een alternatief voor 'de waan van de dag'

Categorie: Haken Pagina 5 van 10

5 juli: Sigaar uit eigen doos.

In de doos met cadeautjes die ik kreeg van mijn collega’s (zie 25 april) zat ook een handwerkblad met daarbij 10 piep-kleine bolletjes katoen in verschillende kleuren; van collega Winny. Met haar heb ik een tijdje op één kamer gezeten. Deze  maand viert zij haar 40-jarig jubileum als werknemer bij Lentis en twee weken geleden was er een feestelijk etentje in Winschoten.

10 mini-bolletjes

We legden allemaal een bedragje in voor een cadeau voor haar,  maar ik wilde ook graag iets persoonlijks geven; ik besloot haar cadeautje voor mij te transformeren tot een cadeautje voor haar.  Van één zo’n mini-bolletje kon ik net één onderzettertje haken.
Van de restjes haakte ik twee lossenkettingen voor een mooi strikje om een setje van 5 onderzetters.

Het cadeautje viel in goede aarde; al was het op de keper beschouwd eigenlijk een sigaar uit eigen doos.
“Iedere keer als je deze onderzetters gebruikt denk je even aan ons!” merkte iemand op.
Het is in ieder geval een leuke herinnering aan de goede tijd die we als collega’s samen hebben gehad.

Ook zo’n onderzetter haken? Hierbij een link naar het blog: ‘Van onderzetters naar rommelmarkt’ van 2 juli 2015.
Daar vind je een link naar het haakpatroon.

Reageren

9 juni: Omslagdoek wordt vest. Voor kantoor.

Eliza

Op 24 april schreef ik over de cadeautjesmand die ik kreeg van mijn collega’s. Twee bollen Scheepjeswol Eliza zaten er in van collega Jacquelien.
Ik bedacht dat ik daar wel een omslagdoek van zou kunnen haken,  maar dan heb je aan twee bollen niet genoeg.

Eva

Bij de Wibra kocht ik twee bollen Eva in een constrasterende kleur en wisselende de bollen af. De driehoekige doek haakte ik zoals wordt voorgedaan in een video die ik vond op You Tube, de link staat in de PDF onderaan dit blog.

De omslagdoek zou ik op kantoor in een la van mijn bureau leggen.  Ik deel een kamer met twee heren en een dame en soms ben ik de enige die het koud heeft.
In dat soort situaties leek mij een omslagdoek handig.
Maar in de praktijk blijft een omslagdoek niet zitten.

“Als ik die punten om mijn polsen draai ontstaan er mouwen” bedacht ik. Met de doek om mijn schouders probeerde ik wat uit.  Op de foto hiernaast zie je dat de doek om mijn linkerarm al een mouw heeft, om de rechterarm markeer ik met mijn vingers het punt waar de doek aan elkaar gezet moet worden om de mouwen te creëren.

Experiment geslaagd.
Een kantoor-omslagdoek-vest.
Hierbij de link naar een PDF Omslagdoek wordt vest met alle informatie hoe de doek is gehaakt, foto’s van de transformatie van doek naar vest en het eindresultaat.

Reageren

21 mei: Gehaakt zomerjurkje voor een baby-meisje.

Bij ons in de buurt is een klein baby-meisje geboren. Dat is op zich natuurlijk niets bijzonders, wij hebben zelf drie keer zo’n rose wolkje gekregen. Maar wij kennen de opa en oma van het babymeisje. Twee zonen hebben ze. De oudste zoon heeft op zijn beurt ook weer twee zonen gekregen en de tweede zoon had ook al één jongetje op de wereld gezet. Halverwege deze zwangerschap sprak ik de oma: “We krijgen een kleindochter!”

Eigenlijk heel gewoon,  maar o zo bijzonder.

Voor dit meisje haakte ik een klein, wit zomerjurkje. Het wordt steeds moeilijker om een patroontje voor zoiets te vinden op internet. Plaatjes genoeg, veel te veel zelfs. Eerst begon ik aan een patroontje met een vierkant pasje, dat moest je dubbelvouwen. Maar toen ik vier toeren van dat pasje had gehaakt, bleek dat als je dat dubbelvouwde er nooit een klein baby-meisjes-hoofdje doorheen zou passen.
Op de plaatjes die bij het patroontje stonden had een pop het jurkje aan.
Tja, dat hoofd kun je er even afdraaien…..

