kankerVandaag hadden we in het Martiniziekenhuis een gesprek met de hematoloog. We hebben er nu één volledige kuur opzitten: drie weken pillen, één week rust. Morgen begint Gerard aan de tweede kuur. De eiwitwaarden laten een langzaam dalende lijn zien, we hopen dat deze ontwikkeling zich voortzet. We constateerden samen dat het nieuwe medicijn de lichamelijke toestand van Gerard niet verergert, we gaan rustig op dezelfde voet voort. Iedere maand krijgt Gerard ook een infuus met botversterker, dat kunnen we dan mooi combineren met het bezoek aan de hematoloog.

Vanmiddag ging Frea, onze oudste dochter, met hem mee. Zij vierde een weekje vakantie bij ons. Toen ik in het ziekenhuis aankwam zaten ze samen een spelletje te doen. Niet haar

favoriete spelletje, want dat is Ticket to ride. Maar dat is niet handig bij het ziekenhuisbed: te weinig ruimte.
Maar in de afgelopen week hebben we veelvuldig Ticket to ride gespeeld, ze is ruimschoots aan haar trekken gekomen.
Het is een bordspel waarmee je treinreizen maakt dwars door Europa. Spelers verzamelen kaarten met verschillende types treinwagons, waarmee je treintjes kunt plaatsen op het bord tussen bepaalde steden in Europa. Hoe langer de routes, hoe meer punten je krijgt. Ze kreeg er de afgelopen week geen genoeg van.

Verder hebben we natuurlijk uitgebreid bijgepraat, heeft ze met haar zussen heel wat afgeknuffeld, vriendinnen opgezocht en oma’s bezocht. En ondertussen werd er ook flink ge-appt met Engeland, want ze mist ‘ons’ daar, maar ‘hen’ mist ze hier.
Het vervoermiddel was meestal Papa’s fiets: ze was zooo blij dat ze hier geen helm op hoeft! Natuurlijk werd mijn restjes-garen-zak op de kop gezet en werd er gehaakt en ‘gemutst’: heerlijk om haar even om ons heen te hebben.

Vanmiddag heb ik haar naar het station in Groningen gebracht. Daar kocht ze een ‘Ticket to ride’ naar Schiphol.
Voor mij maakte ze een A-viertje met tekeningen van haar avonturen in Nederland. Kijk en geniet: