Maand: april 2016 Pagina 2 van 3

Afgelopen week kreeg ik een mail van Maja de Ruiter-Verweij, die ik ken vanuit onze PKN-gemeente. Het was een uitnodiging om haar schilderijen te bekijken.
Maja is lid van de teken- en schildergroep Roden. In het kader van ‘Kunstmomenten’ deed deze club mee aan de Open atelierroute Noordenveld dit weekend.

Goed idee. Maar we hadden vandaag familie op bezoek, dus in eerste instantie dacht ik daar niet heen te gaan.  In tweede instantie bedacht ik dat we de familie ook gewoon mee konden nemen! Aldus geschiedde.
En het was leuk!
De Teken- en schildergroep Roden >>>  is gevestigd in het gebouw van basisschool de Haven, waar onze kinderen vroeger op school zaten.
We liepen het voormalige schoolplein op; een  bijzondere belevenis: als ‘moeder van…..’ heb ik daar al heel wat voetstappen liggen.

In het lokaal van juf Renny/juf Grieteke ontmoetten we Maja en haar man André. Heel leuk om nu een heel andere kant van haar te  zien. Maja maakt hele mooie schilderijen en een deel daarvan hing en stond in het lokaal opgesteld.
Met toestemming van de schilderes hiernaast een foto van het werk met de titel “Wat zeg je van mijn kippen?” (klik op de foto voor een vergroting).
Zoals wel vaker bij een evenement in Roden kwamen we veel bekenden tegen. Gezellig: bep, bep, klep, klep. Maar onze familie kende al die mensen natuurlijk niet, dus de gesprekjes waren voor ons doen kort en overzichtelijk.

In het gymnastieklokaal waren nog werken van 5 andere kunstenaars te bekijken. Zoek je nog een bijzonder, echt schilderij voor aan een kale muur? Ga eens bij deze club kijken. We zagen de prachtigste werken voor een heel betaalbare prijs. Sommigen werkten zelfs in opdracht (huisdier, huis). Je hebt dan iets moois aan de muur en je weet nooit wat het later nog eens opbrengt. Jopie Huisman is ook eenvoudig begonnen……

Als handwerkster ben ik trouw volgster van het blog ‘Blij dat ik brei’ van Jeanet Jaffari-Schroevers. Zij heeft een handwerkwinkel in Arnemuiden.
Meestal een gezellig blog met breiwerkjes, haakwerkjes, patroontjes en wolletjes.
Net iets voor mij.
Maar deze week was het even niet gezellig.
Jeanet was boos.

Ik was het roerend met haar eens.
Dus ik deel haar verhaal >>> vandaag met mijn lezers.

De volgende dag schreef ze erover:
Ik weet ook wel dat mijn berichtje van gisteren niets verandert aan het beleid van grote winkelketens noch aan het koopgedrag van klanten. Mocht ik willen, haha! Ik probeer maar een stukje bewustwording te creëren, niet alleen voor mij maar voor alle kleine zelfstandigen. Ook met kwaliteit, inzet en originaliteit valt soms niet op te boksen tegen die `groten`. En over kleine beurs gesproken: een ondernemer moet het soms heel lang doen met een inkomen onder het minimum….

Zelf kocht ik jaren al mijn handwerkbenodigdheden bij ’t Spinnewiel in Roden.
Met daarbij (gratis!) het advies van Willy. Maar Willy is overleden en ’t Spinnewiel gaat niet meer open. Ik mis het. Er zijn allerlei alternatieven, maar we krijgen ’t Spinnewiel er niet mee terug. Maar we hebben nog wel Daan Nijman, ook een voorbeeld van een hardwerkende ondernemer die last heeft van Jumbo die zomaar boeken gaat verkopen.
Jeanet heeft wat mij betreft een stukje bewustwording gecreëerd, daar wil ik met dit blog graag mijn steentje aan bijdragen.

Zaterdagavond zaten we in de kerk in Leek op de tweede rij bij het concert “InBetween the seasons”. Gerard zong in het koor, dochter Harriët speelde in het jazz-combo en dochter Carlijn stond bij de deur toegangskaartjes te controleren. Het bijzondere was dat oudste dochter Frea er ook was.
Omdat oma Waninge is overleden is ze overgekomen uit Engeland voor het bijwonen van de begrafenisplechtigheid.

We hebben genoten van de avond. Ik zing natuurlijk niet zelf, maar ik was wel een beetje plaatsvervangend gespannen. Van te voren had ik van Gerard alle details over de koorrepetities al gehoord.
InBetween is een groot koor en ze hebben een hele goede dirigent: Edwin Velvis.
Die is niet snel tevreden: het moet gewoon goed. Kijken! Opletten! Tekst uit je hoofd leren! Aan al die eisen wordt niet altijd voldaan, waardoor Edwin nog al eens moet foeteren op het koor (zelf noemt hij dat overigens ‘preken’…). Verder was er heel weinig oefentijd voor het koor samen met het combo, er werden namelijk ook twee stukken samen gedaan.
Maar zaterdagavond ging alles goed, alle seizoenen kwamen voorbij.
‘Autumnleaves’ was voor mij het mooiste lied van de avond: wat een prachtige uitvoering.

In de pauze en na het concert waren er nogal wat mensen die tegen dochter Harriët iets zeiden over haar saxofoonspel. “Goed gespeeld, hoor!”  of  “Mooie jazz-muziek!”.
Tenminste….. men dácht dat men het tegen Harriët zei. Menigeen heeft iets geroepen tegen Carlijn, die veel op Harriët lijkt. Of tegen Frea, ’t zelfde laken een pak.
Toen wij ’s avonds thuis samen een glaasje wijn dronken hadden de

Harriët, Frea en Carlijn

dames er onderling grote pret om.  “En dan wilde ik nog zeggen, “maar…..maar….ik  ben….” maar dan liepen ze vervolgens al weer door. Ik  heb het maar zo gelaten.”
Wij vinden het niet gek.
Hierbij een link naar een filmpje >>> van 2 seconden. Ze wilden een ‘selfie’ maken, maar drukten per ongeluk op het film-knopje.