Verder zoeken. Ik vond een patroontje van een overgooiertje dat iemand zelf had aangepast zodat het een jurkje werd. (hierbij een link naar die website Charami >>>)
“Angel-wings-jurkje” heette het. Engelenvleugeljurkje.
Dat heb ik gemaakt voor ons buur(t)meisje, maar ook ik heb het weer hier en daar aangepast.  Het is gemaakt voor een meisje van 4-6 weken. Voor de liefhebbers: ik maakte een beschrijving van hoe ik het gehaakt heb, mét het extra gele randje en de knoopjes.
Hierbij een link baby jurkje angelwings naar het PDF en foto’s van de verschillende details.

Van de mama van het babymeisje kreeg ik twee dagen later een foto van hun meisje met het jurkje aan. Wát een schatje. Dit schreef ze er bij:  In ieder geval is het jurkje super leuk en het staat goed. Lekker voor deze warme dagen.

Reageren

6 mei: Handwerken en lezen.

Tijd genoeg. In periodes van werk,  huishouden en maatschappelijke drukte verlang ik daar wel eens naar.  Nu heb ik dat.  De operatie is nu bijna zes weken geleden. Als ik alleen een stent had gekregen had ik deze week weer aan het werk gekund. Dat is nu nog niet aan de orde.  Het borstbeen is nog erg gevoelig, ik heb een conditie van nul en ga volgende week beginnen met de revalidatie.

Tijd genoeg dus om te handwerken en te lezen.  Al een paar maanden was ik bezig met een blokken-deken in pasteltinten. Vrijdagavond was hij zomaar klaar. Het idee en het patroon had ik van de website ‘Blij dat ik brei’. Haak in dit geval.  Hierbij een link naar een beschrijving, patroon en foto’s op de pagina Blokjesdeken in pastel >>>.
De kleuren heb ik aangepast aan onze woonkamer en nu ligt hij op onze bank.
Al eerder had ik een gehaakte plaid voor de bank gemaakt, (zie Call the midwife-blanket), maar de gaatjes die daarin zaten waren iets te groot. De koek- en chipskruimels vielen daar doorheen…..

Ook voor lezen heb ik nu veel tijd: ik heb alweer een boek uit.
Het heet ‘Zwarte dageraad’ en het is geschreven door een het Zweeds schrijversechtpaar Börjlind.
Op internet vond ik de website ‘Thrillers & Zo’, gemaakt door Els Roest. Els beschrijft het schrijversechtpaar en het boek, dat ga ik op deze website niet nog een keer doen.
Hierbij een link naar de pagina ‘Cilla en Rolf Börjlind  ruim twintig jaar succesvol in de misdaad.’
Het is zo’n boek dat je niet meer weg kan leggen als je nog 100 pagina’s moet. “Ga jij maar vast naar bed, dit boek moet vanavond nog uit!”

Reageren

30 januari: Van rondjes naar vierkantjes.

Onder de titel ‘het virus’ schreef ik in juli, augustus en september blogs over de Rodermarktwagen die we met de kerk bouwden. Eén aspect daarvan was het haken van blauwe rondjes voor de voorkant van de wagen. We plaatsten een oproep op de PKN-website, deden een afkondiging in de kerk en deelden een haakbeschrijving uit.
De respons was overweldigend. We werden overspoeld met blauwe rondjes!
Op de foto zie je wat we er mee hebben gedaan: ze vormden de onderkant van de lessenaar waar de grote bijbel op lag te pronken.

