In onze jaarkalender hebben we de weken/weekenden vastgelegd wanneer we verblijven in ons huis op het Timmerholt in Westerbork.
In de zomermaanden is het eigenlijk helemaal al verhuurd, wij staan pas begin oktober weer op de rol.
Maar soms is er even een weekend niemand.
Dan vertrekken er gasten op vrijdagmorgen en de volgende gasten komen dan pas op maandagmiddag.
En heel soms….. is het dan ook nog heel mooi weer.
Zaterdagmorgen 18 juni zette Gerard de fietsen op de auto en om 10.00 uur zaten wij aan de koffie op ons terras aan het meer.
Vrije dag.
Heerlijk.
We hebben ’s middags 40 kilometer gefietst.
We kwamen door dorpen als Orvelte, Oud Aalden, Meppen, Balinge en Garminge.
Wat een schoonheid en dat allemaal in Drenthe.
Door Oud Aalden kwam ik bijna niet heen: we fietsten stapvoets, maar eigenlijk wou ik gewoon lopen.
Je komt gewoon ogen te kort!
We kwamen bordjes tegens voor een uitgezette wandeling: ‘Aalden Rondomme’. Die zetten we op het lijstje ‘Dingen die we nog willen doen’.
Er stond ook nog een bordje dat we voorzichtig moesten doen om Henny’s kippen.
Onderweg wilden we een pannenkoek eten.
’s Morgens hadden we al geïnformeerd bij ‘de Strohoed’ in Elp en bij ‘het Hoes van Hol An’ in Aalden, maar daar konden we al niet meer terecht. Vol.
Gelukkig was er nog ruimte in Orvelte bij ‘de Drentse Heerlijkheid’.
Toen ik belde voor een reservering werd gezegd: “O, reserveren hoeft niet hoor, er gaan met die hitte niet veel mensen buiten zitten.’
Toen we aankwamen zat het terras wel al bijna vol. Daar hadden wij niet op gerekend en wij wisten: zij ook niet…
Een mevrouw van de bediening kwam ons al tegemoet lopen: “U heeft gebeld? Ik heb daar een tafeltje voor u tweeën gereserveerd!”
Fijn. In de schaduw onder bomen op een oud boerenerf.
Met een glas knisperkoude ‘zoete witte’ en een pannenkoek met spek en kaas.
We kochten ook nog een ijsje onderweg, in Meppen.
Als je hard fietst ben je er zo doorheen, een vlekje op de kaart is het, maar in een oude boerderij in Meppen is een heuse ijssalon gevestigd.
Nona’s is de naam en men verkoopt er ‘home-made’ ijs. Huisgemaakt. Zelfgemaakt.
Een ijsje; hoe bijzonder kan het zijn?
Yoghurt-banaan had ik.
Met slagroom.
De naam van deze ijssalon komt standaard op bovengenoemd lijstje waar de wandeling in Aalden ook al op staat.
Zaterdagavond zaten we weer gewoon een boom te klaverjassen aan de Boskamp.
Wat een top- vrije dag!