Categorie: Handwerken Pagina 19 van 23

6 december: “Wat ben je nou aan het breien?!?”

Door Ada

Op 6 december 2014

Halverwege dit jaar werd ik benaderd door iemand die sliep met een C-pap. Dat is een apparaat dat apneu-patiënten ondersteunt bij hun ademhaling ’s nachts. Zij had er last van dat de lange slang die er aanzat vochtig werd van binnen. Het zou helpen als er een soort hoesje omheen zou zitten. Kon ik daar niet iets omheen breien voor haar?
Toen ik er mee bezig was ontlokte dat iemand de uitspraak: “Wat ben je nou aan het breien?!?! Beenwarmers voor een ooievaar…?”

Ja hoor, ja. Maar het helpt wel. De slang blijft warmer en er ontstaat minder vocht. Goed bezig.

Reageren

3 december: Franse les met ‘Frangiflutti’.

Door Ada

Op 3 december 2014

In Breien, Handwerken

Gisteravond hadden we de 10e en laatste franse les van dit jaar. Het is nu eerst kerstvakantie, half januari beginnen we weer. Iedereen nam iets lekkers mee en na het nakijken van het huiswerk dronken we een glaasje wijn en hadden het nog even heel gezellig.
Tijdens zo’n les vertellen we allemaal een kort verhaal in het frans (petite histoire) om de spreek- en luistervaardigheid te oefenen en heel verrassend had één van de andere ‘studenten’ een bol wol meegenomen en een patroon. Ze had het uitgeprint en liet zien wat ze ging breien. Het was een heel bijzondere sjaal met de naam ‘Frangiflutti’. Je vindt hem op de website van Wolwollewool >>>> een handwerkwinkel in Maastricht.

Mijn schoonzus mailde deze week dat ze tijdens een workshop van haar werk had geleerd dat een half uur breien of haken hetzelfde effect heeft als een half uur ‘mindfulness’. Wist ik al lang. Gisteren had ik om 11.15 uur een afspraak met de cardioloog in het ziekenhuis. Ik kom al tien jaar bij die man, dus ik weet inmiddels dat zijn spreekuur altijd erg uitloopt. Wat heerlijk dat je dan je breiwerkje bij je hebt……. om 11.55 uur was ik aan de beurt. Toen had ik dus al een half uur gebreid. Het ontlokte een medewachtende de opmerking: “Wat gezellig, een breiwerkje!” Ja man, gezellig. In de wachtkamer bij de cardioloog. Ik heb andere associaties bij gezellig. Het was trouwens allemaal goed, ik mag alles weer, dus ook zwemmen! Maandag ga ik naar de bedrijfsarts en ik denk dat ik volgende week weer ga beginnen met werken. En maandagavond zwemmen.

Vandaag gebeurde er iets waar ik helemaal van opkikkerde: een nichtje dat al acht maanden zwanger is vroeg mij of ik een dekentje voor haar kinderwagen wilde haken. Helemaal blij wordt ik van zo’n opdracht. We zijn gelijk naar ’t Spinnewiel gegaan en we hebben garen uitgezocht. Ze moet nog even bedenken wat voor dekentje ze wil, maar veel bedenktijd heeft ze niet want ze is op 17 december uitgeteld. Ik ben benieuwd wat ze kiest. Wordt vervolgd.

Reageren

1 december: Winter

Door Ada

Op 1 december 2014

In Haken, Handwerken

Vandaag begint de meteorologische winter. Vanmiddag was het koud, ik wandelde naar Tuincentrum Roden voor een potje vogelpindakaas van de Vogelbescherming. Vorig jaar hadden we een potje gewone pindakaas onder ons vogelhuisje geplaatst, maar ik hoorde dat ‘mensenpindakaas’ te zout is voor vogeltjes.
Winter is be Engel in het rood slist niet mijn favoriete seizoen, dat is de herfst. Maar van de winter is december wel de meest leuke maand. Eerst heb je alle spatzen rond Sinterklaas en daarna leven we toe naar Kerst.

