zo zit je bijna in tranen te kijken naar de zielige Tiny Tim.
Het verhaal van de vrekkige Scrooge komt iedere kerst wel voorbij op de televisie, al vele uitvoeringen heb ik in de loop van de jaren gezien.
Eén van de leukste versies vond ik ‘The Muppet-Christmas carol’, die bevolkt wordt door o.a. Waldorf & Statler, Miss Piggy en Kermit en The Great Gonzo als verteller.

Zondagavond zat ik na het journaal op de bank met koffie en een kerstkransje voor een nieuwe uitvoering: Scrooge Live, uitgezonden vanuit Dordrecht.
Het zou er uit gaan zien als een muzikale speelfilm; het verhaal van Dickens was hertaald door het cabaret-duo Velthuis en Kemper.
De twee heren speelden ook gelijk de twee hoofdrollen: Richard Kemper vertolkte Ebenhaezer Scrooge en Remco Velthuis was de verteller.
Het had wel wat van The Passion, het verschil is dat naast dit spektakel ‘Kinderarmoede in Nederland’ onder de aandacht werd gebracht; dus naast het verhaal van Dickens en veel bekende, zingende Nederlanders kregen we tussendoor ook video’s te zien over schrijnende gevallen van die armoede.

Scrooge Live was een zeer vermakelijk gebeuren. Echt grappige teksten, leuke vondsten (John Kraaykamp en Ron Brandsteder als collectantenduo ‘Ronnie en Johnny, want Bonny konnie’) en gezellige muziek, uitgevoerd door een koor en een live-orkest. Simone Kleinsma sprong er voor mij echt uit; haar ‘Geest van het kerstfeest van heden’ straalde aanstekelijk enthousiasme uit, je vroeg je bij haar echt af wie er nou niet van kerstmis houdt.
Het goede doel, Nationaal Fonds Kinderhulp, kreeg ook voldoende aandacht.
Soms was dat wat ons betreft op het randje van wat wij aankunnen, maar het was goed gedaan, het gaat tenslotte om het werven van donateurs.
En natuurlijk liep het allemaal goed af.
“Het kan ook te zoet, hè” riep Scrooge op het laatst.
Ja, dat kan. Maar dat mag wat mij betreft ook met dit verhaal.

Hoe vaak heb ik ‘A Christmas Carol’ nu al gezien?
Heel vaak.
Volgend jaar hoop ik met koffie en een kerstkransje te kijken naar Scrooge Live ’21.

P.S.

….mijn uitzicht….

Vanmiddag was er een opname voor de Kerstpresentatie van Passage en de PCOB in de Catharinakerk, een digitaal alternatief voor de kerstmiddagen die niet door kunnen gaan.
Zes leden van Oranje werkten mee, we hoorden gedichten en een kerstverhaal, het kerstevangelie werd gelezen in verschillende streektalen en Gerard en ik mochten ook een paar liederen zingen.
De Kerstpresentatie is te bekijken/beluisteren op Kerkomroep. : 22 december, Catharinakerk, 14.52 uur.
Je kunt het ook bekijken op YouTube.
Op de afbeelding: mijn uitzicht vanuit de zijbeuk waarin een beetje verstopt deze presentatie bijwoonden.
Let even op de prachtige boog tussen het schip en het koor van de kerk.

Weet je nog, die berenjacht in coronatijd?
Heel veel mensen zetten een beer voor hun raam en kinderen konden dan met hun ouders op ‘berenjacht’: waar zie je een beer?
Deze berenjacht heeft in Roden een kerst-versie gekregen: de engelenspeurtocht.

Jaarlijks wordt op kerstavond in Op de Helte een groot kinderkerstfeest georganiseerd; herders, engelen, wijzen, Jozef en Maria, de herbergier, we hebben ze allemaal in de loop van de jaren voorbij zien komen. Met muziek, koorzang en samenzang.
Dit jaar is het festijn vanwege corona niet eens opgestart: het zat er wel aan te komen dat we niet met 200 mensen in Op de Helte konden genieten van de kinderen, het zingen en de sfeer.
Wel was er begonnen met de voorbereiding van een ‘herdertjes-tocht’: groepjes van zes kinderen zouden met een begeleider door het dorp lopen en onderweg figuren uit het kerstverhaal tegenkomen. Wij zouden als gezin pleisterplaats zijn: er zou gezongen worden en er zou buiten koek en zopie worden uitgedeeld op Waninge Plaza.
Maandagavond na de toespraak van minister president Rutte werd duidelijk dat die herdertjestocht ook niet door kon gaan.
Als alternatief werd toen de engelenspeurtocht bedacht.
Wil je er meer over weten?
Hierbij een link naar de flyer met meer informatie.

Leuk, ging ik ook doen.
Drie gehaakte engelen hangen er altijd in mijn kerstboom, die heb ik nu met feestelijk engelen-lint voor het raam gehangen.
Daarmee ben ik wel wat vroeg; de kinderen kunnen vanaf kerstavond foto’s insturen van de engelen die ze vinden.
Heb jij geen engel, maar wil je er wel één voor je raam?
Kijk dan op de pagina ‘Engelenspeurtocht’ in de kinderhoek op onze PKN-website.
Daar vind je een aantal creatieve werkvormen om zelf een engel te maken; je kunt er zelfs één van mondkapjes vouwen!

Wil je zelf zo’n mooie 3D-engel haken? Kijk dan eens op deze link op de website ‘handwerkles’ >>> . Op de link vind je een patroon en Mirte (van de website) maakt er hele duidelijke filmpjes bij. Het engeltje heb ik gemaakt achter het beeldscherm van de computer met het patroon en de bijbehorende filmpjes bij de hand.
De andere 3D-variant vind je op Miranda’s workshops.

Nog even iets grappigs over handwerken wat ik vandaag kreeg doorgestuurd van schoonzoon Jon.
Dat had hij gevonden op zijn facebook-feed:

I’m convinced that crochet (and knitting) is witch’s black magic…..
My wife does that stuff….
She sits there with two magic wands, performing complex movements, while chanting en cursing, looking at a spellbook….
And then, blanket.
Witchcraft. 

Ben je het Engels niet machtig?
Hierbij de vertaling.

Ik ben er van overtuigd dat haken (en breien) de zwarte magie van heksen is.
Mij vrouw doet dat.
Ze zit daar met twee toverstokken en voert complexe bewegingen uit, terwijl ze zingt en vloekt, kijkend naar een spreukenboek.
En dan, deken.
Toverkracht.

In Engeland zingt men graag christmascarols in de periode voor kerst.
Vorig jaar zongen we met het PKN-Christmas-carols-koor in een vesper die helemaal in het teken stond van die carols.
Jon en Frea vertelden in die viering iets over de bijbehorende gewoontes: over ‘caroling’ bijvoorbeeld.
Zomaar met een groepje zangers op een straathoek staan en carols zingen.
Of ‘Beer and hymns’: met de hele kroeg gezellig carols zingen en ondertussen lekker aan de bier of de wijn.
Wij kregen als gezin vorig jaar de smaak van het carols zingen echt te pakken en besloten dat het tijd was voor het in het leven roepen van een nieuwe traditie: één van de adventszondagen komen we bij elkaar en gaan we met elkaar vierstemmig carols zingen, we noemen het Waninge-Caroling.

Goed idee; maar in coronatijd wat lastig uitvoerbaar.
Maar wij hebben een grote schuur in onze tuin staan met een terras ervoor, het zogenaamde Waninge-plaza.
We bedachten dat het caroling wel door kon gaan, maar dan grotendeels buiten.
Gerard had een infra-rood-lamp aangelegd in de schuur en de zij- en voorkant afgeschermd met zeil.
Zaterdag kookte ik drie liter groentesoep, bakte een pizza-breekbrood en sloeg 3 blikken knakworst en witte kadetjes in; één van de dochters zou zorgen voor glühwein.
En zo zaten we  gistermiddag met ons gezin in de buitenlucht carols te zingen.

De 7 carols die we vorig jaar hadden ingestudeerd stonden op het programma.
Jon zong de bas, Gerard en Harriët tenor, Frea en ik alt en Carlijn sopraan.
Frea was af en toe solidair met Carlijn en zong sopraan met haar mee.
We zongen ongeveer een uur; ik haalde mijn hart er aan op.

Naast de 7 geplande carols had ik gevraagd of er nog andere favorieten waren.
Heel onbescheiden had ik zelf al gezegd dat ik graag Tibie Paiom wilde zingen, op de accordeon begeleid door mij.
Een jaar heb ik daar op geoefend en het was één van de eerste keren dat ik iets begeleidde: spannend, maar o, wat bijzonder.
Kippenvel, ondanks de kou. Ken je het lied niet? Hierbij een link naar een video op YouTube: Tibie Paiom.
Jon had gekozen voor ‘The angel Gabriël from heaven came’; die zongen ze ook met het studentenkoor en hij vond de zetting zo mooi.
Wij ook. Ook even luisteren? Hierbij een link naar het lied over aartsengel Gabriël.

Nu ik dit zit te typen is het zondagavond kwart voor tien.
Er staat nog een klein pannetje soep (voor morgen) op het fornuis en drie stukken breekbrood bleven over; verder is alles op.
Ik heb nog dikke sokken aan en een fleece-trui, want ik ben nog niet weer helemaal warm.
We hebben net het journaal gezien en houden ons hart vast voor wat betreft de nieuwe coronamaatregelen die morgen bekend worden gemaakt door de regering.
Maar deze eerste ‘Waninge-caroling’ op 3e advent pakken ze ons niet meer af.
Volgend jaar weer.
IJs, weder en corona dienende.