De wagen werd gesloopt, maar de rondjes werden er af gehaald door Hetty. Zij vond het zonde als ze allemaal werden weggegooid. Ze had ook al een idee wat ze er mee ging doen: ze wilde meedoen met het project ‘de grootste gehaakte deken van de wereld’ (GGDW) dat is opgezet in het kader van Leeuwarden Culturele hoofdstad van Europa 2018.
Hetty heeft in haar eentje al één deken voor dat project klaar, gemaakt van de rondjes van de Rodermarktwagen. Ze maakte van de rondjes vierkantjes door er omheen te haken.
Er zijn nu nog best heel veel rondjes over en Hetty wil graag nóg zo’n deken maken, maar alleen is maar alleen, het is een hele klus en in mei sluit de aanlevertermijn.
De slogan van de GGDW is ‘Haak aan, haak mee!’ en dat is wat Hetty nu aan mensen die kunnen haken vraagt: haak je met haar mee en maak je ook vierkantjes van rondjes?

Op de website van onze kerk PKN>>>> vind je meer informatie over hoe je Hetty kunt helpen met vierkant maken van de rondjes.
Meer weten over de grootste gehaakte deken van de wereld?
Klik hier >>> voor een filmpje van Omroep Friesland over dit onderwerp.
Er is ook een Facebook-pagina: klik hier >>>.

Reageren

16 juni: Het lijkt er op….

Vorig  jaar  in september schreef ik over kussens met een gehaakte voorkant en een gebreide achterkant. ( Zie: Kussen bi-stitchual>>>)
Van het Call-the-midwife-dekentje >>> en die kussens had ik nogal wat restjes over;
daar heb ik met wat kunst- en vliegwerk nog een vierde kussen van gemaakt.

harten grijs i.p.v. rood

Voor de haakkant gebruikte ik de donkergrijze katoen voor de harten van de granny squares. Dat gaf een ander effect dan de donkerrode kernen in de andere kussens. Ook de grijs- en rosetinten zijn iets anders dan de gemêleerde katoen van de andere kussens. Resultaat: het lijkt op elkaar, het is anders en toch passen ze bij elkaar.

….. randje stokjes aan het breiwerk…..

Bij de brei-blaadjes-kant stuitte ik op een ander probleem: de katoen van het dekentje was dunner dan die van de kussens.
Dus de vierkantjes vielen kleiner uit en vulden met elkaar niet het hele oppervlak van het kussen.
Ik bedacht dat er ik dan wel een rand stokjes omheen kon haken. (Zie foto).
Daarbij haakte ik om het hele gebreide vierkant eerst een toer met vasten en daarna haakte ik op iedere vaste een stokje. (De stokjes in de achterste lus van de vaste haken, dan krijg je een mooi randje op de plek waar het haakwerk aan het breiwerk vastgemaakt wordt.)
Op de hoeken haakte ik 5 stokjes in één vaste.

grijze i.p.v. roze knoop

Ook zo’n rose knoop die in het midden van de kussens zit kon ik er niet meer bij krijgen, daarvoor koos ik een grijze variant.
Klik op de foto’s voor een vergroting, dan zie je heel duidelijk de gehaakte rand aan het gebreide gedeelte.

Ook voor deze kant van de  kussens geldt nu: het lijkt op elkaar, het is anders en toch passen ze bij elkaar. 
Doet me denken aan onze dochters.
Hiernaast een afbeelding van de drie dames uit 2015, gemaakt in Schoorl.
(lees hier >>> het bijbehorende blog).

Het lijkt op elkaar, het is anders en toch passen ze bij elkaar…….

Reageren

7 juni: Katten-konten-onderzetters.

In maart kreeg ik van dochter Harriët een plastic zakje. “Dit heb ik allemaal van jou geleend. Weet nog wel? Ik wou haken. Ik heb het geprobeerd, maar het is niks voor mij. Misschien kun jij er nog wat mee?”
In het zakje zaten verschillende bolletjes wol, twee haaknaalden en een paar ‘beginnetjes’.

In één van de beginnetjes zag ik een klein rose  kattenkontje. Dat had ze me namelijk laten zien; ze had rose en zwarte katoen gekocht en liet me een plaatje zien. “Kijk, dit ga ik proberen te maken.” Het was een onderzettertje met een staartje en twee pootjes er aan met in het midden een klein rose rondje: een “cat but”. In goed Nederlands een kattenkont.

Het leek me wel leuk om die  voor haar te maken. Op internet zocht ik het patroontje op en haakte met de door Harriët speciaal daarvoor gekochte katoen zes onderzetters. Begin juni was ze jarig. De onderzetters gaf ik haar als kadootje. Een sigaar uit eigen doos, maar dan anders.

Wil je ook zulke onderzetters?
Klik hier Katten-konten-onderzetters voor een PDF met een haakbeschrijving van deze ‘kattenkonten’.

Reageren

30 maart: Plaid op de bank.

Op 25 februari schreef ik over de ‘Call-the-midwife-blanket’ >>>, het dekentje dat ik aan het haken was. Inmiddels is het dekentje uitgegroeid tot een mooie plaid en ligt het te pronken op mijn bank.

  

Het is iets langer en iets breder dan de deken die hiervoor op onze bank lag.
Ik kan hem achter en naast de zitting een beetje instoppen, dus de plaid blijft goed liggen als ik er op zit.

Met ‘Call the midwife’ (Roep de vroedvrouw) heeft mijn plaid inmiddels helemaal niks meer te maken.
Op het plaatje hiernaast (een afbeelding uit de jaren ’60 serie) zie je hoe het patroontje oorspronkelijk is.
Op internet las ik dat de dekentjes in Engeland razend populair zijn; retro is weer hartstikke hip. Als je je spullen maar lang genoeg bewaart komt het vanzelf weer een keer in de mode…….

 

Reageren

25 februari: “Call the midwife”-blanket.

Vorige week begon ik met een nieuw haakproject: een “Call the midwife”-blanket. Een “Roep de vroedvrouw”-dekentje. Had ik gevonden op internet.
Ben je benieuwd wat dat is? Klik hier >>> voor de website met de uitleg en foto’s.

Omdat ik het dekentje ga gebruiken op mijn bank, zocht ik kleuren uit die bij mijn huis, meubels en de bi-stitchual kussens >>> passen. Voortvarend ging ik van start met grijs en haaknaald nr. 3. Na vier dagen had ik al zo’n stuk klaar.

Maar ik was niet tevreden met het resultaat; te grof, te los, te grote gaten. Omdat ik toch garen genoeg op voorraad had besloot ik om het eerst niet uit te halen, maar ik haakte hetzelfde nog een keer met haaknaald nr. 2. (op het wikkeltje om het bolletje adviseren ze 2,5/3)
Zie hier het resultaat.

Dat 1 milimetertje dan zo’n verschil maakt hè?
Nu was het wel goed. Het haakt iets minder gemakkelijk dan met 3, ik moet goed opletten dat ik met het kleinere haakje wel steeds de hele draad meeneem, (anders krijg je van die lelijke lusjes) maar het is beslist de moeite waard; het dekentje wordt zo een stuk dichter en fijner van structuur.

Reageren

9 februari: Restverwerking.

Op 26 januari schreef ik over drie Zeeuwse visserstruien die ik inmiddels al heb gebreid.
Van de truien van Frea en Harriët  had ik van elk nog 4 bolletjes over, van die van Gerard nog wat restjes. Van het restant van Harriët’s  groene trui breide ik een peuter-vestje voor een nieuw Waninge neefje of nichtje.
Met houten eendjes-knoopjes.
Voor het patroon: de beschrijving staat op het blog van 12 november 2014 >>>.
Wat een andere kleur en een ander stekenpatroon al niet doen…….

Van de denim-blauwe  bolletjes haakte ik een sjaal met het patroon dat ik gebruikte voor een zomer- colsjaaltje.
Daar maakte ik een winterversie van.
Voor het randje eromheen gebruikte ik de grijze restjes van Gerards trui.
Voor het patroon van het zomersjaaltje zie het blog van 15 augustus 2015 >>>.

Opmerking: op de foto’s zit er een rare verkleuring in de blauwe kleur. Dat was ook al zo met de foto’s van Frea’s trui. Ik kom er niet goed achter waar dat van komt; heeft vast te maken met de kwaliteit van de foto’s van mijn telefoon. In het echt is de sjaal egaal denimblauw: als je op de foto’s klikt krijg je een vergroting en dan is verkleuring verdwenen.

Reageren

Pagina 5 van 10

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén