Categorie: Muziek Pagina 36 van 39

16 maart: Inspiratiebron

Door Ada

Op 16 maart 2015

“Wij zijn een inspiratiebron voor haar blog.”
Deze woorden sprak de secretaresse van onze cantorij gisteravond om vijf voor zeven toen we aan de koffie zaten na het inzingen. We werkten gisteravond mee aan een vesperviering die begon om 19.00 uur.
Inderdaad, een inspiratiebron. Letterlijk en figuurlijk.

Ik complimenteerde een sopraan met haar rokje en vertelde dat ik dat zelf nooit zo goed durfde. Onze voorzitter, een heer van 75, zei dat hij dat heel goed begreep, want hij had ook nooit een rokje aan. We fantaseerden nog wat over kilts en doedelzakken en toen begon de vesper.

Het valt natuurlijk niet mee om te zingen na zo’n lastige emotionele week. Maar Gerard en ik hebben gekozen om ons niet verstoppen en alle draden gelijk maar weer op te pakken. De cantorij is dan naast een inspiratiebron ook een warm bad. Voor het inzingen kreeg ik al bemoedigende knipogen en hoofdknikjes. En na de vesper kreeg ik knuffels en zoenen. Armen om me heen.
Het meeleven van de groep helpt enorm bij het oppakken van de draden, maar ik knap ook geweldig op van het gezeur over rokjes en doedelzakken.

De cantorij is veel meer dan een koor. Het is een kerkelijke gemeenschap in het klein. Want Gerard kreeg gisteravond voor en na de dienst ook diezelfde warme deken om zich heen van de aanwezige gemeenteleden en er waren bloemen en een klein kadootje. Ik schreef het al op 30 november >>>: daarom gaan we naar de kerk.

Reageren

8 maart: Luthers Bach Ensemble

Door Ada

Op 8 maart 2015

In Muziek

Eigenlijk zou ik in november naar het theaterstuk ‘Geachte heer Bach’ van het muziektheater Assen gaan, maar toen kreeg ik een hartinfarct en kon ik niet.
En eigenlijk zou ik in maart weer meedoen aan de ‘Matthäus scratch’ in Roderwolde, maar die werd om onduidelijke redenen afgeblazen. Mi. (Dat zeggen onze kinderen als ze zichzelf zielig vinden).

Half februari vond ik een flyer van het Luthers Bach Ensemble >>>. Met de aankondiging van een uitvoering van de Matthäus in Assen op 6 maart. Die heb ik mezelf dus cadeau gedaan. Vriendin uit Peize wilde ook graag mee en zo zaten we vrijdagavond om 7 uur in de Jozefkerk in Assen. We waren mooi op tijd, dus we zagen ‘belangrijk-doenerige-vrouwen-van-ombestemde-leeftijd’ regelneverig heen en weer lopen. Het veroorzaakte menig binnenpretje bij vriendin en mij. Mensen kijken is zo’n onderhoudende bezigheid. In het juiste gezelschap kan ik daar enorm van genieten.
Maar nu de uitvoering: het was de mooiste die ik tot nu toe heb bijgewoond. Als het gekund had, had ik onmiddellijk een cd gekocht.
Met één van onze dominees heb ik een permanent meningsverschil over de altsolist. Volgens hem wordt die partij het mooist vertolkt door een counter-tenor, maar ik hoor liever een volle vrouwelijke alt “Erbarme dich” zingen.

Vrijdagavondzong Robert Kuizenga de altpartij. En het was ontroerend mooi. Dus ik heb me verzoend met de mannelijke Maria. Dit was geen piepende man maar echt een mooie alt.

Er was nog iets bijzonders bij deze uitvoering: het was een semi scenische uitvoering. Dit schrijven ze er zelf over.

In de scenische Matthäus vervullen het koor en (met name) de solisten van het LBE niet alleen een zangersrol, maar zijn zij ook acteurs. Het gaat niet zo ver dat het muziektheater wordt, de enscenering blijft sober. De muziek voert de boventoon, zodat het publiek vooral daarvan kan genieten. Er is echter wel sprake van het uitlichten van bepaalde personages, waarbij kleding en kleuren de karakters accentueren. Verder zingen de zangers ook nog uit het hoofd. Hierdoor kunnen de toeschouwers het verhaal intenser meebeleven en krijgt de muziek meer betekenis. Het LBE kiest voor een opzet met solisten, koor en orkest zoals de oude Bach dat ook deed. De solisten zingen mee in beide (klein bezette) koren. Met het eigen barokorkest staat het LBE garant voor een viertal uitvoeringen van formaat. Bijzondere uitvoeringen van Bachs grootste en meeslependste werk die u beslist niet mag missen!

Vriendin en ik hebben het verhaal inderdaad intens meebeleefd. Tot tranen toe.
Ik kan er wel vier weblogpagina’s over schrijven. Goed idee. Doen we niet. Ga vooral zelf eens kijken bij het Luthers Bach Ensemble!

Reageren

7 maart: Mein Freund der Baum

Door Ada

Op 7 maart 2015

In Muziek

Bij onze computer ligt een muismat van Plint (Poëzie en beeldende kunst).
Het is een combinatie van een muismat, een notitieblokje en een gedichtenbundel. Ik kreeg hem van een van de leukste collega’s die ik ooit gehad heb. Zo af en toe maggel ik iets op dat notitiegedeelte en als het vol is of vies dan scheur ik het blad eraf. Schoon blad, nieuw gedicht. Nu staat er een gedicht over vriendschap met een boom.

Onder de bomen.

Vrienden zijn het, bomen die gesprekken met je voeren
je gedachten laten gaan
als hun bladeren
het licht laten schommelen.

Het zijn je vrienden, bomen.
Hun schaduw leggen ze
als een arm om je heen
als je alleen wilt zijn
en niet alleen wilt zijn.

Fetze Pijlman heeft dit gedicht geschreven. Ik las het en dacht: Alexandra.
Alexandra was een Duitse zangeres. Ze was heel beroemd in Duitsland eind jaren 60. Toen ze op het punt stond om in Europa door te breken (o.a. door samenwerking met Adamo) maakte een tragisch auto-ongeluk een einde aan haar leven.
Mijn vader was helemaal gek van haar ‘ donkere’ stem. Eind jaren ’90 ontdekte hij in zo’n giga warenhuis in Duitsland een cd van haar. Ik kreeg gelijk een kopie en och wat was ik er blij mee. ‘Zigeunerjunge’ ‘ Sehnsucht’, prachtige liedjes die ik herkende uit mijn kindertijd. Maar ook het lied ‘Mein Freund der Baum’. Ze zingt:

Ich wollt dich längst schon wieder sehen
mein alter Freund aus Kindertagen
Ich hatte manches dir zu sagen
und wusste du wirst mich verstehen
Als kleines Mädchen kam ich schon
zu dir mit all den Kindersorgen
ich fühlte mich bei dir geborgen
und aller Kummer flog davon
Hab ich in deinem Arm geweint
strichst du mit deinen grünen Blättern
mir übers Haar mein alter Freund

Mein Freund der Baum ist tot
Er fiel im frühen Morgenrot”

Het lied heeft nog twee coupletten. Het beschrijft hoe haar vriend die morgen is omgehakt en geveld langs de weg ligt.
wer wird mir nun die Ruhe geben
die ich in deinem Schatten fand
mein bester Freund ist mir verloren
der mit der Kindheit mich verband

Wat een prachtige tekst. Wie zelf zo’n relatie met een boom heeft weet wat ze bedoelt. Luister hier >>> naar dit prachtige lied uit 1968.

Reageren

22 februari: Chante encore de la nuit

Door Ada

Op 22 februari 2015

In Muziek

Afgelopen vrijdagmiddag zat ik rond 13.10 uur in de auto. Het was ineens nog heel druk geweest op het werk en ik had een uur extra gewerkt. Met de kop nog vol ‘agendaoverleg’ startte ik de auto en viel in het programma “Tineke” op radio 5. Ik heb nooit onder stoelen of banken gestoken dat ik erg hou van de muziek van Radio 5. De gespreksonderwerpen zijn soms te oubollig voor woorden, maar de muziek maakt veel, zo niet alles goed.
Tineke dus.
Zij heeft in het tweede uur van haar show altijd het onderdeel ‘de Blijmakers’. Mensen kunnen dan een nummer opgeven waar ze heel blij van worden.
Vrijdag vroeg er iemand “Chante encore de la nuit” >>> van Rina Ketty uit de jaren ’50.
Tineke had daar zelf ook hele goede herinneringen aan. Ik ben van 1960 en had het lied nog nooit gehoord. Het liedje werd gedraaid en ik vond het prachtig. Een heerlijke ouderwetse franse smartlap met zo’n galmende tenor op de achtergrond. Gelukkig hebben we dan tegenwoordig You Tube én een website waarop je van een you-tubefilmpje een MP3-bestandje kunt maken.
Om drie uur had ik hem op m’n MP3-speler. Binnenkort kan ik hem vast spelen op m’n gitaar, dan kan ik hem laten horen op franse les. Vraag ik wel één van de mannen om de tenor-partij te zingen……

Reageren

13 februari: Aordig doen

Door Ada

Op 13 februari 2015

In Alledag, Muziek

Vanmiddag stond ik bij een bloemenwinkel.
Het meisje dat mij hielp pakte 6 rozen apart voor mij in. De meneer van de winkel deed zijn best om een ietwat chagrijnige oude mevrouw wat op te peppen; “Het is lekker weer hé?”
“Ja, achter ’t glas” snibde ze, “ik gao gauw weer naor huus want ’t is zo kold!”
Zucht.
Eigenlijk zei ze niet eens iets onaardigs, maar het was de manier waarop ze het zei.
Kortaf en zuur.
Dat hoeft niet.
De winkeleigenaar hield ook onmiddellijk op met zn babbeltje en vervolgens stond de mevrouw nog een paar minuten te kijken naar wat hij voor haar inpakte.
Mijn rozen waren ook ingepakt en ik liep met 6 ingepakte rozen over straat.
“Zo mevrouw, U heeft veel minnaars!’ riep iemand (met het oog op Valentijnsdag morgen).
“Ja! Ik hou van heeeel veel mensen!” zei ik terug.
We lachten allebei en liepen verder.
Twee kleine voorvallen die mijn dag inkleuren.
Waar ik dan ook nog even over nadenk.
“Mama weet bij iedere situatie wel een liedje van Daniël Lohues te vinden” zei dochter Carlijn laatst. Ook in dit geval haal ik hem maar weer eens voor het voetlicht: “Aordig doen tegen meinsn die niet aordig doen”>>>. Luister en geniet. En bedenk: een glimlach is een face-lift die in ieders bereik ligt.

Reageren

8 februari: Willem, Rennie e.v.a.

Door Ada

Op 8 februari 2015

In Kerk & gemeente, Muziek

Vanmorgen werkten Gerard en ik mee aan een aangepaste dienst in de kerk in Westerbork.
Aangepast aan een groep verstandelijk beperkte mensen uit heel Drenthe. De groep bestaat in zijn geheel wel uit zo’n 50 mensen die verspreid over 8 à 10 dorpen rond Beilen/Smilde/Hoogeveen wonen.
Eén keer in de twee maanden wordt voor deze groep een bijzondere dienst georganiseerd, steeds in een andere gemeente. Wij zingen al meer dan 25 jaar als duo en werken ook al meer dan 25 jaar mee aan deze diensten. Eén keer in de twee jaar ongeveer. In de loop van de jaren zijn wij voor deze groep dus ook ‘bekende Drenten’ geworden. Toen we vanmorgen aan het inzingen waren kwam Renny al wijzend de kerk binnen: zij had haar tamboerijn al meegenomen!

We doen altijd ons best om de liedjes die we zingen aan te passen aan het niveau van de groep en ook vanmorgen lukte dat weer prima. Iedereen doet erg zijn best om mee te zingen. Vanmorgen zongen we een vierstemmige canon over de storm!
Voor het dankgebed vroeg de dominee of iemand nog iets wist waar we voor konden bidden.
Rennie vond prinses Caroline van Monaco wel een geschikt onderwerp. Die had toch ook al haar eerste man verloren? Willem vroeg aandacht voor ‘steeds maar die oorlog overal’. Volgens hem mocht het nu wel eens afgelopen zijn. De dominee schreef stoïcijns alle onderwerpen op en benoemde vervolgens alles in het gebed.

Tijdens de koffie mocht ik tussen Dirk en Hennie inzitten, tegenover Willem. Dirk is namelijk ook heel muzikaal, evenals Willem. Dirk is tamboer-maitre bij de drumband in Assen en Willem doet daar de bekkens. Hennie was helemaal blij dat ik naast haar zat, want wij hebben vroeger gezongen bij haar belijdenis. Dat deed ze toen samen met haar vriendin Wilma. Wilma wilde toen eigenlijk ‘de kauwgomballenboom’ als verzoeknummer laten zingen, maar dat paste niet zo goed in de kerkdienst, dus dat hebben we toen later bij de koffie maar gezongen. Wat ik me uit die dienst herinner is dat de dominee vroeg waarom de dames belijdenis deden, waarop één van hen heel triomfantelijk zei: “Dan hoef ik niet meer naar catechesatie!”

Sommige mensen vinden dat je geen aangepaste diensten voor deze groep moet organiseren, maar dat er in iedere viering een moment voor hen zou moeten zijn.
zie website ‘Opkijken’>>>
Maar de groep ouders en begeleiders van deze Drentse groep doet het op deze manier en wij weten van hen hoe belangrijk de aangepaste diensten zijn voor de groep verstandelijk beperkte mensen. Wij vinden het een geweldig initiatief en vinden het een eer dat we al zo lang mogen meewerken aan deze vieringen. Dat doen we met liefde nóg 25 jaar.

Reageren

5 februari: InBetween zingt géén Daniël Lohues

Door Ada

Op 5 februari 2015

In Muziek

Echtgenoot Gerard is ook een groot liefhebber van zingen. Hij zingt tenor bij ‘InBetween’, een algemeen gemengd zangkoor uit Leek. Het koor zingt heel gevarieerde stukken: mooie evergreens, musical stukken, geliefde popsongs en licht klassieke werken. Maar tot mijn grote spijt geen muziek Daniël Lohues.
Op zaterdagavond 14 februari is het jaarlijkse concert van InBetween met als thema “Viva la musica” >>>. Als voorzitter wordt Gerard geacht een voorwoord te schrijven voor het programmaboekje. Verrassend genoeg refereert hij in zijn stukje aan een lied van Daniël Lohues, we hebben allemaol baat bij muziek >>>

Even een klein stukje uit de tekst voor in het programmaboekje:

Welkom op het jaarlijks concert van ons algemeen gemengd koor “InBetween” dat als thema heeft gekregen “Viva la Musica”. Veel van onze koorleden beleven het ook zo: “LEVE DE MUZIEK”, zingen geeft hun leven meer kleur en het doet wat met ze. Daniël Lohues zingt er ook over in het lied, Baat bij muziek, dat als volgt begint:

De iene hef baat bij ‘n borrel of twee
De ander hef baat bij mooi weer
Mar ien ding is bij elk mens geliek
We hebben allemaol baat bij muziek

Het lied gaat uiteraard nog verder, het is als het ware een ode aan de muziek. Je kunt er alleen van genieten of met een zaal vol liefhebbers zoals vanavond. Hoe verschillend we ook zijn en op welke muziekzender we dan ook maar afstemmen, muziek doet iets met mensen. Ten slotte eindigt hij het lied met

We lachen en wiezen
‘moe’j hunnie ‘s zien!’
Verschil is der altied al west
Mar ien ding maakt ons allemaol geliek
We hebben allemaol baat bij muziek

Muziek kan verbinden, kan kippenvel bezorgen, kan je vrolijk maken, kan je helpen om verdriet te verwerken en het kan je kracht geven. Kortom “Viva la Musica”!!!
Tot zover de tekst van Gerard.

Bravo voorzitter!
Daniël wordt niet gezongen maar wél gehoord.
Wil je ook graag komen? Gerard heeft nog kaarten.

Reageren

4 februari: Kind maakt muziek

Door Ada

Op 4 februari 2015

In Muziek

Middelste dochter Harriët is saxofoniste. Ze is in 2013 afgestudeerd aan het Prins Claus Conservatorium in Groningen. Ze geeft les aan verschillende muziekscholen in Drenthe, heeft een aantal leerlingen en speelt in verschillende bands. Ze woont in Groningen en heeft het naar haar zin.
Zaten wij er in het prille begin van haar carrière bovenop, (zie blog Kind maakt muziek 4 & 5 oktober 2014) tegenwoordig krijgen we er niet meer zoveel van mee.

Maar gelukkig heb ik facebook. Daarop heb ik heel weinig ‘vrienden’. Alleen mijn dochters en hun aanhang. En de liefde komt ook bijna altijd van hun kant, want ik zet er haast nooit wat op. Maar zo kan ik een beetje volgen wat de dames en heren bezig houdt en af en toe vind ik daar een filmpje of een foto waar ik erg blij mee ben.

Ook het volgende filmpje vond ik daar. in het kader van de Bus Sessions 2015 speelt de band “Oes” het nummer ‘Stalken’ in lijn 15 richting het Zernike in de stad Groningen.
Q-link Bus Sessions is een initiatief van OV-bureau Groningen Drenthe en Qbuzz, in samenwerking met Grunnsonic en vond plaats in de bussen van Q-link tijdens Eurosonic Noorderslag in Groningen. Klik hier voor het filmpje >>>

Aan het begin van het filmpje stelt de band zich voor: zangeres Oes, gitarist Domingus en saxofonist Harriët. Het is erg leuk gefilmd en ik vind het prachtig om Harriët eens zo life en akoestisch bezig te zien.

Reageren

1 februari: Glimmende oogjes.

Door Ada

Op 1 februari 2015

In Alledag, Kerk & gemeente, Muziek

Zondag. Rustdag. Geniet ik altijd van. Eerst was daar vanmorgen een kerkdienst. Normaal gesproken zijn in onze PKN-gemeente op zondagmorgen 3 kerkdiensten in verschillende gebouwen, maar de eerste zondag van de maand kerken we met elkaar in één gebouw. Wat mij betreft doen we dat vaker.

We gebruiken de zondag ook vaak om even op bezoek te gaan bij onze moeders. Vanmiddag namen we de gitaar mee naar de beschermde woonvorm waarin mijn schoonmoeder woont. Eerst een kopje thee en daarna samen zingen. De bewoners kennen ons al en gaan er echt voor zitten. Meneer B. begint al te glimmen als ik de gitaar uitpak. Mevr. R. wordt van een andere unit gehaald omdat ze dol is op zingen. Het hele bekende repertoire komt voorbij. Daar ruist langs de wolken. Ga niet alleen door ’t leven. In ’t groene dal, in ’t stille dal. Gerard en ik zingen al langer samen, dus wij hebben inmiddels redelijk wat ervaring. Meneer B. vraagt altijd om liederen als Ik heb eerbied voor jouw grijze haren en Mijn Sarie Marijs.

Hij vertelde een vorige keer dat hij vroeger altijd zong. Vooral achter de ploeg. “Wat zong u dan?” vroeg Gerard. De oogjes begonnen al te glimmen bij de herinnering: “Heb medelij, Jet!” Dat lied kenden wij niet. Maar met internet is daar tegenwoordig wat aan te doen. Dus ik zoeken. Eerst op wikipedia en toen op You Tube. Ik vond een opname van Kees Pruis uit 1929. Nu begrijpen wij de guitige blik van meneer B. Het lied gaat over een hele dikke vrouw die bij een hele dunne man in bed ligt. Hij wordt bijna geplet en roept dan “Heb medelij Jet…!” Vanmiddag hebben we het gezongen. Grote pret bij meneer B. “Jij neemt alle dekens, o monstervrouw, ik bibber van de kou!”
Voor de liefhebbers: hierbij een link naar het Youtube filmpje >>>
Toen we waren uitgezongen werd mevrouw R. weer teruggebracht naar haar afdeling. “O, breng mij trug naar die ou Transvaal…!” De stemming zat er nog goed in.

Reageren

30 januari: Breaking news!

Door Ada

Op 30 januari 2015

In Cantorij Roden, Kerk & gemeente

De cantorij-repetitie verliep gisteravond in eerste instantie zoals gewoonlijk. Sinds twee weken hebben we een nieuwe alt die links naast mij zit. Die praat ik af en toe even bij over de gang van zaken. Ze moet wel erg wennen aan de drie koorboeken, het gewone liedboek en losse kopieën waar we uit zingen. Welk nummer? Welke bladzijde? De bas die rechts naast mij zit en ik waren al aan het fantaseren over een bijzettafeltje voor ‘de administratie’. Aan het eind van de avond was het in onze gedachten al een winkelwagentje geworden.

Na de koffie zaten we net allemaal weer op onze plek toen de koster binnenkwam met ‘Breaking news’: het NOS-Journaal op Nederland 1 was onderbroken, er was een man met een geweer in de studio en de zender stond op zwart.

Dat klonk niet best. Met de aanslagen in Parijs op Charlie Hebdo nog op mijn netvlies wilde ik me eigenlijk niet voorstellen wat er aan de hand zou kunnen zijn.
Zouden er doden zijn gevallen? Zouden mijn favoriete journaallezers Herman (van der Zandt) en Jeroen (Overbeek) daar ook bij zijn?
Verder was er geen tijd om te piekeren want we moesten een nieuw lied aanleren “Voor kleine mensen is Hij bereikbaar”. Iemand in mijn omgeving wees nog even naar twee dames op de eerste rij in verband met hun geringe lichaamslengte, maar daar ging het lied niet over. Het instuderen ging prima en na een half uur zat het refrein er al vierstemmig in.

Vlak voor het eind van repetitie kwam de koster even weer binnen met deel twee van het ‘Breaking news’; het was allemaal heel goed afgelopen, de indringer was overmeesterd en er waren geen slachtoffers gevallen. Opluchting alom. We kunnen dus gewoon blijven kijken naar Herman en Jeroen. Het journaal wordt gewoon een stuk leuker als zij het presenteren….!

Wat gisteravond opviel aan het nieuws was dat er opeens geen ander nieuws meer was. Eindeloos werd herkauwd wat er gebeurd was en er waren veel nietszeggende interviews met woordvoerders die nog niets konden zeggen.
Het was natuurlijk wél in Hilversum gebeurd. Stiekum denk ik dat als hetzelfde in Maastricht of in Assen was gebeurd dat de media-aandacht dan een stuk minder zou zijn geweest.

Vandaag constateerde een collega dat ‘de Mol’ niet was uitgezonden.
Vanavond gaat dat alsnog gebeuren en kunnen we daar weer van genieten.
En genieten van het feit dát het wordt uitgezonden.
Je moet er toch niet aan denken wat er ook had kunnen gebeuren.

Reageren