Verjaardagen worden in onze familie uitgebreid gevierd. Alle kinderen, ouders, broers en zussen, zwagers en schoonzussen komen. Het wordt ook (bijna) altijd op de dag zelf gevierd. En ja, we zitten altijd in een kringetje en bij de familie Waninge zitten dan ook nog alle mannen aan één kant van de kamer en de vrouwen aan de andere kant.
Maar wat is het gezellig! We praten uitgebreid bij, iedereen wordt ondertussen voorzien van koffie/thee met gebak en rond half tien is het tijd voor de borrel met wat lekkers. Worst, kaas, toastjes, gevulde eieren, ieder jaar hetzelfde. Af en toe is er eens jubileum (50 of zo) en dan doen we eens wat anders, maar over het algemeen vieren we op deze manier dat we weer een jaar ouder zijn geworden.

Zo deden mijn ouders het ook al. Met grote groepen luid pratende (soms zelfs schreeuwende) mensen in een nieuwbouwhuisje aan de Servatiusstraat in Hoogersmilde. Legendarisch is de woordenwisseling van mijn tante Tinie met haar man: “Jan Boel’n, hol die ies stille te schrouw’n! Ik ken miezölf ja nait verstaon!” Waarop ome Jan riep: “Huf ja ok nait meinse, doe zegst ja toch gain verstandige dinge!” Ik bewaar goede herinneringen aan de goedmoedige plagerijen en het collectieve gemopper op de regering op die avonden.

Zo zijn onze manieren, ‘zo giet dat hier’ om met Daniël Lohues te spreken. Er wordt wel eens wat laatdunkend over onze manier van verjaardagvieren gesproken. Vind ik jammer. Want dit is onze traditie en wij voelen ons er goed bij. We vieren een feest met de mensen die bij ons horen en op deze manier zien/spreken we de broers en zussen regelmatig. Als je het leven viert en geniet van wat goed gaat, heb je wat reserves als het eens tegenzit.

Die reserves hadden we op 25 oktober hard nodig. Mijn verjaardagsfeest ging niet door. Vandaag hebben we mijn verjaardag in afgeslankte vorm toch gevierd. Met die van Frea (zat op haar verjaardag in Engeland) en die van Harriët (vieren was er nog niet van gekomen).

Alle dochters thuis, mijn moeder en mijn broer en zijn gezin: we hebben het glas geheven op het leven. We hebben vandaag weer wat reserves opgebouwd.