Vorige week kwam mijn collega op bezoek, zij nam een engeltje voor me mee. Ze vond dat ik wel een engeltje op mijn schouder kon gebruiken. Het is gemaakt door haar zus en het past precies bij ons interieur. Het gebruikte materiaal is o.a. heel dun, buigzaam ijzerdraad, vilt en een stukje boomstam.
Prachtig vind ik zoiets, ik hou gewoon erg van zelfgemaakte dingen.

Zelf heb ik me de afgelopen dagen gewaagd aan een gehaakt engeltje d Kerstengeltje voor in de boom at ik vond op internet, op de website ‘handwerkles’ >>> . Daar vond ik een patroon en Mirte (van de website) maakt er hele duidelijke filmpjes bij. Wel een gepruts hoor, je kunt er niet ontspannen mee op de bank zitten naar Downton Abbey kijken. Het engeltje heb ik gemaakt achter het beeldscherm van de computer met het patroon en de bijbehorende filmpjes bij de hand.
Als de kerstboom in huis komt krijgt ze een ereplaats. Maar eerst Sinterklaas.

Reageren

28 november: Concentratieproblemen & Granny squares

Door Ada

Op 28 november 2014

In Haken, Handwerken

Vandaag heb ik de andere Granny-Square-slof ook afgemaakt. En kijk nou wat een mooi resultaat!

Granny square-sloffen Als je ze ook wil gaan maken: het patroon vind je op mijn weblog bij 17 november. Maar…. wel eerst een proef-slof maken ( zie 24 november). Van zo’n proefexemplaar leer je ontzettend veel: je moet eerst echt even prutsen en goed kijken hoe je de slof precies in elkaar zet, wat voor jou de goede afmetingen zijn en hoe de kleuren bij elkaar passen. Deze sloffen ga ik nu nog een keer haken, maar dan met basiskleur grijs en één andere accent-kleur.

Afgelopen week heb ik weer een paar flinke stappen gezet in het revalidatie-proces. Gisteravond heb ik weer de hele repetitie van de Catharinacantorij mee kunnen zingen en ik heb alle huishoudelijke klussen deze week weer zelf gedaan. Verder heb ik de bankzaken weer gedaan op mijn normale tempo. De vorige keer had ik erg last van concentratieproblemen: eindeloos zat ik te turen naar cijfercombinatie’s, bedragen, facturen en rekeningnummers. Ik maakte me al zorgen of dat wel weer goed zou komen, maar vandaag ging het weer prima. Verder heb ik weer achter het stuur gezeten, nu moet ik nog weer alleen in de auto weg durven. Maar alles hoeft niet tegelijk.

Morgenavond gaan we weer eens een boom klaverjassen: ik ben benieuwd of de concentratie al weer voldoende is opgebouwd om te kunnen winnen!

Reageren

26 november: Kreeftsteek &foto’s. En ook nog een goed gesprek.

Door Ada

Op 26 november 2014

In Haken, Handwerken

Gisteravond had ik één Granny-square slof af. Als ik ze allebei af heb zet ik een foto op het weblog. Nu is de slof wel goed gelukt en hij zit als gegoten. Het laatste randje om de instap moest met de kreeftsteek gehaakt worden. Die kende ik niet. Moest je dan vroeger iemand bellen die hem wel kende, of een boekje uit de bieb halen, tegenwoordig tik je op Google ‘kreeftsteek’ in en je hele scherm staat vol mogelijkheden.

Tot mijn grote genoegen vond ik een website waar de steek op stond. Ga maar eens kijken op de site ‘Handwerkles’ >>>.
Ik klikte op ‘Haken’, vervolgens op “Haakles” en tadaaah: alle steken en bij de kreeftsteek ook een filmpje. Dus met het haakwerkje zat ik vanmorgen voor de computer de instap van de slof om te zomen. Weer wat geleerd.

