Gistermorgen hadden we in de Catharinakerk een ‘vrömde’ dominee.
Kerkelijke gemeenschappen kunnen daar soms wat autistisch op reageren.
“Wie preekt er vanmorgen?”
“Hulzebos uit Britsum.”
Hm. Kennen we niet.

De voorganger deed gistermorgen het enig juiste in onze Noord-Drentse gemeente: ze vertelde “waor ze d’r iene van was”. De dochter van. Je zag de mensen denken “O ja! Die zat als kind op basisschool de Hoeksteen. Er zitten ook wat ex-leerkrachten in de kerk…..”.
Dat is dan ook maar weer duidelijk.

Meer van TiberiasDe schriftlezing was uit Johannes, daarin ging het over de verschijning van Jezus aan zijn discipelen aan het meer van Tiberias. Lezen? Klik hier: Johannes 21>>>. Hierin vragen de discipelen zich af wie toch die man op de oever is.
De predikante vroeg in de preek: is er iets veranderd in je leven na Pasen? Heb je het helemaal over een andere boeg gegooid?
De leerlingen van Jezus pakten de draad van het gewone leven weer op. Ze gingen vissen.
Wij kregen het advies om dat ook te doen. Neem Jezus’ woorden en zijn voorbeeld mee in je dagelijkse leven. Leef je leven in het nieuwe licht van Pasen.

De overdenking werd afgesloten met de constatering dat iedereen op de vraag “Wie bent u?” een ander antwoord geeft. Een ieder heeft immers zijn eigen verhaal. Maar voor iedereen geldt dat vóór het antwoord op de vraag”Wie bent u?” kan komen te staan: “Ik ben een kind van God.”

Na de dienst was er koffiedrinken. Daar sprak ik de dominee nog even. Ze is naast predikante in Britsum ook gastpastor in ‘Nijkleaster’ in Jorwert, een pioniersplek van de Protestantse kerk Nederland. Daar zijn Gerard en ik ook eens geweest, zie 4 oktober >>>
Wij zullen haar daar misschien nog wel eens ontmoeten, want ik ben van plan om Jorwert nog eens te bezoeken.
Maar misschien komt ze ook nog wel eens naar Roden, want ik ben het roerend eens met degene die na de dienst tegen zijn buurman zei: “Die mag hier nog wel ies kommen preken.”