Daniel LohuesZondagavond zaten we in de stadsschouwburg in Groningen bij de voorstelling ‘Aosem’ van Daniel Lohues. Daar had ik al maanden naar uitgekeken, want in februari had ik de CD al gekregen van een vriendin. ( zie 29 februari >>>)
De liedjes had ik al vaak gehoord, waar  dan ik vooral benieuwd naar ben zijn de verhalen die er bij horen.

Het begon al met het verhaal over de titel van de voorstelling/CD.
Lohues vertelde dat hij het een jaar wat rustiger aan had gedaan en dat hij naar Amerika was geweest om ‘op adem’ te komen. Een Amerikaan die hij sprak aan een bar had op dat gegeven gereageerd met: “Awesome!”, waarop hij weer reageerde met: “Inderdaod: aosem…”.

Deze voorstelling doet hij weer helemaal alleen. Een vleugel en een gitaar, meer heeft hij niet nodig. Je zit met 700 mensen in de zaal en als hij zingt is het muisstil.
Hij zong veel van zijn nieuwe album, maar ook wel bekend werk. Hij weet de zaal feilloos te bespelen. Hij vertelt verhalen over zijn familie, het leven, de liefde, religie, cultuur, over Erica en schept daarbij een sfeer van ‘wij Noordelingen onder mekaar’.
Hij beschrijft de typische Nedersaksische humor, waarbij de zaal dubbel ligt, omdat het zo herkenbaar is. Het wordt hilarisch als hij een randstedeling imiteert en daar de plattelandse nuchterheid naast zet.

Naast onbedaarlijke lol waren er ook momenten dat de tranen van ontroering me over de wangen liepen. Dat gebeurde zondagavond bij een verhaal over opa Lohues die dement werd. En wat muziek daarbij voor opa betekende. Als je dementie in je nabije kring meemaakt maakt zo’n nummer wat los.
De man van het bevriende echtpaar dat met ons mee was constateerde na afloop: “Ik wou dat hij die verhaaltjes er op de CD ook bij vertelde, dan begrijp je de liedjes veel beter.” Dat klopt. Maar ik hoef zo’n verhaal maar één keer te horen, daarna onthoud ik het wel. Als dat op een CD steeds voorbij komt is dat volgens mij wat te veel van het goede. Ik hoor het hem graag ‘life’ vertellen.
Daarom gaan we ieder jaar naar zijn voorstelling.

Een van de mooiste nummers op de CD vind ik “de zunne en de maon”.
Hierbij een link naar dat nummer op YouTube >>> 
De tekst staat er steeds naast.