Verder zat ik vandaag op de kop in de foto’s. Digitaal dan. Vorige week heb ik mijn laatste Fotoboek gemaakt bij Blokker van het 1e halfjaar van 2014. Het is me te veel werk en het wordt me te duur. Vanaf het 3e kwartaal maak ik een digitaal fotoboek. Dat doe ik gewoon in de vorm van een Power Point Presentatie. Die kan ik zo op mijn tablet zetten en aan mijn moeder (of andere belangstellenden) laten zien.

Verder was er vandaag ook nog een positieve ervaring: ik had een gesprek met een psycholoog. Die heeft me een hart onder de riem gestoken en me geadviseerd: “Ga de angst niet uit de weg, maar vecht er tegen. Ga de confrontatie maar aan.” Ik moet over de angst heen leven. Niet thuis blijven zitten, maar de deur uit. Nou deed ik dat al, maar het kost wel veel moeite. Toch gewoon blijven doen dus, het gaat vanzelf beter. Het helpt me dat ik bevestiging krijg dat ik goed bezig ben.

“Koez’n op mekaar, kop d’r veur” adviseerde mijn vader vroeger als iets tegenzat. Was ik vroeger nog wel eens tegendraads: nu volg ik zijn advies met liefde op.

Reageren

24 november: Granny Square-slof mislukt

Door Ada

Op 24 november 2014

In Alledag, Haken, Handwerken

O, o, wat hadden Gerard en de meiden een lol via de Whatsapp vanmiddag. Ik was bezig met de Granny Square sloffen (zie 17 november). Het in elkaar zetten was best wel even een gedoe. Het lukte prima, maar ik zat heel ingespannen te prutsen. Gerard maakte daarvan een foto en stuurde die naar de meiden. Toen ik hem in elkaar had gezet bleek dat de slof echt veel te groot was: ik had me verkeken op de grootte van de haaknaald en de dikte van de wol.
Gerard grapte dat het wel leek alsof ik de slof voor hem had gehaakt. Hij app’te naar de meiden dat hij zijn schoenen er wel in aan kon houden……! Reuzen-slof
Het is ook echt geen gezicht. Op de foto zie je mijn voet met de slof ernaast…….. experiment mislukt. Maar ik ben niet voor één gat te vangen. Morgen begin ik aan een nieuwe.
Vanmiddag moest ik (zoals we dat in Drenthe zeggen) ‘met de bek op het stuur’. In het Martiniziekenhuis moest ik de cardio-fietstest doen om te zien of mijn hart weer grote inspanning aankan. Dat vind ik altijd wel heel spannend: je moet je tot het uiterste inspannen en ondertussen wordt er van alles gemeten. Het ging gelukkig allemaal goed. Ik had gehoopt dat ik nu ook weer mocht zwemmen, maar daar moet ik nog even mee wachten tot ik de cardioloog heb gesproken. Dat is volgende week. Tot die tijd ‘gewoon belasten’. Daar kunnen een paar lastige sloffen dan ook wel bij.

Reageren

19 november: Oma’s breidoos

Door Ada

Op 19 november 2014

In Handwerken

Gisteren noemde ik al even mijn Oma Vrieswijk. De oma die mij als klein meisje al breien en haken leerde. Ze overleed in 1970, ik was toen negen jaar en ik herinner het me nog als de dag van gisteren. Een groot verdriet in mijn kinderleven.
Van mijn tante Trijn kreeg ik vorig jaar een bijzonder erfstukje. Het was de breinaaldendoos van mijn oma. Hij was in de jaren vijftig gemaakt door mijn vader (die toen nog thuis woonde). Het is een langwerpige houten doos. Met een heel fijn uitgezaagd sierwerkje van hout bovenop het deksel.

De doos is gevoerd met een satijn-achtig, oud-rose stofje.
Tante Trijn vertelde dat dat stof van een oude onderjurk van oma was. De breinaalden van oma zaten nog in de doos toen ik hem kreeg.
Sommigen roestig en krom door het vele gebruik, maar sommigen nog heel mooi. Eén paar heb ik nu zelfs in gebruik.
Met zo’n doos hoef ik natuurlijk niet naar ‘Tussen Kunst & Kitsch’. Daar zouden ze me vertellen dat het niets waard is. Maar voor mij is het van onschatbare waarde. Gebruikt door mijn oma, gemaakt door mijn vader. Geluk zit in kleine dingen.

Reageren

18 november: Zou het dan toch…?

Door Ada

Op 18 november 2014

In Haken, Handwerken

Dochter Harriët vroeg mij of ik voor haar (als kadootje voor een vriendin met een baby) ook zo’n mooi vestje wilde breien (zie 12 november). Tuurlijk! Tied zat……
Maar de kleur kwam nogal krek, dus ze wilde graag mee naar ’t Spinnewiel om wol uit te zoeken.
Vanmorgen zijn we dus naar de handwerkwinkel gegaan, hebben een mooie bol blauw gemêleerde wol gekocht én vijf houten knoopjes met dieren er op.

Thuis liet ik haar een blog zien waar ik leuke ideeën op had gedaan. In de kantlijn stond een blog met een bijzondere naam Willewopsie >>>. We klikten er op en Harriët’s oog viel op dit kussen:
Willewopsie-kussen

Helemaal in de ban was ze. “Dit ga ik ook maken”. Ik vroeg of ze wel kon haken. Had ze vroeger wel gedaan, zei ze, ze ging het via internet proberen.
Zou het dan toch nog gaan gebeuren dat al mijn drie dochters gaan handwerken? Mijn oma Vrieswijk zou trots zijn…!

Reageren

17 november: Granny-square sloffen

Door Ada

Op 17 november 2014

In Haken, Handwerken

Vandaag is ’the day after the night before’. Veel te druk natuurlijk gisteren, maar ook zeer de moeite waard.
Niet te lang over hebben: vandaag ben ik moe en doe ik het lekker rustig aan. Nu ik zoveel tijd heb geniet ik bewust van de dingen waar ik anders niet zo vaak aan toe kom: snui’n op internet. Zaterdag ontdekte ik het blog van ene Karin: Karin aan de haak >>> . Daar vond ik heel apart patroon voor granny-square sloffen >>> Die had ze er al op gezet in augustus 2011.

Op zo’n blog kan ik eindeloos ronddwalen. Oh leuk dit, kijk nou dat, soms vind ik het gewoon jammer dat ik al twee dingen ‘op de pennen’ heb, want er is nog zoveel meer leuks om te doen.

Met die granny square sloffen wacht ik echter niet te lang. Te leuk.

Reageren

8 november: Wild, bont en spannend….

Door Ada

Op 8 november 2014

In Borduren, Handwerken

Vandaag was ik voor het eerst een middag helemaal alleen.
Eerst een flinke wandeling gemaakt naar Het Goed. Het was prachtig weer en het deed me goed om in de zon en de wind te lopen.
Eenmaal thuis ben ik begonnen met mijn luxe, geborduurde ‘tablet-hoesie’. Dat gaat minstens een jaar duren (als het niet langer is) maar het heeft geen haast. Ik heb immers de gehaakte versie al.

Gisteren vertelde ik dochter Harriët dat ik “Wild, bont & spannend” ging borduren. (zie foto uit het boek “Randen borduren in kruissteek” van José Sterrenburg) Wild, bont en spannend

Kennelijk had zij heel andere associaties bij die combinatie van woorden. Ze trok slechts één wenkbrauw op…… dat zegt genoeg. Maar ze vond het wel mooi! Het wordt vast niet zoals op bovenstaand plaatje, ik bedenk graag zelf iets, maar ik gebruik het wel als uitgangspunt.
Het begin is er. En ik moet bekennen: het was heerlijk vanmiddag!
Een-persoonsthee en borduren
Lekker bakkie ‘een-persoons-thee’, een nieuw borduurwerkje,
zeeën van tijd: “Wie döt mij wat vandage!”.
Ik trakteerde mezelf op een rumboon bij de thee.
Die heb ik nog van m’n verjaardag……

Reageren